Aleksandër Vuçiç mund të jetë i kënaqur me turneun e tij në Evropë këtë javë, pavarësisht nga armiqtë e tij. Ai ishte në tre takime të rëndësishme, në Hamburg në panelin për zinxhirin e furnizimit të baterive përgjegjëse dhe rrethore, në Tivat në samitin e procesit Brdo-Brioni dhe në Dubrovnik në samitin e Ukrainës dhe vendeve të Evropës Juglindore. “Ai u shfaq kur të donte, tha atë që donte dhe kishte, debatoi me kë kishte mbërritur, fotografoi me kë kishte ndërmend, ndërroi vendin në minutën e fundit me Marko Gjuriçin dhe u kthye në vend triumfues”, shkruan media serbe “Danas”, duke kujtuar se në tabloidet ai u konsiderua si mjeshtër i madh i gjeopolitikës i “dribloi” organizatorët e samitit në Dubrovnik, pasi nga teksti i deklaratës u hoqën pjesë që nuk i përshtateshin, veçanërisht ajo për vendosjen e detyrueshme të sanksioneve kundër Rusisë.
“Ofensiva diplomatike”
Po ta ndjekësh pak më gjatë dhe me kujdes veprën e Vuçiçit, vërehet se për të të gjitha këto ngjarje, duke përfshirë takimet me gazetarë të huaj dhe vendas, janë në gjuhën popullore “ujë i vakët” në krahasim me takimet për shembull vite më parë me përfaqësuesit e të enjtes kur u pajtua me planin franko-gjerman për Kosovën dhe kur, mund të konkludohet, ai ishte në mbrojtje. “Vuçiç ditët, madje edhe muajt e fundit, ka qenë në ofensivë diplomatike dhe po e shijon atë, pavarësisht se sa të mira janë për Serbinë dhe qytetarët e saj të gjitha gjërat që thotë, bën dhe pranon. Dhe e gjithë kjo e bën atë të ndihet i fuqishëm”, shkruan “Danas” dhe shton se ndaj ai ia lejon vetes të vonohet për takimin në Tivat, ngre zërin ndaj gazetarëve, mburret se e gjithë NATO-ja është mbi kokën e tij, por ai mund t’u thotë atyre çdo gjë dhe të ndryshojë rezolutat e tyre dhe deklaratat.
Aktrimi i Vuçiç
“Sido që të tingëllojë, duket se Vuçiç në fjalimet e tij për publikun dhe në përgjigjet e tij ndaj gazetarëve, gjithmonë e di se çfarë, kujt dhe sa po thotë, i vetëdijshëm për pasojat e mundshme. Dmth i përmbahet thënies, të cilën e përsërit vazhdimisht, se është më mirë të jesh zot i të pathënës se sa shërbëtori i fjalës së folur”, shkruan “Danas”. “Duke marrë parasysh të gjitha këto, përfundimi është i thjeshtë. Vuçiç është vazhdimisht në skenë dhe luan një rol”, vazhdon më tej media serbe. Në Hamburg ai ishte një koleg krenar i Scholz-it. Në Tivat është një fqinj i zemëruar që bën sikur nuk dinte se çfarë po ndodh në oborrin fqinj dhe në Dubrovnik në fillim ishte një lider vetëmohues të cilin të gjithë e kushtëzojnë, por në fund doli fitues sepse ka ndryshuar deklaratën.
Kthimi drejt Perëndimit
Dushko Lopandiç vëren se gjatë muajve të fundit ka pasur gjithnjë e më shumë insistim për t’iu kthyer Bashkimit Evropian dhe Perëndimit në përgjithësi dhe thotë se “këtë e shohim para së gjithash nga aktivitetet e Presidentit të Serbisë dhe Gjuriç – kjo është veçanërisht e dukshme në marrëdhëniet me Rusinë”. “Nga ana tjetër, është plotësisht e qartë se qeveria do të vazhdojë axhendën e saj joevropiane në raport me Turqinë, vendet arabe, Kinën etj. Në këtë kontekst duhet parë edhe raporti me BRICS, i cili për momentin nuk është prioritet për Vuçiçin. Por nuk e dihet kurrë me këtë politikë, e cila është gati të lëkundet në të katër anët”, thotë Lopandiç. Një kthesë në politikën e jashtme serbe vëren edhe ambasadori amerikan në Serbi, Christopher Hill, i cili fjalë për fjalë në çdo dalje mediatike thekson se Serbia padyshim po kthehet drejt Perëndimit. “Problemi është,” shton Lopandiç, “se politika e jashtme serbe është aq e mbushur me kontradikta sa mendoj se një numër i madh i politikanëve evropianë nuk i besojnë më Aleksandër Vuçiçit”. Naim Leo Beshiri, megjithatë, nuk sheh ndonjë kthim të Serbisë drejt Perëndimit, mendon se kthimi i pretenduar drejt Perëndimit vjen gjithmonë në një kohë kur Perëndimi po përgatit disa kritika më të forta ndaj autoriteteve në Beograd.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Ditëzinj kafenesh, nuk është punë Rame dhe Thaçi, kjo…
“Le Figaro”: Thaçi dhe Vuçiç folën për shkëmbimin e territoreve
Ballkani: Vranësirë e dendur, aspak kthjelltësi
