Mediat sociale kanë nevojë për reforma. Askush nuk duhet të jetë në gjendje të transmetojë vrasje masive.
Në orën 1:40 të mëngjesit të premten, më 15 mars, një person i armatosur hyri në një xhami në qytetin e Christchurch dhe vrau 41 njerëz.
Ai pastaj kaloi për gjashtë minuta në një xhami tjetër ku, në orën 13:52, ai hyri dhe mori jetën e shtatë njerëzve të tjerë në vetëm tre minuta. Tre persona të tjerë vdiqën nga plagët pas sulmit.
Për Zelandën e Re ky ishte një akt i pashembullt terrorizmi.
Ai shkatërroi vendin tonë të vogël në një pasdite të zakonshme. Isha rrugës për të vizituar një shkollë të re, njerëzit ishin duke u përgatitur për fundjavën. Pesëdhjetë burra, gra dhe fëmijë u vranë atë ditë. Tridhjetë e nëntë të tjerë u plagosën; njëri vdiq në spital më vonë, dhe disa nuk do të shërohen kurrë.
Ky sulm ishte pjesë e një tendence të tmerrshme të re që duket se po përhapet anembanë botës: Ai u planifikua për t’u transmetuar në internet.
E gjithë ngjarja u transmetua drejtpërdrejt, për 16 minuta dhe 55 sekonda, nga terroristi në mediat sociale. Pamjet origjinale të transmetimit të drejtpërdrejtë u shikuan rreth 4.000 herë para se të hiqeshin nga Facebook. Brenda 24 orëve të para, 1.5 milionë kopje të videos u zhdukën nga platforma.
Shkalla e arritjes së kësaj videoje të tmerrshme ishte tronditëse. Shumë njerëz raportojnë se e shihnin atë automatikisht në rrjetet e tyre sociale dhe nuk e kuptonin se çfarë ishte. Unë përdor dhe menaxhoj rrjetet sociale të mia ashtu si gjithkush tjetër. Unë e di që shtrirja e kësaj videoje ishte e gjerë, sepse edhe unë e pashë pa dashje.
Detyra ime e menjëhershme ishte të garantoja sigurinë e të gjithë njerëzve të Zelandezës së Re dhe të siguronte çdo ndihmë dhe rehati të prekurve.
Bota u trishtua me ne. Mbështetja nga e gjithë bota ishte e pafund. Por ne nuk donim vetëm pikëllimin; ne donim veprime.
Masa jonë e parë ishte një ligj që ndalonte armë ushtarake gjysmëautomatike të përdorura nga terroristi.
Por arma tjetër e terroristit ishte e drejtpërdrejtë, duke transmetuar sulmet për të përhapur vizionin e tij dhe për të frymëzuar frikën. Ai donte që veprimet e tij të tërhiqnin vëmendje, dhe ai zgjodhi mediat sociale si mjetin e tij.
Ne duhet ta trajtojmë edhe këtë, për tu siguruar që një sulm terrorist si ky nuk ndodh kurrë kudo tjetër. Prandaj une do të drejtoj me Presidentin Emmanuel Macron të Francës, një tubim në Paris të mërkurën jo vetëm për politikanët dhe krerët e shtetit, por edhe udhëheqësit e kompanive të teknologjisë. Mund të kemi dallimet tona, por askush prej nesh nuk dëshiron të shohë platforma digjitale të përdorura për terrorizëm.
Liderë të shumtë botërorë janë zotuar për të shkuar në Paris, dhe industria e teknologjisë thotë se është e hapur për të punuar me ne për këtë çështje, dhe shpresoj që ata të bëjnë. Kjo nuk ka të bëjë me minimin apo kufizimin e lirisë së fjalës. Bëhet fjalë për këto kompani dhe si veprojnë ato.
Unë përdor Facebook, Instagram dhe herë pas here Twitter. Nuk kam mohuar fuqinë që ata kanë dhe vlerën që mund të ofrojnë.
Unë kurrë nuk do të harroj se disa ditë pas sulmit të 15 marsit një grup nxënësish të shkollave të mesme më treguan se si kishin përdorur mediat sociale për t’u organizuar dhe mbledhur në një park publik në Christchurch për të mbështetur miqtë e tyre të shkollës të cilët ishin prekur nga masakra.
Mediat sociale lidhin njerëzit. Dhe kështu duhet të sigurohemi që në përpjekjet tona për të parandaluar dëmin, të mos komprometojmë shtyllën integrale të shoqërisë, që është liria e shprehjes.
Por kjo e drejtë nuk përfshin lirinë për të transmetuar vrasje masive.
Dhe kështu, Zelanda e Re do të paraqesë një thirrje për veprim në emër të Christchurch, duke i kërkuar të dy kombeve dhe korporatave private të bëjnë ndryshime për të parandaluar dërgimin e përmbajtjes terroriste në internet, për të siguruar largimin e saj efikas dhe të shpejtë dhe për të parandaluar përdorimin si një mjet për transmetimin e sulmeve terroriste.
Ne gjithashtu shpresojmë që të shohim më shumë investime në kërkimet në teknologji që mund të ndihmojnë në adresimin e këtyre çështjeve.
Thirrja e Christchurch për veprim do të mbështetet në punën që tashmë po ndërmerret në mbarë botën nga organizata të tjera ndërkombëtare.
Një sulm terrorist si ai në Christchurch mund të ndodhë përsëri nëse ne nuk ndryshojmë.
Zelanda e Re mund të reformojë ligjet e saj të armëve, dhe ne e bëmë. Mund të luftojmë me racizmin dhe diskriminimin, të cilin duhet ta bëjmë. Mund t’i shqyrtojmë cilësitë tona të sigurisë dhe të inteligjencës.
Por ne nuk mund ta rregullojmë përhapjen e përmbajtjes së dhunshme në internet vetëm.
Duhet të sigurohemi që një sulm si ky mos të ndodhë më kurrë në vendin tonë ose në ndonjë vend tjetër.
Jacinda Ardern është kryeministrja e Zelandës së Re.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Masakra e Zelandës së Re dhe një epokë e re terrorizmi
Qeveria e Zelandës së Re, shembull për Amerikën
Liderja që i duhet Amerikës
