Kompanitë private të arsimit që ofrojnë mësime jashtëshkollore për legjionet e fëmijëve kinezë janë në mes të qeverisë, pasi zyrtarët kërkojnë të lehtësojnë presionin mbi studentët dhe barrën financiare mbi familjet.
Megjithëse synonte firmat private të tutorëve, goditja është simptomatike e problemeve më të gjera sistemike me të cilat përballet Kina ndërsa Partia Komuniste në pushtet feston 100 vjetorin e saj këtë javë.
Rënia e nivelit të lindjeve dhe një plakje e shpejtë e popullsisë krijojnë telashe për rritjen e ardhshme ekonomike të Kinës.
Pabarazia në të ardhura, ndarjet ekonomike rajonale dhe boshllëqet e gjera në mundësi midis qytetarëve rurale dhe urbane ishin çështjet e theksuara nga Presidenti i Kinës Xi Jinping në një fjalim në fund të Janarit si çështje të ngutshme që kombi duhet të trajtojë për të arritur atë që ai e quajti një epokë të “prosperitetit të përbashkët” në vitet e ardhshme.
Udhëheqësit e Kinës largohen nga fraza “kurth me të ardhura të mesme”, një kusht ku një vend nuk arrin të arrijë një status më të lartë, më të zhvilluar, por këtu mund të përfundojë vendi nëse udhëheqësit nuk arrijnë t’i adresojnë ato çarje.
Mjetet juridike të Xi, shpërndarje më e mirë e të ardhurave, arsim, sigurime shoqërore, kujdes mjekësor i përballueshëm, strehim, kujdes për të moshuarit, mbështetje për fëmijë dhe punësim cilësor; përmendur gjithashtu në të njëjtin fjalim, ka shumë nga të njëjtat dëshira si shumica e familjeve që punojnë dhe të rinjve.
Sidoqoftë, pengesat aktuale strukturore dhe politike mund të jenë shumë të frikshme për të ofruar ato politika nëse reformat më të thella nuk zbatohen përtej përpjekjeve copë-copë, siç janë heqja e kufizimeve për numrin e fëmijëve që familjet mund të kenë ose përpjekja për të mandatuar më pak detyra shtëpie për fëmijët e moshës shkollore.
Ato do të jenë të shtrenjta dhe ka të ngjarë të kenë nevojë më të pasurit e vendit për të paguar norma më të rënda të taksave, qoftë përmes taksave të pronës ose taksave të fitimeve të kapitalit. Por zbatimi i politikave të tilla është i mbushur me rrezik. Mund të çojë në ikje të kapitalit, probleme në tregun e pasurive të nxehta dhe çrregullime të sistemit financiar që bëjnë më shumë dëm sesa përfitim.
Dhe ka pengesa të tjera strukturore. Sistemi hukou i vendit lidh përfitimet sociale me qytetin e lindjes rurale ose urbane të një familjeje dhe theksimi i tepërt i gaokao, provimet e standardizuara, përcakton nëse studentët mund të përparojnë në universitet dhe të arrijnë nivele më të larta të suksesit ekonomik.
Presionet në rritje mbi prindërit dhe studentët gjatë dekadës së fundit kanë rritur nevojën për të reformuar këto sisteme pasi të ardhurat kanë ngecur dhe lëvizshmëria sociale është kockifikuar.
Kjo zhvendosje ka sjellë rritje të kushteve shumë të diskutuara sociale në muajt e fundit, veçanërisht midis atyre të përfshirë në kulturën e punës 996, duke punuar nga ora 9 e mëngjesit deri në 21:00 gjashtë ditë në javë.
Ka pak dëshirë për më shumë, apo edhe për ndonjë fëmijë, me çmime strehimi kaq të larta në shumë qytete dhe me prindër që po dalin në pension shumë më herët sesa shumica e punëtorëve në të gjithë botën për të mbështetur. Çdo kosto shtesë ka potencialin t’i rrëzojë ata nga ajo pllajë.
Ky është një ndryshim i madh nga vitet pas Revolucionit Kulturor të viteve 1960 dhe fillimit të viteve 1970 dhe periudhës së reformës dhe hapjes së Kinës, kur mundësitë për familjet për të ndryshuar statusin e tyre shoqëror përmes punës së vështirë dhe arsimit ishin shumë më të mëdha, kryesisht që nga pika e fillimit ishte aq e ulët për pothuajse të gjithë.
Liang Jianzhang, kryetar dhe bashkëthemelues i faqes së rezervimeve Trip.com, kohët e fundit ka argumentuar se Kina duhet të reformojë thellësisht sistemin gaokao, të rrisë shumë shpenzimet e arsimit dhe të përpiqet të arrijë arsimim universitar universitar për të gjithë të rinjtë e saj për të përmbushur nevojat e një ekonomi më komplekse, inovative e së ardhmes.
Rregullime të mundshme duke krijuar më shumë probleme
Përpjekjet e fundit për të adresuar disa nga presionet me të cilat përballen prindërit dhe të rinjtë e Kinës kanë hasur në një përgjigje të dobët dhe ndonjëherë reagime satirike.
Pasi qeveria njoftoi se çiftet e martuara do të lejoheshin të kishin deri në tre fëmijë, në një përpjekje për të rritur normat e lindjeve, vërejtjet u shfaqën në mediat sociale duke theksuar se ndryshimi i politikave nuk bëri asgjë për të adresuar kostot e rritjes së fëmijëve, ose barrën financiare të kujdesit për prindërit e moshuar.
Politikat e tjera të qeverisë në proces, si propozimet për ndalimin e mundshëm të kurseve online dhe offline gjatë pushimeve verore, fundjavave dhe periudhave të tjera jo shkollore në vende si Pekini dhe Shangai, vetëm vunë në lëvizje probleme të tjera të mundshme.
Ideja, në teori, është që të lirojë presion mbi fëmijët dhe t’u japë atyre një pushim të vërtetë nga shkolla në mënyrë që ata të mos digjen deri në moshën e pjekurisë.
“Shkarkimet e tutorëve dhe mësuesve janë të mundshme nëse rregullat e reja ndalojnë trajnimin gjatë fundjavave dhe në pushimet e verës dhe dimrit pasi institucionet e trajnimit mund të shohin një rënie të ndjeshme të të ardhurave, kështu që ata mund të pushojnë stafin dhe mësuesit për të ulur kostot,” Flora Zhu, drejtoreshë i hulumtimit të korporatave në Fitch Ratings në Pekin, i tha Al Jazeera.
“Në fakt, institucionet e trajnimit në internet, të cilat mbështeten shumë tek marketingu për të tërhequr studentë, tashmë [kanë pushuar nga puna] duke ndjekur rregulloret më të rrepta të qeverisë për [reklamat e lejueshme] për institucionet e trajnimit.”
Ndërsa udhëheqja e Kinës bëhet më nacionaliste, kufizimet në rritje për përfshirjen e huaj, pronësinë dhe materialet mësimore që synojnë nxënësit e shkollës parashkollore në shkollën e mesme në muajt e fundit gjithashtu kanë pasur një ndikim.
“Për shkak të rëndësisë politike që liderët kinezë i kushtojnë arsimit, megjithatë, ekzistojnë rreziqe që këto rregullore të parashikojnë kufizime të mëtejshme në pjesëmarrjen e huaj në sektorin e arsimit të Kinës,” i tha Al Jazeera Alexander Chipman Koty, një analist për konsulencën Dezan Shira & Associates.
Disa nga këto janë e kundërta e reformave të nevojshme në sektorin e arsimit dhe asaj që prindërit në të vërtetë dëshirojnë për fëmijët për sa i përket mundësive më të mëdha, gjë që ka bërë që shumë prej tyre të përdorin kurse online dhe offline jashtë kohës së rregullt të klasës.
Sipas Page-Jarrett, Kina ka nevojë për më shumë sektor privat dhe përfshirje të huaj që do t’i shtynte shkollat të përmirësojnë dhe përtërijnë dhe të sigurojnë shkollim për ekonominë më komplekse të së ardhmes, jo më pak.
Nevoja për shpenzime arsimore dhe reforma është edhe më e dukshme për studentët dhe prindërit rurale në Kinë, të cilët bien shumë shpejt pas bashkëmoshatarëve të tyre urbanë që kanë më shumë mundësi dhe përfitime vetëm për shkak të statusit të tyre të banimit urban.
“Hendeku në cilësinë e arsimit në zonat rurale u bë më i madh, jo domosdoshmërisht sepse arsimi u përkeqësua në zonat rurale, por sepse u bë më i mirë dhe më konkurrues në zonat urbane,” tha Page-Jarrett. “Për një familje me të ardhura të ulëta është jashtëzakonisht e vështirë të futesh në një universitet të nivelit të lartë dhe ata mund të jenë në gjendje të futen vetëm në një të nivelit të dytë ose të tretë.”
Për Scott Rozelle, një ekonomist i zhvillimit dhe një bashkë-drejtor i Programit të Veprimit të Edukimit Rural në Universitetin e Stanfordit, e gjithë çështja “e shtrirë” është plotësisht një problem urban.
Kina ka plane të mëdha për zonat rurale me një program të ringjalljes rurale, por deri më tani kjo është përqendruar kryesisht në infrastrukturën rurale dhe përmirësimet e bujqësisë, dhe jo në trajtimin e shkollave ose lëvizshmërinë sociale rurale.
Ndërsa ka pasur një farë relaksimi të politikave të hukou që lejojnë lëvizje më të madhe midis zonave rurale dhe urbane në disa pjesë të vendit, shumica e këtyre përpjekjeve janë të lidhura me programet e “blerjes së talenteve”, zonat urbane që duan të tërheqin më të mirët dhe më të ndritshmet, duke lënë më pak të arsimuarit nga jashtë duke kërkuar.
Ajo që është në rrezik në mos adresimin e këtyre sfidave sistemike mund të bëhet thembra e Akilit të Kinës. Palëvizshmëria sociale dhe pabarazia në të ardhura do të rrisin fërkimet shoqërore, ngecjen ekonomike dhe një vendosje përfundimtare në kurthin me të ardhura mesatare që udhëheqësit e Kinës do të donin të shmangnin, por zakonisht nuk arrijnë ta përmendin me fjalë.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga AlJazeera
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Lufta’ SHBA-Kinë/ Rinisin bisedimet tregtare
‘Venitet’ tensioni tregtar BE – SHBA
