Më poshtë listohen pesë nga paragjykimet më të zakonshme rreth punonjësve të moshuar dhe se si mund të mposhten.
1. Ata nuk mund të mësojnë gjëra të reja
Ka shumë hulumtime që e rrëzojnë këtë mit. Disa studime kanë zbuluar se punëtorët e moshuar iu përshtaten kollaj mjeteve të reja, ambienteve ose praktikave të punës. A e dini se mosha mesatare për ndërmarrësit e suksesshëm është midis 42 dhe 47 vjeç?
2. Ata janë më pak produktivë
Ekzistojnë shumë pak prova që mbështesin këtë në njerëzit në moshë pune, madje duke marrë parasysh edhe faktin se njerëzit po tërhiqen nga puna më vonë se më parë. Mund të presim që aftësitë fizike dhe njohëse të bien me moshën, por kjo tenton të jetë në një moshë më të vjetër sesa do ishit në gjendje të punonit. Performanca e moshës dhe në vendin e punës nuk të shihet të jetë e lidhur me shumë prova që tregojnë se punëtorët e moshuar janë më të efektshëm sa punëtorët e rinj.
3. Ata marrin më shumë raporte mjekësore
Hulumtimet kanë treguar se ky është një supozim i pasaktë. Mesatarisht, është e vërtetë që punëtorët e moshuar tentojnë të marrin më shumë kohë për sëmundjet afatgjata, por gjithashtu marrin më pak kohë për shkak të sëmundjeve afatshkurtra pa njoftim. Punëtorët e moshuar janë gjithashtu në rrezik më të ulët të aksidenteve në vendin e punës, por vuajnë nga aksidente më vdekjeprurëse.
4. Ata do të dalin në pension dhe do të largohen nga organizata
Mosha mesatare e popullsisë po rritet. Me rritjen e popullsisë, rritet edhe mosha mesatare e të punësuarve. Nuk ka më një moshë të daljes në pension të paracaktuar. Pra, punëdhënësit duhet të pranojnë se një punonjës i punësuar me shumë përvojë – madje edhe në moshën 64 vjeçare – mund të qëndrojë lehtë në organizatë për shumë vite të tjera.
Kur dikush bashkohet me një kompani në moshën 24-vjeçare, nuk ka asnjë garanci më të fortë se ata do të qëndrojnë më gjatë, për shkak të praktikës mjaft moderne të kalimit të rregullt të vendeve të punës. Pra, punëdhënësit ballafaqohen me të njëjtën dilemë ruajtjeje për të gjitha grupmoshat. Ne tani ndryshojmë punët rreth një herë në çdo pesë vjet mesatarisht.
5. Ata janë ‘të mbikualifikuar’ (dhe kjo është gjë e keqe)
Në disa nga hulumtimet tona të fundit, terma të tilla si “jofleksibël” dhe “i mbikualifikuar” ishin shembuj të reagimeve të dhëna për aplikantët e moshuar kur ata u refuzuan për punë. Është e vështirë të justifikohet përdorimi i termit “të mbikualifikuar”, megjithëse mund të shpjegohet nga punëdhënësit duke u shqetësuar për njerëzit që largohen nga puna pas një hapësire të shkurtër kohore për një punë që përputhet më mirë me aftësitë e tyre.
Ndërkohë, ka shumë arsye të mira që një punëtor me përvojë mund të dëshirojë të ndërmarrë një hap përpara për një rol që kërkon më pak aftësi të specializuara sesa puna e mëparshme. Gjithashtu, punëtorët e moshuar shpesh raportojnë se duan punë me kohë të pjesshme, më fleksibile ose më pak stresuese, të cilat mund të shpjegojnë lëvizjen e tyre në punë, të cilat mund të konsiderohen si të “mbivlerësuara”.
Të pasurit e një forcë pune me një larmi moshash ka shumë përfitim. Për të nxjerrë sa më shumë nga aftësitë e një shoqërie të plakur dhe për të kuptuar klientë të ndryshëm, punëdhënësit duhet të mendojnë përtej këtyre paragjykimeve të plakjes.
Burimi: World Economic Forum
