Ndërkohë që mediat britanike diskutojnë udhëtimin e Theresa May në Afrikë javën e kaluar, edhe afrikanët ende janë duke folur rreth kësaj .
Ka një milion metafora në Britani që e quajnë një Afrikën një superfuqi me bazë në Kenia. Realiteti është se në Britani ka diskutime të përhapura në lidhje me situatën politike dhe ekonomike në të gjithë kontinentin sot, dhe kjo tregohet.
Udhëheqësit e shteteve të tjera kanë treguar më shumë interes për vendet afrikane sesa udhëheqësit e tyre të zgjedhur politikë.
Afrikanëve u është dashur të tolerojnë slogane të pafund që tregojnë se si ekonomitë afrikane do të mbushin boshllëkun e lënë nga BE për Britaninë.
Dhe në këtë moment ia vlen të pyetet se çfarë Britania mund t’i ofrojë Afrikës.
Vendet e kontinentit po rriten, si në aspektin e ekonomive, si dhe të popullsisë së tyre. Shumica e ekonomistëve afrikanë bien dakord për dy gjëra.
Ajo që ka nevojë Afrika është një integrim më i madh rajonal dhe një përqendrim më intensiv në prodhimin vendas, veçanërisht në makineritë bujqësore dhe mallrat për konsum të brendshëm, duke u larguar nga modeli i vjetër kolonial.
Britania nuk është aspak model. Ekonomia e Britanisë bazohet në industritë e shërbimeve dhe borxhin e konsumatorit, një model që askush në Afrikë nuk dëshiron të riprodhohet.
Qasja e Britanisë ndaj Afrikës dallon shumë me atë të Gjermanisë, e cila po investon në më shumë në industritë që vendeve afrikane dëshirojnë.
Ndërkohë që May përmirësonte lëvizjet e saj të vallëzimit, Angela Merkel ofronte fabrika prodhimi.
Për të qenë të vërtetë, Britania është ende një investitor i madh në Afrikë, duke u renditur përpara Gjermanisë dhe e dyta pas SHBA.
Brexit duket më shumë si një hap gjigant pas. Synimi do të jetë përsëri që Britania ta përdorë Afrikën për të përmirësuar ekonominë e saj.
Kur May njoftoi se Britania e Madhe do të presë Samitin e Investimeve Afrikane 2019, ishte e vështirë të shmangej perceptimi se Britania dëshiron të rrisë afrimitetin e saj me Kinën.
Të gjithë sytë janë në Kinë, sepse kombi aktualisht eksporton tetë herë më shumë mallra në Afrikë sesa Britania e Madhe dhe është investitori kryesor i kontinentit në infrastrukturë.
Nëse Britania dëshiron të jetë një mik në Afrikë, ajo duhet të mos e përdorë kontinentin që të rrisë vetëvlerësimin e saj duke përdorur si argument “historinë dhe lidhjet kulturore të përbashkëta”.
Vendet afrikane nuk kanë kohë për nostalgji, veçanërisht kur vende të tilla si Kina, Izraeli, Turqia dhe India konkurrojnë për ndikimin në kontinent.
Dhe nëse Britania është e interesuar për Afrikën, siç thuhet, nuk duhet të kishte pritur Brexit që të pyeste se çfarë kombet afrikane dëshirojnë.
Afua Hirsch nga The Guardian
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
