Edgar Allan Poe ka qenë një mjeshtër i hershëm i horrorit.
Ai e vendosi mjeshtërisht burimin e tij në shpirt duke shkruar: “Nëse në shumë prej punimeve të mia ka pasur horror dhe frikë, unë pohoj se ato nuk kanë ardhur nga Gjermania, por nga shpirti.”
Është demonstruar aftësia e tij e çuditshme për të vendosur në tinguj thellësitë e psikikës njerëzore në shumë nga historitë dhe poezitë e tij.
Ai na josh duke filluar me një shënim të brendshëm dhe na tërheq akoma më shumë me një fund të ethshëm. Tregimet e tij janë të mbushura me metafora kafshësh.
Këtu janë disa prej krijesave që ai ka përmendur:
8- Pinguini – Novel: Tregimi i Arthur Gordon Pym, i Nantucket
Jo vetëm pinguinët, por albatrosët dhe zogj të tjerë të detit janë përshkruar në këtë libër, edhe pse ata nuk figurojnë shumë në punën e tij. Në fillim të tregimit, autori është shpëtuar nga një anije balenash e quajtur “Penguin”.
Si novella e vetme e Poe, ky libër pati një ndikim të madh. Studiuesit kanë vërejtur ngjashmëri mes tij dhe Moby-Dick-ut të Herman Melville. Është cituar gjithashtu si një ndikim mbi poetin francez Charles Baudelaire dhe shkrimtarin francez Jules Verne, i cili shkroi një vazhdim të tregimit.
Një shkrimtar tjetër francez, Georges Perec, përdori emrin Arthur Gordon Pym për t’iu referuar Poe-së në librin e tij A Void, i cili është shkruar tërësisht pa shkronjën e.
7- Krimbi që kthehet në bishë – Poemë: “Krimbi pushtues”
Një përshkrim i shkurtër, por i çuditshëm i një shfaqjeje të parë vetëm nga engjëjt që përfshijnë kukullat të cilat përfaqësojnë njerëzimin. Në pamundësi për të kontrolluar fatin e tyre, këto kukulla janë në fund të fundit ushqim për krimbin bishë. Dhe atëherë loja ka mbaruar. Më shumë se sa shqetësuese.
6 – Kali – Histori: “Metzengerstein” (Titruar: “Një histori në imitim të gjermanëve”)
Ky është një tregim Gotik hakmarrjeje në të cilën nocioni i metempsikozës (kalimi i shpirtit të vdekur në një trup tjetër) është përësor. Në këtë rast, kreu i një familje fisnike (von Berlifitzing) vritet nga një tjetër (Metzengerstein). Shpirti i të parëve kalon në trupin e një kali, të cilin Metzengersteini vrasës e përdor për vdekjen e tij.
5- Bubuzheli – Histori: “Bubuzheli i artë”
Ky është me të vërtetë një nga tregimet më të shquara që Poe ka prodhuar. Kujtoni se Poe kishte vdekur prej 10 vjetësh, kur lindi Arthur Conan Doyle, i cili na ofroi Sherlock Holmes-in e pamposhtur.
“Buburreci i artë” është një brumbull, ose bubuzhel, që bëhet i domosdoshëm për zbulimin e thesarit të Kapiten Kidd-it. Metodologjia e Poe në këtë histori është një mrekulli e përshëndetur edhe nga regjisori Alfred Hitchcock.
4 – Korbi – Poemë: Korbi
Kjo poemë, më e njohura, më e famshmja, rreth një zogu të zi të madh që zvarritet në mënyrë të pashpjegueshme në dhomat e tregimtarit të hidhëruar, ka prodhuar një numër të madh parodish gazmore.
Edhe në vendin tonë kjo poemë është shumë e njohur, e përdorur gjerësisht në tekstet shkollore.
Më poshtë po iu japim disa rreshta për nostalgji:
Një mes-nate të bezdisur,
Tek këndonja i zalisur,
Disa pralla dhe magjira,
Të një shkence të harruar.
Tek dermitnja i kapitur,
Befas vjen një e trokitur
…
Era frynte që përjashta,
Rrihte perdet e mëndafshta,
Dhe më ngjethte dhe më derthte.
3- Mola – Histori: “The sphinx”
“Sphinx-i” i Alan Poe ka të bëjë me një njeri që kontribuon në vendin e tij për të shmangur shpërthimin e papritur të kolerës në qytet. Por, ai është aq i frikësuar nga mendimet dhe se sheh në një fshat përreth, një krijesë të madhe dhe të tmerrshme që synon gjetjen dhe vrasjen e tij.
Pasi ai e sheh bishën jo një herë, por dy herë, ia thotë këtë gjë strehuesit të tij. Ajo që ai e ka parë në të vërtetë ishte një molë shumë e vogël, në një distancë shumë të afërt (e njohur edhe si mola me kokën e vdekjes).
2 – Orangutangu – Histori: Vrasjet në Rue Morgue
Bëhet fjalë për një orangutang, ose siç e shkruante Poe, ‘ourang-outang’, (i pari ynë) i cili kryen vrasjet në Rue Morgue.
Dhe nëse nuk e keni lexuar tashmë historinë e tmerrshme të Hop-Frog, ju duhet të shihni se si Poe punëson orangutangun atje.
1 – Macja – Histori: Macja e zezë
Kush mund të harrojë takimin e tij të parë me macen e zezë?
Shqetësuese në kaq shumë mënyra, historia tregon një rast të asaj që mund të quhet sindromi fatal i alkoolit. Dashuria e dukshme e tregimtarëve për kafshët kthehet në një hidhërim dhe brutalitet irracional.
Tmerrësisht e plagosur, pastaj e vrarë brutalisht, siç është gruaja e tregimtarit, macja hakmerret në fund. (Poe vetë, rastësisht, kishte një mace shumë të dashur me emrin Cattarina.)
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Aventura parisiane e George Orwell
