Për shkak se trupat e fëmijëve nuk kanë përfunduar rritjen dhe zhvillimin, problemet mjekësore të tyre shpesh ndryshojnë nga ato të të rriturve.
Përveç kësaj, ata mund të shfaqin shenja dhe simptoma të ndryshme nga të rriturit kur vriten ose sëmuren dhe trajtimet e tyre mund të ndryshojnë gjithashtu.
Për shembull, simptomat që janë serioze për një fëmijë, veçanërisht një fëmijë i vogël ose një i mitur, mund të mos jenë serioze për një të rritur dhe anasjelltas. Përveç kësaj, një i mitur ose një fëmijë mund të mos jetë në gjendje të komunikojë atë që është e gabuar, që do të thotë që prindi duhet të përpiqet të interpretojë simptomën ose problemin mjekësor.
Kërkoni ndihmë të menjëhershme mjekësore nëse fëmija shfaq ndonjë nga shenjat paralajmëruese të një urgjence mjekësore:
-Çdo ndryshim i rëndësishëm nga sjellja normale;
-Konfuzioni ose deliriumi;
-Rritja e reagimit ose vigjilencës;
-Gjumi i tepruar;
-Nervozizëm;
-Kriza;
-Sjellje e çuditshme;
-Dhimbje koke të rënda ose të vjella, sidomos pas një dëmtimi në kokë;
-Gjakderdhje e pakontrolluar;
-Pamundësia për të qëndruar në këmbë ose për të ecur;
-Humbje ndjenjash;
-Frymëmarrje jonormale ose e vështirë;
-Lëkura ose buzët që duken blu ose ngjyrë vjollcë;
-Vështirësi ushqyese ose nuk ha fare;
-Dhimbja e ashpër dhe e vazhdueshme;
-Ethe e shoqëruar nga ndryshime në sjellje (sidomos me një dhimbje koke të rëndë, të papritur, të shoqëruar me ndryshime mendore, ngurtësi qafë apo skuqje);
-Vjellje të rënda dhe të vazhdueshme ose diarre;
Këto simptoma nuk kanë për qëllim të përfaqësojnë çdo lloj emergjence mjekësore të fëmijërisë.
Ju gjithashtu mund të mësoni të dalloni shenjat paralajmëruese emergjente të fëmijërisë – dhe të veproni – duke marrë bërë një trajnim për dhënien e ndihmës së parë dhe duke mësuar reanimim kardiopulmonar.
Spitali lokal ose Kryqi i Kuq mund të zhvillojnë kurse në zonën tuaj ose mund t’ju drejtojnë organizatave që bëjnë.
