Për amniocentezën , mjekët marrin një mostër të lëngut amniotik që rrethon fëmijën, për të kontrolluar për shenja të problemeve si çrregullimet kromozomale, problemet gjenetike dhe defektet e tubave nervor.
Pse është bërë amniocenteza?
Duke shqyrtuar një mostër të lëngjeve amniotike, mjekët testojnë përbërjen e lëngut, siç janë qelizat e derdhura nga fetusi që përmbajnë informacion gjenetik.
Amniocenteza tremujorit të dytë përdoret më shpesh për të identifikuar:
-Sindromin Down dhe anomalitë e tjera të kromozomeve;
-Defekte strukturore;
-Çrregullime të trashëguara metabolike;
Mjekët mund ta përdorin këtë test më vonë gjatë shtatzënisë (në tremujorin e tretë) për të kontrolluar infeksionin.
Ky test gjithashtu mund të zbulojë nëse mushkëritë e një foshnje janë mjaft të forta për të lejuar që foshnja të marrë frymë normalisht pas lindjes. Kjo mund të ndihmojë mjekët të marrin vendime për nxitjen e dhimbjeve të lindjes ose për të parandaluar këto dhimbje , varësisht nga situata.
Kur duhet bërë amniocenteza?
Mjeku mund të rekomandojë këtë test nëse:
-Ka një test anormal të shqyrtimit për çrregullime gjenetike ose kromozomale ose defekte të tubit nervor;
-Nëna është më të vjetër se mosha 35 vjeç;
-Ka një histori familjare të çrregullimeve gjenetike;
-Kanë pasur një fëmijë më parë me një defekt të lindjes ose një shtatzëni të mëparshme me një anomali kromozomale ose defekti i tubit nervor;
Amniocenteza mund të jetë shumë e saktë – afër 100% – por vetëm disa çrregullime mund të zbulohen. Shkalla e abortit me këtë test është midis 1 në 300 dhe 1 në 500.
Ky test gjithashtu mban një rrezik të ulët për infeksion të mitrës, i cili gjithashtu mund të shkaktojë abort, rrjedhjen e lëngjeve amniotike dhe dëmtimin e fetusit.
Çfarë ndodh gjatë amniocentezës?
Ndërsa gjithë procedura shihet me eko, mjeku fut një gjilpërë përmes murit të barkut në mitër për të hequr një mostër të lëngut amniotik. Disa femra raportojnë kontraktime ose presion ndërsa doktori merr mostrën.
Mjeku mund të kontrollojë rrahjen e zemrës së fetusit pas procedurës për t’u siguruar që është normale. Shumica e mjekëve rekomandojnë pushim për disa orë pas testit.
Qelizat në mostrën fluide rriten në një kulturë të veçantë dhe pastaj analizohen (testet specifike që I bëhen lëngut varen nga historia personale e familjare).
Amniocenteza zakonisht bëhet ndërmjet javës së 15 dhe 20, por mund të bëhet më vonë në shtatzëni nëse është e nevojshme.
Koha për marrjen e rezultateve varion në varësi të asaj që po testohet, por rezultatet zakonisht janë në dispozicion brenda 1 deri në 2 javë.
Testet e maturitetit të mushkërive janë shpesh të disponueshme brenda disa orëve.
