Disa vjet më parë, unë shkova në Kajro për takime me presidentin e Egjiptit dhe udhëheqësit fetarë. Ndërsa aeroplani im iu afrua vendit, pashë si Deti Mesdhetar preku bregun e tokës së lashtë. Në këtë pjesë të jashtëzakonshme të botës Perëndimi takon Orientin.
Mendova për Egjiptin historik, si dhe traditën e krishterë se si Jezusi, Maria dhe Jozefi ikën atje pasi mbreti Herod kërcënoi jetët e tyre. E bëra për herë të parë këtë udhëtim disa dekada më parë, ndërsa isha në kolegj, dhe me frikë prita për të parë se çfarë do të gjeja.
Egjipti ka kaluar një tranzicion të madh në tetë vitet e fundit.
Demonstratat që filluan në Sheshin Tahrir çuan në një situatë kaotike në rrugë, pasuar nga ngritja e qeverisë Morsi dhe Vëllazëria Myslimane. Destabilizimi i mëtejshëm i vendit precipitoi një ndërhyrje ushtarake më pas të ndjekur nga zgjedhja e presidentit aktual Abdel Fattah el-Sisi.
Egjipti ka popullsinë më të madhe në Lindjen e Mesme. Është shtëpia e Universitetit Al-Azhar, një qendër e të mësuarit Sunni islamik dhe një pakicë e madhe e krishterë prej rreth 10 milionë banorësh.
Duke pasur parasysh rëndësinë strategjike, historike dhe kulturore të Egjiptit, ekziston një nevojë e rëndësishme për ripërtëritjen e kësaj lidhjeje të rëndësishme.
Vizita ime me Presidentin Sisi zgjati dy orë. Kemi pasur një dialog të gjerë mbi sigurinë, stabilitetin ekonomik dhe vlerën e pluralizmit në një rajon ku të drejtat e pakicave sulmohen. Presidenti theksoi rëndësinë e marrëdhënies tonë ushtarake-ushtarake dhe dobësinë e vendit të tij.
Egjipti gjithashtu përballet me çështje të rënda të sigurisë përgjatë kufirit me Libinë.
Një tjetër dinamikë unike në Lindjen e Mesme është bashkëpunimi i sigurisë së Egjiptit me Izraelin. Këtë vit ne festojmë përvjetorin e 40-të të Marrëveshjeve midis Egjiptit dhe Izraelit, ndërmjetësuar nga Shtetet e Bashkuara.
Reformat e Sisit kanë sjellë përfitime, pasi investimet kapitale janë kthyer në Egjipt dhe profili i rrezikut financiar të vendit është përmirësuar.
Një shenjë e rëndësishme e progresit është një zbulim i madh i fushës së gazit në Mesdheun Lindor që Sisi është duke përdorur me mençuri për të përmirësuar pozicionin vendas dhe ndërkombëtar të vendit të tij.
Egjipti po bëhet një qendër rajonale energjetike, duke eksportuar gaz natyror të lëngëzuar në Evropë dhe duke lëvizur gazin izraelit nëpërmjet dy terminaleve të saj.
Kjo mundësi për aleancat rajonale të rimëkëmbura ka shpëtuar kryesisht nga vëmendja ndërkombëtare, si dhe nga Uashingtoni.
Ka shumë kritika legjitime, stanjacioni i sistemit politik, progresi i pamjaftueshëm në të drejtat e njeriut, vazhdimi i praktikave jo gjyqësore dhe një sërë vështirësish të tjera. Ashtu si në çdo marrëdhënie me një fuqi të huaj, ka perspektiva të ndryshme dhe tensione.
Pritjet tona për Egjiptin nuk do të përmbushen plotësisht, por ne duhet ta pranojmë domosdoshmërinë e këtij stabiliteti të ri brenda Egjiptit.
Ne jemi me të drejtë të shqetësuar për dinamikën e sigurisë këtu dhe në Lindjen e Mesme, ku kaosi dhe dhuna vazhdojnë. Egjipti është qendër e kësaj çrregullimi.
Egjipti mbetet në shumë mënyra miku ynë i harruar. Egjipti duhet të gjejë mënyra për të rikthyer historinë e pasur dhe të rëndësishme.
Nga ana tjetër, ne në Amerikë nuk duhet të fokusohemi vetëm në dobësitë dhe sfidat e Egjiptit. Duhet të fillojmë të përqendrohemi në sukseset dhe potencialet e Egjiptit. Në fund të fundit, kjo është edhe ajo që miqtë bëjnë.
Deputeti Jeff Fortenberry përfaqëson Qarkun e Parë të Nebraskës është anëtar i Nënkomitetit të Dhomave të Dhomës për Operacionet Shtetërore dhe të Jashtme dhe Themelues dhe Bashkëkryesues i Grupit të Egjiptit.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Egjipt-SHBA, tentativë për afrim
Egjipt/ Zbulohet varri i Kleopatrës
