Nga Fadil Maloku
1. Magjia e sportit, si një fenomen global, padyshim që ndikon në profilizimin, madje si thuhet edhe nga shumë sociologë, edhe në përforcimin dhe fuqizimin e identiteteve të luhatura sociale, politike, ekonomike, e sidomos atyre kulturor tē individëve dhe komuniteteve etnike.
Në rastin tonë ekipi kosovar, me fitoret e tija të njëpasnjishme, padyshim që e forcon, madje madje edhe e afirmon rindërtimin e asaj pjesës së harruar identitare.
Ashtu siç ndodhë zakonisht edhe me ekipet tjera që kanë traditë të gjatē të stabilitetit kombëtar e shtetëror, që dërgojnë mesazhet e homogjenitetit kombëtar, shtetërorë, social e politik, ashtu ndodhë edhe homogjenitetit publik i ekipit të futbollit kosovar.
Natyrisht, çdo fitore e ekipit nëse mediatikisht përdoret në shërbim të kauzës kombëtare, mund të dërgojë midis rreshtash edhe mesazh të qarte politik. Arsyja është se sporti sot është bërë një industri e tërë e promovimit të ndjenjave dhe (de)frustrimit, që i shkundulis jo vetëm idealet kombetare, po edhe stereotipit shteterore(siç është rasti me ekipin kosovar), sociale, e kulturore…
2. Shikuar nga kjo prizmë sociologjike, për mendimin tim ky mobilitet (shpesh herë edhe) deri në ekstazën e katarasisit ndikon bukur shumë në fuqizimin dhe senzibilizimin e nevojës së ndihmës për ta rritur shkallën e procesit tē shtetndertimit.
Mirëpo, nëse ndokush nga turbokozmopolitët vendor, apo sish të jashtëm që shpesh ne mediat sociale vetën e cilësojnë si mentora e arkitekta, mendojnë se; ky fenomen mund të shërbej e ndoshta edhe të ndikoj në profilizimin e ndonjē identiteti të ri etnik e kombëtar, si ai i mundësisë së krijimit të një “kombi kosovar”(?!), atëherë, kujtoj që e kanë shumē gabim.Sepse, loja e ekipit kosovar, nuk besoj që mesazh fundamental duhet ta mbaj propagandimin e një identiteti të ri kombetar! Arsyeja, është edhe më e thjesht: sepse, ai identitet egziston si i tillë, dhe s’ ka nevojë me i dhënë as edhe një “ngjyrë” tjetërfare…!
3. Sot sporti global, e sidomos ai kontinental e rajonal është bërē jo vetëm një lloj “jihadi” postmodernist, por, edhe një lloj “ambasadori” funksional industrial, që ushtron me admirim dhe me shpejtësi marremendëse ndikimin dhe trysnin e vetë sociale, e padyshim edhe ate politike. Në rastin e ekipit kosovar, nuk e shoh të arsyeshme, madje as fare të nevojshme debatin per “rrezikun” nga formimi i një identiteti të ri etnik në Kosovë…Andaj, ata më shumë duhet ta afirmojnē shtetin (ende të kontestuar) se sa kombin (tashmë, të afirmuar dhe pranuar botërisht) shqiptar…
