Çdo ditë që kalon, duket, presidenti i fuqishëm i Turqisë, Rexhep Tajip Erdogan, po ecën në akull edhe më të hollë.
Politika rajonale e dështuar është njëri prej problemeve. Një krizë ekonomike është një problem tjetër.
Vendi është futur në një recesion, që do të thotë se rritja e papunësisë nuk është më e kontrollueshme, duke i hapur rrugën trazirave më të gjera sociale, duke shtuar zhgënjimin midis grupeve të ndryshme shoqërore.
Shqetësimi i vazhdueshëm i aktorëve vendas dhe ndërkombëtarë është se regjimi ka dështuar për shkak të ambicies së tepërt shoqëruar me paaftësi dhe analfabetizëm administrativ.
Me gjithë opinionin e zymtë, Erdogan mban qëndrimin e tij. Në dukje, ai vazhdon me atë që di më së miri: Mbajtja e armiqve sa më afër, të interesuar për aleanca me nacionalistët ekstremë. Sa i përket opozitës kryesore shekullore dhe lëvizjes politike kurde, ai përdor një politikë të qëndrueshme përçarjeje dhe rregulli.
Gjithashtu ai po përdor çështjen e refugjatëve sirianë për të bërë pazare me Bashkimin Evropian dhe Shtetet e Bashkuara duke folur vazhdimisht për hapjen e portave në perëndim ose vendosjen e 1 milion sirianëve në zonën e sigurt.
Erdogan po shikon që Partia në pushtet dikur e fuqishme për Drejtësi dhe Zhvillim (AKP) po rrëzohet. Sondazhet e fundit publike pohojnë se, për herë të parë që kur arriti pushtetin në 2002, AKP ka mbështetje deri në 30%, duke qëndruar prapa CHP.
Ajo që e lë të shqetësuar Erdoganin këto ditë është se, nëse ai humbet kontrollin, ditët e tij në pushtet mund të numërohen.
Bulent Arinc, dikur një figurë e fuqishme, e guximshme në udhëheqjen e AKP, po dërgon mesazhe të diskutueshme në publik, duke mbrojtur kryetarin e pushtuar kurd, Ahmet Turk dhe figurat kryesore të CHP, në kundërshtim me politikën e Erdoganit.
Erdogan ka disa mosmarrëveshje nga ana e tij. Ai e di se një zgjedhje e parakohshme nuk është një mundësi e zbatueshme. Asnjë prej deputetëve aktualë të parlamentit, përfshirë këtu edhe kurdët, nuk janë të gatshëm të bëjnë përpjekje për këtë.
Askush nuk e di se çfarë do të ndodhë.
Një gjë është e sigurt: Pavarësisht çfarë, AKP, si Partia në pushtet e Presidentit të ndjerë Turgut Ozal, po shkon drejt një shpërthimi.
Yavuz Baydar është një kolumnist i vjetër turk dhe analist i lajmeve. Një anëtar themelues i Platformës për Gazetari të Pavarur (P24) në Stamboll, ai ka raportuar për Turqinë dhe ka monitoruar çështje të mediave që nga viti 1980.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Erdogan, i dobët por i pamposhtur
Partia e Erdoganit nuk pranon rezultatin në Stamboll
Erdogan ‘mbijetoi’, por humbi Ankaranë
