Vendimi i Presidentit Trump për tërheqjen e 1.000 trupave amerikane nga Siria pa u këshilluar me asistentët, ekspertët apo aleatët, dhe pa asnjë paralajmërim për shokët kurdë të Amerikës, të cilët ai i vuri në rrezik vdekjeprurës, ka treguar edhe një herë rrezikun që paraqet pamundësia e tij kronike për të vlerësojmë përgjegjësitë e një presidentit.
Kjo u pasua nga dy ngjarje këtë javë. E para ishte një video e një reporteri që fliste rusisht duke lëvizur nëpër një bazë amerikane të braktisur me nxitim në veri të Sirisë. E dyta ishte se dy avionë F-15 të Forcave Ajrore të Shteteve të Bashkuara, kishin shkatërruar një bunker municionesh amerikane në Siri për të parandaluar që municionet dhe pajisjet e tjera të binin në duart e grupeve të tjera të armatosura.
Nuk është e pazakontë që Shtetet e Bashkuara të shkatërrojnë bazat e veta përpara se të lagohen nga një fushë beteje. Këtë e ka bërë në Afganistan dhe Irak.
Tradhtia ishte shkatërruese. Kurdët janë komb pa shtet, tokat e tyre janë të ndara midis pesë vendeve të Lindjes së Mesme që i trajtojnë ata si bashkëbisedues të rrezikshëm. Ata menduan se kishin një aleat mbrojtës.
Por më pas, rastësisht në një telefonatë të 6 tetorit me Presidentin Rexhep Tajip Erdogan të Turqisë, Trump “i shiti” ata papritmas, ndërkohë që bëri edhe një dhuratë të papritur jo vetëm për Erdogan, por edhe për Asadin dhe mbrojtësit e tij, rusët dhe iranianët.
Nëse kërkohet ndonjë provë më shumë, është letra e Trump për Erdogan, me kërcënimin e rastësishëm për të shkatërruar ekonominë turke dhe këshillat “Mos u bëj budalla!, të cilën zyra e presidentit turk e hodhi në kosh plehrash.
Ishte inkurajuese, të paktën, që shumë ligjvënës republikanë ishin mjaft të tronditur nga tradhtia e kurdëve, dhe e “dënuan” atë në Dhomën e Përfaqësuesve, në një rezolutë që kaloi me rezultatin 354, kundër 60. Senatorja Lindsey Graham, e cila kishte kritikuar ashpër Trump për dhënien e një drite jeshile për Turqinë, u tërhoq të enjten, duke thënë se do të punojë me presidentin.
Sekretarit të Shtetit Mike dhe nënpresidentit Mike Pence iu caktua të bëjnë kontrollin urgjent të dëmit në Ankara, Turqi, dhe, pas afër pesë orë bisedimesh të enjten, Pence solemnisht njoftoi se Erdogan ka rënë dakord për një armëpushim lidhur në ofensivën e tij në veri të Sirisë.
Por Ministri i Jashtëm i Turqisë, Mevlut Cavusoglu, menjëherë tha se marrëveshja nuk ishte aspak armëpushim, por thjesht një “pauzë për operacionin tonë”. Ai shtoi, “ne morëm atë që donim.” Siç bënin Rusia dhe Irani.