Foshnjat e lindura me defekte serioze në zemër po mbijetojnë deri në moshën madhore në një numër më të madh, por hulumtimet e reja tregojnë se ata përballen me një pengesë tjetër ndërsa rriten: dështimi i zemrës.
Studimi zbuloi se fëmijët e lindur me problemet më kritike të zemrës kishin 30 herë më shumë të ngjarë të zhvilloheshin ose të vdisnin nga dështimi i zemrës ose të kishin nevojë për transplantim në moshën madhore, sesa ata të lindur me më pak probleme të rënda në zemër.
“Ne e dinim se çdo pacient pavarësisht nga ashpërsia e sëmundjes së tyre kongjenitale të zemrës kishte një rrezik më të lartë për të pasur dështim të zemrës, por ne u befasuam nga rastet e shumta”, tha një mjeke në Shkollën e Mjekësisë të Universitetit Emory në Atlanta. Ajo prezantoi studimin paraprak javën e kaluar në Sesionet Shkencore të Shoqatës Amerikane të Zemrës në Filadelfia.
Rreth 40,000 fëmijë lindin çdo vit në Sh.B.A. me një defekt të lindur të zemrës, i referuar edhe si sëmundje e lindur e zemrës. Kongjenitale do të thotë që problemi është i pranishëm gjatë lindjes.
Defektet e zemrës, nga më të vogla që nuk kanë nevojë për trajtim e deri te ato më të rënda që kërkojnë operacion menjëherë pas lindjes, mund të ndikojnë në valvulat ose muret brenda zemrës ose arteriet dhe venat afër tij.
Dështimi i zemrës ndodh kur muskuli i zemrës nuk është në gjendje të pompojë mjaftueshëm gjak për të përmbushur nevojat e trupit për gjak dhe oksigjen.
Studimi përdori të dhëna të mbledhura nga Konsorciumi i Kujdesit Kardiak Pediatrik për 35.611 fëmijë që i mbijetuan operacionit të tyre të parë kongjenital të zemrës. Fëmijët u ndoqën deri në 33 vjet. Gjatë asaj kohe, 715 prej tyre zhvilluan dështim të zemrës. Ata që kishin një defekt të vetëm ose sistemik të barkushes së djathtë – e cila ndikon se si zemra pompon gjak – kishin rrezikun më të lartë për të zhvilluar dështimin e zemrës.
“Ky studim konfirmon atë që kemi dyshuar – që njerëzit e lindur me sëmundje kongjenitale të zemrës kanë një incidencë të konsiderueshme të dështimit të zemrës në një moshë thelbësisht të hershme sesa njerëzit që zhvillojnë dështimin e zemrës për shkak të sëmundjes së fituar të zemrës”, tha Dr. Ari Cedars, profesor i asociuar në UT Qendrën Mjekësore Jugperëndimore në Dallas.
Cedars, i cili nuk ishte i përfshirë në studim, tha se gjetjet konfirmojnë studime më të vogla që sugjerojnë se të rriturit që kanë lindur me sëmundje të zemrës të vetme ose sistemike të barkushes, kanë rrezikun më të lartë për dështimin e zemrës.
Për mjekët, hulumtimi ishte një mënyrë për të ndihmuar në përgjigjen e pyetjeve të pacientëve të rinj.
“Adoleshentët pyesin nëse do të kenë nevojë për transplantim të zemrës në të ardhmen”, thanë ata.
“Doja të kisha të dhëna konkrete për t’i ndihmuar në mënyrë të saktë dhe t’i këshilloja se si do të duket jeta e tyre më vonë.”
Cedars tha se studimi nënvizon nevojën që mjekët të ndryshojnë mënyrën se si ata flasin me pacientët për defektet e lindura të zemrës.
“Në një pikë të kësaj gjendje, njerëzit menduan se nëse një fëmijë mbijeton deri në moshën madhore është fitore”, tha ai.
“Por ne duhet të kemi një vështrim më të gjatë dhe të jemi duke përgatitur pacientët dhe familjet e tyre për faktin se, në varësi të anatomisë së tyre, ekziston një probabilitet shumë i vërtetë që ata do të kenë nevojë për një transplantim të zemrës ose terapi të përparuar të dështimit të zemrës rreth moshës së mesme – dhe se kjo nuk është një dështim. Është vetëm një pjesë tjetër e të jetuarit me sëmundje kongjenitale të zemrës”.
