Joni ishte duke notuar kur e kuptoi që nuk po merrte dot frymë. Gjatë karrierës së tij 14-vjeçare si notar, ai kurrë nuk e kishte provuar diçka të tillë.
“Ndihesha sikur po mbytesha”, tha Joni.
Një muaj më vonë, gjatë një vizite rutinë, mjeku dëgjoi një murmuritje të lehtë në zemër. Një elektrokardiogram pasuese zbuloi probleme të shumta serioze të zemrës.
“Mjeku më tha që kurrë nuk do të luaja futboll”, tha Joni, “dhe se do të jem në operacione me zemër brenda 48 orëve të ardhshme.”
Ai ruajti qetësinë, duke e përqendruar vëmendjen te gjetja e kirurgut më të mirë.
Pasi foli me mjekun, shqetësimi kryesor i tij për pacientin e ri ishte një aneurizëm aortik, një dobësim ose fryrje e aortës, arteria kryesore që transporton gjak nga zemra në pjesën tjetër të trupit.
Një aortë normale për moshën Jonit, 36 vjec, do të ishte rreth 34 milimetra. E tij ishte 60. Rreziku i prishjes së aneurizmit ishte 10% në 15% në vit, tha mjeku.
Çështja tjetër ishte një valvul aorte që rrjedh fort. Kjo e bëri zemrën e tij të fryhet dhe të zvogëlojë funksionimin , një faktor i matur nga fraksioni i derdhjes, ose vëllimi i gjakut të pompuar nga zemra me secilin rrahje. Vlera normale është 50% deri 70%; Joni ishte në 35%, gjë që shkaktoj që te mbetej pa frymë ndërsa po notonte.
Natën para operacionit, nuk ka fjetur fare , ishte momenti kur u ndjeva i vetmuar, tha Joni.
“I gjithë ai emocion më goditi në atë moment kur isha duke u shtyrë në atë korridor të ftohtë dhe të bardhë”.
Kirurgjia pritej të zgjaste rreth pesë orë. U deshën më shumë se 10.
“Ju jeni pothuajse të vdekur, kështu që kur zgjoheni, gjithçka është rritur – çdo ndjesi, çdo lëvizje, çdo shije. Ndjeva një vlerësim të tillë për jetën, sa qaja çdo ditë për një vit rresht.”
Depresioni është një efekt anësor i operacionit të zemrës, dhe Joni e përjetoi atë dhe fatmirësisht arriti ka kalonte.
“Unë jam thjesht me fat që jam gjallë”, tha Joni.
“Ka qenë një udhëtim shumë i gjatë dhe i vështirë”.
