Është e vërtetë që Presidenti Rexhep Tajip Erdogan dhe Presidenti rus Vladimir Putin kanë pasur një marrëdhënie të shkëlqyer.
Turqia dhe Rusia janë gjithashtu të dy aktorët rajonalë që kanë partneritet për shumë çështje. Megjithatë, ta quash këtë periudhë bashkëpunimi një “muaj mjalti”, nuk do të ishte e saktë.
Rusia dhe Turqia po marrin iniciativë si aktorë në lidhje me çështjet rajonale. Çfarë do të thotë kjo është se, përkundër të gjitha rezervave të tyre, të dy vendet mund të ulen në të njëjtën tryezë në vend që ta zgjidhin çështjen ose të negociojnë përmes vendeve fqinje si ndërmjetës. Dhe tani, ajo që po ndodh në Idlib është një shembull i kësaj. Gjatë dy javëve të fundit, Turqia është alarmuar nga vdekja e 12 ushtarëve turq dhe një civil në Idlib.
Turqia dhe Rusia janë në prag të një krize të madhe tani që forcat e regjimit sirian me mbështetje ruse depërtuan më tej në Idlib dhe po rimarrin zonat e mbikëqyrura atje.
Aq sa Putin dhe Erdogan po japing disa mesazhe, delegacioni rus që erdhi në Turqi në 7 shkurt u nis për në Jordani, pa arritur të arrijë një marrëveshje me homologët e tyre turq. Nuk pati asnjë ndryshim në qëndrime as kur delegacioni rus u kthye në 10 shkurt.
Ankaraja këmbëngul që regjimi sirian t’i përmbahet marrëveshjes së Soçit. Regjimi sirian duket se është i vendosur të rivendosë kontrollin mbi Idlib.
Regjimi sirian vazhdon sulmet e tij për të rimarrë Idlib dhe përparuar në veri, duke shkelur marrëveshjen e Soçit duke bombarduar civilë.
Dhe cili është qëndrimi i Moskës për të gjitha këto? Heshtje.
Rusia po luan kartat e saj në favor të Asadit. Moska qëndron e heshtur për përparimin e forcave të regjimit sirian në Idlib ndërsa akuzon gjithashtu Ankaranë për mos përmbushjen e kërkesave të saj siç diktohet nga marrëveshja e Soçit. Hapat që Rusia ka ndërmarrë për të ndryshuar situatën në terren, kanë shkaktuar shumë zemërim dhe zhgënjim të publikut në Turqi.
Publiku turk e ka pranuar Rusinë si një partner të besueshëm brenda një kohe të shkurtër.
Ankaraja pret që Rusia të marrë parasysh marrëdhëniet e saj të përgjithshme me Turqinë kur vepron dhe ta bëjë këtë më me përgjegjësi.
Idlib nuk është e vetmja krizë midis Rusisë dhe Turqisë, ashtu si Siria nuk është fusha e tyre e vetme e bashkëpunimit.
Tani, sidoqoftë, është e pamohueshme që marrëdhëniet ruso-turke nuk do të përkeqësohen si ato në 2015, kur Turqia rrëzoi një aeroplan luftarak rus mbi territorin e saj. Sepse, Rusia dhe Turqia kanë shumë marrëdhënie dhe bashkëpunim, përfshirë energjinë dhe bashkëpunimin mbrojtës.
Pra, ndjekja e një aleance strategjike kërkon ndërmarrjen e hapave të vetëdijshëm. Kjo miqësi nuk duhet të merret si e mirëqenë. Kërkon mirëmbajtje të vazhdueshme, duhet të respektohet reciprokisht dhe të mbështetet nga përpjekjet zyrtare.
Duhet të merret në konsideratë në çdo nivel përmes mirëkuptimit dhe besimit të ndërsjellë që duhet të forcohet mes krizave; përndryshe, marrëdhëniet miqësore mund të bëhen lehtësisht të shkatërrueshme.
Përkthyer dhe përshtatur nga Daily Sabah/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Cilën anë mban Rusia në konfliktin në Siri?
Çfarë kërkon Putin nga Evropa dhe Amerika?
Ç’ po ndodh me “miqësinë” Putin-Erdogan?
