MENU
klinika

Ja ç'tregojnë hulumtimet

A mund të ndihmojnë lentet e kontaktit të trajtoni diabetin?

26.04.2020 - 13:50

Lentet e kontaktit një ditë mund të bëjnë më shumë sesa të rregullojnë vizionin e dobët, me hulumtime të reja, paraprake në kafshë që sugjerojnë se ato gjithashtu mund të monitorojnë diabetin  dhe të japin ilaçe.

Lentet e reja u krijuan për të kontrolluar nivelin e sheqerit në gjak dhe për të shpërndarë ilaçet në sy, ndoshta për sëmundjen e syrit që lidhet me diabetin e quajtur retinopati diabetike. Pasi i provuan në lepuj, shkencëtarët gjetën se lentet e reja punuan në të dyja gjendjet.

Mund të tingëllojë si trillim shkencor, por studiuesit vunë në dukje se tashmë ekziston një lente kontakti që është aprovuar nga Administrata e Ushqimit dhe e Barnave e Sh.B.A  FDA për matjen e presionit në sy kur vishen gjatë natës. Nivelet e presionit të syve janë të rëndësishme për t’u njohur për njerëzit me glaukomë të sëmundjes së syrit.

“Në mesin e pajisjeve të ndryshme që mund të veshin, një lentë kontakti inteligjente është veçanërisht premtues për aplikimet e kujdesit shëndetësor, sepse mund të përdoret si një ndërfaqe e shkëlqyer midis trupit të njeriut dhe një pajisje elektronike,” tha autori i lartë i studimit Sei Këang Hahn. Ai është një profesor në Universitetin e Shkencës dhe Teknologjisë Pohang në Korenë e Jugut, dhe një profesor në Universitetin Stanford në Kaliforni.

Hahn tha që ky është studimi i parë që tregon një kombinim të ndijimit të sheqerit në gjak dhe teknologjisë së dërgimit të ilaçeve në një lente kontakti. Sidoqoftë, ajo që funksionon mirë te kafshët nuk funksionon gjithmonë mirë tek njerëzit.

Lentet e kontaktit inteligjentë përmbajnë ultrathin, qarqe elektrike fleksibël dhe një çip mikrokontrollues. Aktualisht është i trashë rreth 0.2 milimetra (mm), dhe Hahn tha se studiuesit shpresojnë ta zvogëlojnë atë në 0.15 mm. Hahn tha që lentet e tanishme janë tashmë më të hollë sesa lentet e aprovuara nga FDA që matin presionin e syve.

Dr John Hovanesian, një zëdhënës klinik i Akademisë Amerikane të Ophthalmology, tha që lentet ka të ngjarë të jenë mjaft të rehatshme për njerëzit që i veshin, por është dukshëm më e trashë se një lente standarde e kontaktit.

Kimikatet në lentet e kontaktit lidhen me glukozën dhe shkaktojnë një ndryshim të rrymës elektrike që është në proporcion me sasinë e glukozës. Rryma elektrike përdoret gjithashtu për shpërndarjen e membranave të arit që vulosin rezervuarët e ilacit, duke shkaktuar lëshimin e një doze të atij ilaci, shpjegoi Hahn.

“Ky studim është ambicioz dhe i guximshëm. Ata po provojnë akoma. Por, unë do të jem i kujdesshëm në pritjet e mia,” tha Hovanesian.

“Një nga sfidat më të mëdha për monitorimin e glukozës në sy me lente është se duhet të tregoheni të kujdesshëm në lidhje me përdorimin e lenteve të kontaktit te njerëzit me diabet sepse infeksionet dhe dëmtimet mund të bëhen më serioze”, theksoi ai.

Megjithatë, ai shtoi, “ka shumë mundësi emocionuese me këtë.”

Një mundësi e madhe është mundësia për të dhënë barna që zakonisht përdoren për të trajtuar retinopatinë diabetike përmes lenteve të kontaktit. Këto ilaçe aktualisht bëhen përmes injeksioneve në sy.

Në këtë studim, studiuesit përdorën një ilaç të quajtur genistein, i cili nuk aprovohet nga FDA në Shtetet e Bashkuara.

Sanjoy Dutta, nënkryetar i hulumtimit në JDRF (dikur Fondacioni i Hulumtimit të Diabetëve për të Mitur), tha “Ata kanë bërë një punë të mirë paraprake. Mezi presim, duhet të dimë se sa e saktë është glukoza në lot në krahasim me glukozën në gjak.” Thembra e Akilit mund të jetë në lidhjen e dy përbërësve (sensibilizimi i glukozës dhe dërgimi i ilaçeve) “.

Dutta tha se ka një numër projektesh kërkimore që shikojnë mënyra për të matur nivelin e glukozës pa pasur nevojë të tërhiqni gjak ose të mbani një monitor të vazhdueshëm të glukozës. Disa mundësi të tjera që janë provuara ose janë duke u gjykuar janë monitorimi përmes djersës, lotëve, pështymës dhe dritës infra të kuqe.

“Cdo monitorim jo i bazuar në gjak i glukozës është shumë sfidues,” vuri në dukje Dutta.

Hahn dhe ekipi i tij po shpresojnë të fillojnë provat klinike njerëzore në vitin 2021. Nëse ato shkojnë mirë, shpresa e tyre është që të kemi një produkt tregtar sa më shpejt të vitit 2023.

Gjetjet u botuan në 24 Prill në revistën Science Advances.