Diktatori kinez Xi Jinping shfaqet si mbështetës i multilateralizmit, por veprimet në Detin e Kinës së Jugut tregojnë ndryshe.
Ata duket se ndjekin parimin e Mao Zedong që konfliktet zgjidhen më së miri kur përdoret forca.
Deti i Kinës së Jugut është rruga më e ngarkuar e tregtisë detare në botë, dhe ishujt e saj kryesisht të pacenuar, shkëmbinjtë nënujorë, dhe ujërat e pasura të peshkimit, kanë një rëndësi gjeopolitike globale.
Më 3 prill, një anije kineze roje bregdetare qëllimisht qëlloi dhe mbyti një anije peshkimi Vietnameze. Të dy vendet janë në konflikt mbi juridiksionin e Ishujve Paracel dhe të drejtat e peshkimit në ujërat përreth arkipelagut. Më 18 Prill, Kina njoftoi në mënyrë të njëanshme krijimin e rajoneve administrative Nansha dhe Xisha në Paracels dhe Ishujt Spratly, duke nxitur një protestë nga Filipinet, e cila ka një prani të vetin në të paktën nëntë ishuj.
Iniciativa e Transparencës Detare e Azisë, e cila monitoron konfliktet territoriale, thotë se Fiery Cross është shndërruar në një bazë raketash kineze. Kina në muajt e fundit gjithashtu ka provokuar konflikte me Malajzinë, Brunein dhe Tajvanin.
Kina duket se po shfrytëzon pandeminë e koronavirusit për të përparuar projektin e saj të zgjerimit të Detit të Kinës së Jugut duke përdorur force, dhe duke përdorur marinën e saj gjithnjë e më të fuqishme.
Diplomacia “ujk” po dëmton reputacionin e shtetit dhe të popullit kinez. Por është gjithashtu ndoshta kërcënimi më i madh për paqen dhe sigurinë ndërkombëtare në botë sot.
Kryesorja midis tyre është etno-nacionalizmi i përqafuar nga Xi Jinping dhe Partia Komuniste Kineze (CCP). Së bashku me rritjen e shpejtë ekonomike, që nga viti 1989 nacionalizmi ka forcuar legjitimitetin e sundimit të CCP. CCP është mbështetur thjesht në dy faktorë për të legjitimuar sundimin e saj në Kinë përkundër rekordit famëkeq të shkeljeve të të drejtave të njeriut dhe korrupsionit: performanca ekonomike dhe nacionalizmi.
Lloji i nacionalizmit që është shfaqur në Kinë është, si ai i Gjermanisë naziste, në mënyrë agresive ndaj individëve, grupeve dhe shoqërive të tjera jokonformuese.
Përdorimi i forcës shtrënguese, brenda dhe në marrëdhëniet ndërkombëtare, është e natyrshme për nacionalizmin e gjakut dhe tokës të Kinës. Konflikti në Detin e Kinës së Jugut gjithashtu largon vëmendjen e publikut nga dështimet e politikës së Xi Jinping.
Në të vërtetë, agresioni i regjimit në Detin e Kinës së Jugut është në përputhje me agresionin e tij në shtëpi kundër pakicave fetare dhe etnike, mbrojtësve të të drejtave të njeriut, dhe çdo individi ose partie, pikëpamjet, ose ekzistenca e të cilit, sfidon aspiratën e tij drejt kontrollit monolit dhe hegjemonisë globale. Komuniteti ndërkombëtar duhet të përgjigjet me vendosmëri ndaj këtij agresioni.
Jianli Yang, një i mbijetuar i masakrës së Sheshit Tiananmen, është themeluesi dhe presidenti i Iniciativave të Fuqive Qytetare për Kinën. Aaron Rhodes është presidenti i Forumit për Lirinë Fetare Evropë dhe redaktori i të drejtave të njeriut të revistës Dissident.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Aleanca Kinë-Rusi është thjesht një iluzion…
A do të ketë paqe mes SHBA-së e Kinës në 2019?
5 mite për projektin gjigand kinez
