Shumica e njerëzve, nuk ka nevojë për këtë ilac të zakonshëm për të parandaluar problemet e zemrës.
Shumë njerëz marrin ilacin Niacin me recetë (i njohur gjithashtu si vitamina B3) si pjesë e një regjimi për të parandaluar sëmundjet e zemrës. Por një analizë e re që u botua në 12 Prill në JAMA Network Open sugjeron se ky ilaç i vjetër nuk ofron përfitime për shumicën e njerëzve.
Analiza përfshiu 35.760 pacientë nga 17 prova klinike që dokumentojnë efektin e niacin në të paktën një rezultat të sëmundjes kardiovaskulare. Rreth gjysma e njerëzve po merrnin niacin, dhe pjesa tjetër morën qetësues, kujdes të zakonshëm ose agjentë të tjerë për uljen e lipideve.
Mbi të gjitha, niacina nuk ishte e dobishme për të parandaluar ndonjë ngjarje serioze të lidhur me zemrën, goditje apo vdekje nga sëmundjet e zemrës. Interesi fillestar për niacin buronte nga aftësia e ilacit për të rritur kolesterolin HDL, dikur mendohet se mbronte kundër sëmundjeve kardiovaskulare. Por HDL tani konsiderohet më shumë se një ndihmës sesa një prandalues kur bëhet fjalë për rrezikun e sëmundjeve të zemrës, sipas të menduarit aktual.
Duke pasur parasysh rekordin e dobët të ilacit niacin, roli i vetëm i mundshëm për këtë ilaç është për njerëzit që nuk mund të tolerojnë statinat (ilacet e kolesterolit). Por, ilaçet e tjera më të reja mund të ofrojnë përfitime më të mëdha. Nivele të larta të lipoproteinës me densitet të ulët (LDL), ose kolesterol “të keq”, janë shoqëruar prej kohësh me një rrezik më të madh të sëmundjeve të zemrës. Megjithatë, studimet kanë treguar që rreth 75% e personave që vuajnë nga sulmi në zemër nuk kanë nivele të larta të rrezikshme LDL.
Një studim i kohëve të fundit ,zbuloi se sasi të larta të një nënklase të LDL mund të jenë një parashikues më i fortë i problemeve të mundshme të zemrës sesa nivelet e përgjithshme të LDL. LDL përbëhet nga tre nënklasa – A, B, dhe I. Studimi zbuloi që të kesh LDL të përbërë nga 60% A dhe 20% nga secila I dhe B ishte e shoqëruar me dëmtimin më të vogël të enëve të gjakut, ndërsa nëse B ka një proporcion të lartë të krahasuar me dy nënkategoritë e tjera, atëherë shoqërohej me dëmtim më të madh.
Llogaritja e zakonshme e niveleve të kolesterolit LDL, e cila nuk e zbërthen totalin sipas nënklasës, mund të nënvlerësojë rrezikun e matjeve të caktuara të LDL, sipas studiuesve. Për shembull, dikush me një nivel normal LDL ende mund të ketë një përqindje të lartë të nënklasës B dhe për këtë arsye të ketë një rrezik më të lartë për sëmundje të zemrës sesa pritej.
Do të nevojiten më shumë hulumtime për të përcaktuar nëse matja e nënklasave LDL përmirëson vlerësimin e rrezikut të zemrës përtej asaj që bëjnë mjekët tani.
