Megjithëse në të shumtën e rasteve bëhet fjalë për prona, kësaj here bëhet fjalë për një vajza nga Tirana, Dh. Tërshana, e sulmuar me acid në vitin 2009 me gjasë nga ish-bashkëshorti i saj.
Në padinë kundër Shqipërisë, ajo pretendoi se autoritetet nuk kishin arritur të mbronin jetën e saj dhe të drejtën e saj për jetën private. Gjithashtu, ajo thotë se autoritetet shqiptare dështuar për të kryer një hetim të shpejtë dhe efektiv që çon në identifikimin, ndjekjen dhe dënimin e sulmuesit. Më 6 tetor 2014, kërkesa iu komunikua Qeverisë, ndërsa Gjykata Evropiane ka marrë vendimin më 20 qershor.
Ngjarja
Gjithçka nisi më 29 korrik të vitit 2009, kur vajza po shëtiste në Tiranë, duke u sulmuar me acid. Ajo pësoi djegie të shumta veçanërisht në pjesën e fytyrës dhe në atë të gjoksit. E dëmtuara përfundoi menjëherë në spital në gjendje kritike.
Prokuroria hapi një hetim penal për sulmin, ndërsa gruaja tha se nuk e kishte njohur sulmuesin.
Ajo deklaroi se nuk kishte probleme me askënd, por dyshoi se sulmi ishte organizuar nga ish-bashkëshorti i saj si një akt hakmarrjeje dhe vazhdim i dhunës në familje në të shkuarën. Kjo bazohej edhe në faktin se ai e kishte kërcënuar me vrasje. Çifti ishin ndarë pasi kishte refuzuar që gruaja të ndiqte një kurs trajnimi të specializuar në Itali. Ajo deklaroi se gjatë sulmit, sulmuesi kishte veshur një kapelë kafe / bezhë, syze dielli të zeza dhe një këmishë të zezë. Sulmuesi kishte hedhur një substancë mbi fytyrën dhe trupin e saj dhe më pas ishte larguar.
Pas kësaj, rrobat filluan të shkriheshin dhe trupi të digjej. Ajo më tej deklaroi se E. A., ishte burgosur në Itali dhe se ai kishte miq me të dhëna kriminale. Ajo gjithashtu deklaroi se kishte parë persona të tjerë në vendin e sulmit dhe një burrë në rrugën kryesore. Të njëjtat përshkrime bëri edhe kolegu i gruas.
Ndërkohë, ish-burri i marrë në pyetje sipas vendimit të Gjykatës Evropiane të të Drejtave të Njeriut, E. A deklaroi se më 29 korrik 2009 kishte qenë në Durrës deri në ora 6 pasdite. Ai tregoi se ishin divorcuar në maj 2009, duke konfirmuar debatin për kursin e specializimit në Itali. Ai tha më tej se divorci kishte shkuar pa probleme dhe që nga atëherë nuk kishte pasur asnjë kontakt, duke mohuar çdo përfshirje në sulm.
Më 31 korrik 2009, gruaja e sulmuar bëri një deklaratë tjetër, duke thënë se ende kishte dyshime tek ish-bashkëshorti, sipas të cilës ai ishte hakmarrë për shkak të divorcit, duke shtuar se ish-burri ishte përfshirë në disa vepra penale si vjedhje, posedim armësh, etj.
Pas ekspertizës, eksperti mjeko-ligjor nuk arriti të zbulmonte gjurmët e gishtërinjve tek ena e përdorur për hedhjen e acidit. Mjeko-ligjor konstatoi se gruaja ishte djegur në 25% të trupit, përfshirë fytyrën.
Vendimi
Gjithsesi, nga të gjitha veprimet proceduriale, të prokurorisë dhe autoriteteve shqiptare, Gjykata e Strasburgut ka arritur në përfundim se shtetit shqiptar ka dështuar në zbardhjen e plotë të rastit.
Gjykata e Strasburgut dënoi Shqiperinë për shkak se autoritetet vendase dështuan të veprojnë me kujdesin e posaçëm që nevojitet për të hetuar rastet e dhunës mbi baza gjinore. Ato as nuk gjetën llojin e acidit me të cilin u krye sulmi dhe as nuk e mbajtën viktimën të informuar për ecurinë e hetimit penal. GJEDNJ gjeti shkelje të Nenit 2 (aspekti procedural) të Konventës dhe urdhëroi dëmshpërplim rreth 12,000 euro plus shpenzimet e avokatit.
Vendimi i Gjykatës thotë se: Shteti i paditur duhet të paguajë kërkuesin, brenda tre muajve nga data në të cilën aktgjykimi bëhet i formës së prerë.
Përveç 12 mijë eurove, shteti shqiptar duhet të paguaj edhe 2,720 euro plus çdo taksë që mund t’i ngarkohet aplikuesit, në lidhje me kostot dhe shpenzimet.
