Kombinimi i ilaçeve mund të jetë i sigurt dhe terapi efektive për leuçeminë.
Një kombinim i dy terapive “të synuara” mund të mposhtin një formë të rrallë të kancerit të gjakut – pa efektet toksike të kimioterapisë, ka zbuluar një studim i ri.
Në një provë me 63 pacientë, studiuesit zbuluan se regjimi i ilaçeve zhduki shpesh të gjitha shenjat e kancerit – një nëntip i kancerit të gjakut leuçemia akute limfoblastike akute (ALL). Dhe në 18 muaj, 95% e pacientëve ishin ende gjallë.
Ekspertët thanë se është shumë shpejt për ta quajtur qasjen një “kurë”. Por ata ishin me shpresë se gjetjet, të botuara më 22 tetor në Neë England Journal of Medicine, mund të çojnë në një trajtim efektiv – dhe pa kimio – për kancerin.
Sëmundja është një nëntip i ALL në të cilën qelizat kancerogjene kanë një anomali gjenetike të quajtur kromozomi Filadelfia (Ph). Tradicionalisht, ALL pozitive Ph kishte një prognozë të dobët, por në dy dekadat e fundit kjo ka ndryshuar me futjen e barnave që synojnë anomalinë gjenetike.
Këto barna i përkasin një klase të quajtur frenues të tyrosine kinase (TKI) dhe përfshijnë ilacin Gleevec – i pari TKI i aprovuar, në vitin 2001 – si dhe ato më të reja si Sprycel dhe Bosulif.
Por edhe me TKI të disponueshëm, pacientët me ALL Ph pozitive ende i nënshtrohen kimioterapisë intensive – dhe kjo shkakton një dëm.
Midis të rriturve me ALL, 10% deri në 20% vdesin gjatë kimioterapisë, sipas Dr. Dieter Hoelzer, i Universitetit të Frankfurtit, në Gjermani. Këto rreziqe janë edhe më të larta për pacientët e moshuar, shkruan ai në një editorial të botuar me studimin.
Kimioterapia agresive mund të ulë ndjeshëm numrin e qelizave të gjakut, gjë që mund t’i lërë pacientët të prekshëm nga infeksionet ose që kanë nevojë për transfuzione të shumta të gjakut, shpjegoi Dr. Jae Park.
Park, një specialist i leukemisë në Memorial Sloan Kettering Cancer Center në Neë York City, nuk ishte i përfshirë në studim.
Park tha se një regjim shumë efektiv, pa kimio do të “ndryshonte peisazhin” e trajtimit të ALL Ph-pozitive.
Regjimi i zgjedhur për provën, i kryer në Itali, përfshinte Sprycel dhe një ilaç imunoterapie të quajtur Blincyto (blinatumomab), i cili regjistron sistemin imunitar për të gjetur dhe shkatërruar qelizat kancerogjene. Është aprovuar tashmë në Shtetet e Bashkuara për pacientë të caktuar.
Pacientët në këtë studim u diagnostikuan rishtas me ALL pozitiv dhe varionin nga mosha nga 24 në 82 vjeç. Ata së pari morën Sprycel (dasatinib) për 85 ditë, për të provuar gjendjen e qëndrueshme të kancerit. Kjo u pasua nga dy deri në pesë cikle trajtimi të Blincyto, në një përpjekje për të zhdukur mbetjet e kancerit. Ilaci jepet me infuzion; secili cikël zgjat katër javë.
Pas trajtimit fillestar me Sprycel, 98% e pacientëve kishin lehtësim. Dhe pas ciklit të dytë të Blincyto, 60% po tregonin një “përgjigje molekulare” – ku testet e ndjeshme nuk zbulojnë shenja të anomalisë gjenetike që shënon kancerin.
Pacientët u ndoqën deri në dy vjet. Në atë pikë, 95% ishin ende gjallë dhe 88% ishin të shëruar, sipas studiuesve të udhëhequr nga Dr. Robin Foa, i Universitetit të Romës.
“Kjo 88% është mjaft e jashtëzakonshme,” tha Park. “Paralajmërimi i madh është se kjo ishte një periudhë relativisht e shkurtër e ndjekjes. Është shumë shpejt për të thënë që kjo është një kurë.”
Ajo që duket qartë është se regjimi është më pak toksik sesa kimioterapia agresive. Gjashtë pacientë zhvilluan një infeksion me citomegalovirus (një virus herpes), dhe katër kishin rënie të qelizave të bardha të gjakut. Një pacient vdiq gjatë fazës fillestare të trajtimit.
Efektet anësore serioze ishin “çuditërisht të pakta”, shkroi Hoelzer, por pyetjet mbeten.
Një, vuri në dukje ai, është nëse “rezultatet e shkëlqyera” do të zgjasin. Hoelzer spekuloi se përgjigjja është “ndoshta po”, pasi shumica e ALL recidivave ndodhin brenda dy viteve nga fillimi i trajtimit.
Një pyetje tjetër e madhe, shkroi Hoelzer, është nëse një qasje pa kimio mund të funksionojë në forma të tjera të ALL – dhe të hapë një “epokë të re” në trajtimin e kancerit.
Park vuri në dukje, se regjimi aktual për ALL është i gjatë, mesatarisht rreth tre vjet. Qasja pa kimio mund ta shkurtojë atë.
