Për një burrë që ka kaluar pjesën më të madhe të vitit 2020 në izolim shoqëror, ka qenë një vit i ngarkuar për Vladimir Putin.
Ai ndryshoi kushtetutën e Rusisë për të lejuar veten të qëndrojë në pushtet potencialisht deri në vitin 2036; veproi për të ruajtur ndikimin e tij, ndërsa protestat shpërthyen në Bjellorusi dhe konflikti shpërtheu në Nagorno-Karabak; dhe, sipas një numri të madh provash, urdhëroi vrasjen e kundërshtarit të tij kryesor politik me një armë kimike.
Ndërsa njoftimet për një nga sulmet më të mëdha dhe më domethënëse të qeverisë amerikane në histori, me Rusinë të dyshuarin kryesor, duket se Putini dhe shërbimet e tij të inteligjencës mund të kenë mbajtur oreksin e tyre për lëvizje të guximshme, të diskutueshme, gjashtë vjet pas aneksimit të Krime dhe katër vjet pas ndërhyrjes së pretenduar për të ndihmuar fushatën zgjedhore të Donald Trump.
Ndërsa koha e Trump në Shtëpinë e Bardhë po merr fund, Putini do të hyjë në vitin e tij të 22-të si politikani kryesor në Rusi.
Por sulmi ndaj liderit të opozitës Alexei Navalny, i cili mbijetoi, tregon një udhëheqës dhe një regjim të shqetësuar, dhe aspak të sigurt, për të ardhmen.
Putini është një politikan shumë mendjemprehtë dhe më popullor se presidenti Bjellorus, Alexander Lukashenko, por shpejtësia me të cilën konsensusi i mbështetjes për këtë të fundit avulloi në fqinjin e Rusisë bëri që situata të mos ishte e këndshme për vendimmarrësit e Kremlinit.
E gjithë kjo vjen në mes të pandemisë Covid-19, me ekonominë e Rusisë jo më pak të prekur se çdo ekonomi tjetër dhe vlerësimet e miratimit të Putinit në rënie në nivele që nuk janë parë që para vitit 2014.
Shkencëtarët rusë kanë hasur vështirësi në punën e tyre për zhvillimin e një vaksine Covid si pjesë e konkursit ndërkombëtar për t’i dhënë fund pandemisë.
Pavarësisht presionit për të nxituar vaksinën si një globale e parë, dhe raporteve të punonjësve të qeverisë që janë detyruar të marrin pjesë në prova vullnetare, të dhënat sugjerojnë se vaksina e Rusisë mund të jetë një sukses.
Emri, Sputnik V, i rikthehet garës hapësinore dhe është një shenjë e qartë se Putini shpreson që vaksina të jetë një nxitje e reputacionit ndërkombëtar të Rusisë.
Por edhe nëse vaksina është e suksesshme, sulmi kimik ndaj Navalny ka të ngjarë të mbahet mend si historia më e jashtëzakonshme mjekësore ruse e vitit 2020, ashtu si aneksimi i Krimesë hodhi në hije planet e mëdha të Putinit për Lojërat Olimpike të Soçit 2014 për të treguar kthimin e Rusisë në skena botërore.
Kremlini është akuzuar për shumë vrasje më parë, por në raste të tilla si Alexander Litvinenko dhe Sergei Skripal, të dy të helmuar në Britani, objektivat ishin dezertorët, një grup që Putini më parë e ka vendosur në një kategori të ndryshme nga kundërshtarët.
Nëse pretendimet janë të vërteta, atëherë regjimi mund të ketë hyrë në një fazë të re dhe të rrezikshme.
Putini, kur u pyet nëse ai kishte ndryshuar kushtetutën sepse ai me të vërtetë dëshironte të qëndronte në pushtet deri në 2036 ose sepse ai nuk dëshironte të ishte një “rosë e çalë” ndërsa afrohej fundi i mandatit të tij aktual, tha se ai nuk kishte vendosur ende nëse ai donte të qëndronte.
“Ekziston një rregull universal: a do të jetë për të mirën e vendit? Nëse do, atëherë duhet ta bëjmë, nëse nuk do të bëjmë, nuk duhet ta bëjmë, ”tha ai.
Një logjikë e ngjashme me sa duket vlen edhe për vendimet e marra për Krimenë, piraterinë dhe mbi sulmet e helmimit.
Por ekziston një problem për të gjithë sunduesit pa kontrolle dhe ekuilibra domethënës pasi ata kalojnë gjithnjë e më gjatë në detyrë: konceptet e asaj që është e mirë për vendin dhe e asaj që është e mirë për udhëheqësin fillojnë të shkrihen.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al