Ndërkohë që mbështetësit e Donald Trump shkatërronin Kapitolin,ndoshta Presidenti rus Vladimir Putin po shikonte ngjarjet dhe po fërkonte duart me gëzim.
Mbi të gjitha, kaosi, konfuzioni dhe shkatërrimi i shfaqur mund të shihet si kulmi i përpjekjeve të Kremlinit për të minuar demokracinë amerikane.
Por në Moskë dhe midis mbështetësve të Putinit, reagimi ishte i butë.
Në mënyrë të parashikueshme, kishte një grimë të drejtë të lirisë. “Demokracia amerikane po çalon në të dyja këmbët”, shkroi në Facebook Konstantin Kosachev, një politik i jashtëm i madh në dhomën e sipërme të parlamentit rus.
Megjithatë, nëse Kremlini po kënaqet me fatkeqësinë e Amerikës, skenat e kaosit të dhunshëm në Uashington janë gjithashtu makthi i tij më i keq.
Putini është jashtëzakonisht paranojak në lidhje me “revolucionet me ngjyra”, siç është ai që përfshiu Ukrainën.
Në Uashington, ai do të ketë parë prova që mbështetësit e ekstremit të djathtë të një partie – ose udhëheqësi politik – mund të godasin vetë dhe të shkaktojnë kaos dhe çrregullim.
Gjatë dy dekadave të fundit, Putini ka përfshirë aspekte të ideologjisë moderne të ekstremit të djathtë në platformën e tij, duke përfshirë retorikën e “vlerave tradicionale të krishtera” dhe qëndrimet anti-LGBTQ, në mënyrë që të sigurojë mbështetjen e tyre.
Por kjo mbështetje ka qenë gjithmonë e dobët.
Revolucioni në Ukrainë konfirmoi frikën e Putinit. Pasoi një goditje e madhe, dhe figura të shquara ruse të ekstremit të djathtë u arrestuan ose u detyruan të largoheshin në Ukrainë, ku ata u bashkuan me njësitë vullnetare nacionaliste siç ishte batalioni Azov.
Edhe ata që mbështetën Putinin, duke u bashkuar me forcat e mbështetura nga Rusia në Donbas, u trajtuan me dyshim, me dijeninë se aleanca midis Kremlinit dhe ekstremit të djathtë varet nga kushte të shumta dhe nuk është aspak e pathyeshme.
Igor Girkin, një mercenar rus mashtrues aktiv në Ukrainën Lindore, e përmendi Putinin si një “lavire Amerikane” në një intervistë të vitit 2017.
Ultra-nacionalistët dhe neo-nazistët që kanë ikur nga Rusia, të papërmbajtur nga frika e ndjekjes penale, ishin edhe më të hapur në mbështetjen e tyre për veprimet e ekstremistëve amerikanë.
Në fund të fundit, Shtetet e Bashkuara nuk janë të vetmet në luftën me një rritje të ekstremizmit të ekstremit të djathtë që lulëzon në trazira politike dhe ëndrrat e konfliktit të armatosur.
Ashtu si Trump, Putini është përpjekur të përdorë zemërimin e tyre në avantazhin e tij.
Dhe si Trump, ai vështirë se kontrollon kërcënimin që ndihmoi të krijohej.
Përkthyer dhe përshtatur nga Politico.eu/ konica.al
