Për herë të parë në afro një dekadë, sundimi i Presidentit Vladimir Putin të Rusisë mund të përballet me një sfidë të vërtetë.
Gjatë dy fundjavave të kaluara, mijëra protestues kanë dalë në rrugët e qyteteve në të gjithë vendin për të shprehur mosmiratimin e tyre ndaj arrestimit të fushatës anti-korrupsion Aleksei Navalny.
Të Dielën, mbi 5,000 njerëz u arrestuan – më i madhi ndonjëherë në një ditë në Rusi – përfshirë 1,600 vetëm në Moskë.
Kjo strategji e shtypjes ishte e suksesshme më parë.
Megjithëse vlerësimet e miratimit të tij kanë rënë nga nivelet më të larta të mëparshme, Putin ende ka mbështetje të konsiderueshme popullore.
Ka pak shenja të përçarjeve brenda elitës ruse dhe qeveria ka në dispozicion një aparat të frikshëm shtypës.
Kremlini gjithashtu ka një kontroll të fortë të sistemit politik: Rusia e Bashkuar mban 335 nga 450 vende në Dumën e Shtetit, dhe pjesa tjetër mbahen kryesisht nga partitë që mbështesin qeverinë.
Shpesh përshkruhet si një monolit autoritar, sistemi është diçka e çuditshme dhe më kontradiktore. Megjithëse thelbësisht jodemokratike – që nga rënia e Komunizmit, asnjë parti opozitare në Rusi nuk ka fituar kurrë pushtetin – ajo ende e merr legjitimitetin e saj nga mbështetja e elektoratit dhe nga një respekt i dukshëm i normave kushtetuese.
ado autokratik që mund të dëshirojë të jetë Putin, ai ende kërkon një fasadë të ligjshmërisë dhe zgjedhje të rregullta.
Dhe kjo është dobësia e sistemit: Krijon një dritare të vogël që popullata jo vetëm të shprehë pakënaqësinë e tyre, por edhe ta bëjë atë të ketë pasoja politike.
Këtu lëvizja aktuale e udhëhequr nga Navalny ndryshon nga protestat e 2011 dhe ’12.
Krahas mesazhit të tij anti-korrupsion, ai ka zhvilluar një strategji “të zgjuar të votimit” e krijuar për të tërhequr votuesit.
Zgjedhjet për parlamentin kombëtar do të priten në shtator.
Ka mjaft arsye për trazira.
Të ardhurat mesatare të disponueshme në Rusi ranë me më shumë se 10 përqind nga janari në shtator të vitit të kaluar.
Standardet e jetesës mbeten të ulëta: Në vitin 2020 gati 20 milion rusë ishin nën kufirin zyrtar të varfërisë.
Në këtë kontekst, mesazhi anti-korrupsion i Navalny ka bërë jehonë sidomos me rusët e rinj.
Një brez që është rritur plotësisht nën sundimin e Putin është më i gatshëm se pleqtë, të dalin në rrugë dhe ta refuzojnë atë.
Të Martën Navalny u dënua me më shumë se dy vjet burg.
Çdo valë e mëtejshme proteste ka të ngjarë të shtypet me forcë.
Por gjatë javëve dhe muajve të ardhshëm, Putin përballet me një dilemë.
Goditja shumë e ashpër do të ushqente vetëm disidencën, ndërsa manipulimi i zgjedhjeve të shtatorit do të dëmtonte fasadën demokratike nga e cila varet fuqia e Putin. Nëse e lejon lëvizjen e Kremlinit të rritet, Putin mund të përballet me një sfidë elektorale për të cilën është e papërgatitur.
Ka një rrugë të gjatë për të bërë përpara se Rusia të kthejë regjimin e saj të “demokracisë imituese” në një regjim të gjallë.
Por për herë të parë pas një kohe të gjatë, Putin nuk i ka të gjitha kartat në dorë.
Përkthyer dhe përshtatur nga New York Times/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
BE me Putinin: “Tërhiq por mos e këput”!
Bota është e zemëruar me Putinin, ndërsa Trump…
A e helmoi Putini rivalin? Veprat flasin më shumë se fjalët…
