Është koha të flasim për Ursula von der Leyen.
Në ditët e fundit, në Bruksel ka patur veç kaos.
“AstraZeneca po saboton Evropën!” bërtisnin europianët.
“A e dini se Pfizer është një kompani amerikane?” ata pyetën, me vetullat të ngrysura.
Fajtori i vërtetë pas asaj që tani quhet zakonisht “kaosi” banon në katin e 13-të të ndërtesës Berlaymont.
Në kohë krizash, udhëheqësit e suksesshëm shfrytëzojnë situatën. Por Von der Leyen nuk e ka bërë këtë.
Von der Leyen mund të jetë ende duke bredhur nëpër sallat e selisë së Komisionit, por ajo nuk ka treguar asnjë shenjë për të marrë seriozisht rrëmujën që ajo krijoi.
“Ne kemi bërë përparim”, këmbënguli ajo në një intervistë televizive gjermane të Dielën.
Mbrojtësit e presidentit të Komisionit Evropian mund të analizojnë kontratat e BE me Big Pharma, të mbrojnë protokollet qarkore të miratimit të ilaçeve në Agjencinë Evropiane të Barnave dhe të arsyetojnë mungesën e prodhimit të vaksinave të Evropës gjithçka që ata dëshirojnë.
Asnjë nga ato nuk ndryshon realitetin e thjeshtë se në momente kritike gjatë krizës, von der Leyen mori vendime që kanë penguar përhapjen e vaksinës dhe kanë tendosur kohezionin e Bashkimit Evropian.
Gabimi i saj më kritik ndodhi gjatë verës gjatë negociatave me kompanitë farmaceutike.
Nëse ka pasur ndonjëherë një moment që BE të hedhë para nga dritarja, ishte ky. Miliona jetë ishin fjalë për fjalë.
Në vend të kësaj, von der Leyen vendosi në krye të diskutimeve një negociator të tregtuar të BE-së.
Përveç një çmimi të ulët, Evropa këmbënguli që kompanitë e ilaçeve të marrin përsipër përgjegjësinë ligjore për çdo marrëzi.
Si rezultat, u deshën muaj për të arritur një marrëveshje, duke e vendosur Evropën pas SHBS, Britania e Madhe dhe Izraeli në vijën për vaksinat.
Komisioni nuk arriti të nënshkruajë një marrëveshje me BioNTech / Pfizer, lojtari i parë Big Pharma për të zhvilluar një vaksinë, derisa aleanca gjermano-amerikane njoftoi suksesin e saj në nëntor.
Edhe kështu, në botën e von der Leyen, përpjekja e prokurimit e Komisionit ishte një sukses i madh, një sukses që nuk do të përfitonte vetëm nga evropianët, por nga mbarë njerëzimi.
“Komisioni ka siguruar deri më tani të paktën 1.2 miliardë doza dhe përmbush angazhimin e tij për të siguruar qasje të barabartë në vaksinat e sigurta, efektive dhe të përballueshme jo vetëm për qytetarët e BE por edhe për njerëzit më të varfër dhe vulnerbaël në botë,” deklaroi ajo në mes të nëntorit .
Zhvillimet gjatë javëve të fundit tregojnë për një rezultat tjetër.
Ndërsa Britania e Madhe ka imunizuar rreth 15 përqind të popullsisë së saj dhe SHBA 8 përqind, shumica e vendeve të BE nuk kanë thyer pragun e 3 përqind.
Pastaj, sikur të largonte vëmendjen nga ai dështim, von der Leyen gati se shkaktoi një incident ndërkombëtar javën e kaluar duke thirrur një klauzolë emergjence në marrëveshjen e Brexit e krijuar për të rivendosur kontrollet kufitare midis Republikës së Irlandës dhe Irlandës së Veriut.
Von der Leyen shpejt e ndryshoi, por dëmi u bë.
Për cilindo që e njeh Von der Leyen si politikan në Gjermani, keqmenaxhimi i krizës COVID nuk duhet të jetë i papritur.
Megjithëse ajo ishte anëtarja më jetëgjatë e Kabinetit të Angela Merkel, von der Leyen nuk ishte kurrë një kandidat serioz për të pasuar udhëheqësen gjermane si kancelare.
Për arsye të mirë.
Në Bruksel, ajo ka ndjekur të njëjtin drejtim.
Në raste të rralla kur ajo flet për shtypin, ajo u jep përparësi mediave gjermane.
Në ndryshim nga paraardhësit e saj më të fundit si president i Komisionit, von der Leyen nuk ishte kurrë një udhëheqëse kombëtare.
Si rezultat, asaj i mungojnë cilësi që janë shpesh thelbësore për në BE.
Në marrëdhëniet e saj me udhëheqësit kombëtarë të Evropës, ajo nuk mund të luajë kartën “Unë kam qenë në këpucët e tua”.
Me Berlinin në shpinë, von der Leyen nuk ka shumë frikë.
Pozicioni i saj si president i Komisionit mund të jetë i sigurt, por keq-trajtimi i saj i krizës tashmë ka dëmtuar besueshmërinë e saj dhe të BE-së.
Kjo është ajo që shqetëson Eurofilët në të gjithë Kontinentin.
“Në përgjithësi, nuk mendoj se ndonjë gjë ka shkuar keq,” tha Merkel në televizionin gjerman të martën në mbrëmje, duke kërkuar të largonte vëmendjen nga BE dhe, Von der Leyen.
Megjithatë, fakti që Merkel është shfaqur shumë rrallë në publik gjatë kësaj kohe është vetë një pranim i heshtur se gjërat kanë shkuar keq.
“Ne duhet të ndërtojmë besim”, tha ajo për strategjinë e vaksinave të Evropës.
Një hap i mirë i parë do të ishte të ndalojmë së mohuari kush na çoi këtu.
Përkthyer dhe përshtatur nga Politico.eu/ konica.al