Rusia nuk është afër një revolucioni.
Por protestat gjatë dhjetë ditëve të fundit tregojnë që një pjesë e konsiderueshme e shoqërisë është tshumë e pakënaqur me udhëheqësit e saj.
Këto tubime mund të jenë emocionuese, duke marshuar krah për krah me njerëz me të njëjtin mendim, duke brohoritur “Rusia do të jetë e lirë” dhe duke u ndjerë sikur janë në prag të një lloj fitoreje.
Fjalët e Alexei Navalny kur po drejtohej për në burg po kumbojnë në veshët e tyre: “Unë nuk kam frikë dhe ju bëj thirrje të mos kini frikë”.
Disidenti rus Alexei Navalny, Organizata Botërore e Shëndetësisë dhe fushata e klimës Greta Thunberg janë midis atyre të nominuar për Çmimin Nobel për Paqen të këtij viti, të gjithë të mbështetur nga politikanë Norvegjezë që kanë një histori të zgjedhjes së fituesit.
Por e vërteta është se Kremlini ende ka shumë karta në dorë.
Nuk ka përçarje në aparatin ushtarak ose të sigurisë; numri i protestuesve nuk është kritik; Kundërshtimi parlamentar ndaj sundimit të Presidentit Putin është shtypur prej kohësh; dhe përgjigja e huaj është shumë e dobët për t’i bërë zyrtarët dhe miqtë e tyre të biznesit, të tillë si miliarderi Arkady Rotenberg, të kenë frikë për vilat e tyre dhe pallatet.
Putini është duke u kujdesur për dënimin global.
Por, për një kohë më të gjatë, Kremlini ka një problem.
Sondazhet tregojnë se pothuajse gjysma e njerëzve në protestat e fundit morën pjesë për herë të parë.
Një sondazh për tubimin e të dielës në Shën Petersburg zbuloi se 76 përqind ishin nën 35 vjeç dhe pothuajse 40 përqind nën 25 vjeç.
Kjo sugjeron që mbi një e treta e protestuesve ishin fëmijë të vegjël kur Putini mori detyrën në vitin 2000, ose kishin lindur dhe kanë jetuar gjithë jetën nën sundimin e tij.
Putini u mbështet tek “stabilitetit” dhe ideja “ne nuk mund të kthehemi në varfëri dhe kaos”.
Tani ekonomia është e dobët dhe vitet 1990 janë të pakuptimta për adoleshentët dhe njëzetvjeçarët.
Në fund të fundit ajo që do të vendosë për fatin e Rusisë është shumica e heshtur të cilët ishin të bindur se nuk kishte asnjë alternativë përveç Putinit.
Siç vërejti korrespodenti i Moskës i Der Spiegel të Gjermanisë, Christian Esch: “Një pafuqi e mësuar e popullsisë është burimi më i fuqishëm i Putinizmit”.
Megjithatë Navalny tani është një ndikim shumë i rëndësishëm. Tek ai, rusët mund të fillojnë të shohin një zëvendësues të vlefshëm për Putinin, 68 vjeç.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Times/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A do të ketë dhe Putini fatin e Lukashenkos?
BE me Putinin: “Tërhiq por mos e këput”!
Bota është e zemëruar me Putinin, ndërsa Trump…
