Të dy palët po punojnë për t’i dhënë një kuptim rezultatit të zgjedhjeve të epokës së Trump dhe se si ato mund të formojnë dekadën e ardhshme të linjave të Kongresit. Ditë pas zgjedhjeve të vitit 2020, Demokratët e Shtëpisë u mblodhën për të adresuar disa nga humbjet më befasuese të partisë dhe Kryetari i Komitetit të Fushatës së Kongresit Demokratik Cheri Bustos nominoi një emër në veçanti: Rep. Debbie Mucarsel-Powell, një fillestare nga Florida e Jugut.
Të dhënat e partisë pësuan humbje në të djathtë në rrethin e saj me qendër në Miami, ku votuesit mbështetën Hillary Clinton me 16 pikë në 2016 – dhe pastaj votuan për ish-Presidentin Donald Trump me më shumë se 5 pikë në vitin 2020.
“Mbështetja masive e Trump nga votuesit Kubanë ishte thjesht shumë për t’u kapërcyer,” tha Bustos.
Dallimi prej 21 pikash në favor të Trump në rrethin e Miamit, e cila dikur dukej se ishte në ngjyrë blu të thellë, mishëron trendet politike kaotike, me ndryshim të shpejtë, të katër viteve të fundit, të cilat gjithashtu panë zona kryesore nga Atlanta në Orange County që po humbnin dukshëm Demokratët. Tani, ato ndërrime të mëdha po komplikojnë jetën për të dy palët, pasi ata përpiqen të kuptojnë se çfarë nënkuptojnë me të vërtetë ato rezultate në përgatitjen e procesit të rishpërndarjes një herë në një dekadë.
Tradicionalisht, ligjvënësit e shteteve dhe hartuesit politikë mbështeten shumë në rezultatet e zgjedhjeve të fundit për të dhëna se si do të votojnë komunitetet në të ardhmen – linjat bazë që ata përdorin për të drejtuar zonat e favorshme për partinë e tyre. Por goditja e ashpër në zgjedhjet e epokës Trump e bën nxjerrjen e konkluzioneve nga ato rezultate më të komplikuar këtë vit.
Dhe strategët e të dyja palëve e dinë se nëse bëjnë parashikime të këqija, duke tërhequr zona të zgjedhjeve që drejtoheshin më shumë nga personaliteti i veçantë i Trump sesa nga tendencat që do të vazhdojnë deri në vitin 2030, këto gabime mund të ndryshojnë kontrollin e Dhomës kundër tyre gjatë dekadës së ardhshme.
“Njerëzit nga të dy palët do të duhet të shohin këto gjëra dhe të përpiqen të kuptojnë: A ka ndonjë gjë që ne mund të shikojmë dhe që janë parashikuese, dhe ku e shohim drejtimin e partisë?” tha Adam Kincaid, drejtori ekzekutiv i National Trust Redistricting.
“Nëse mendoni për zgjedhjet amerikane si një treg aksionesh, a e kemi tejkaluar ne këtë lloj mendimi?” Tha Kincaid. “Dhe a ka ndryshuar kjo gjë dhe ne do të kalojmë në një korrigjim të kënvështrimit dhe qëndrimit për pak kohë? Apo jemi në këtë gjë dhe ende nuk dimë ku po shkojmë.”
Demokratët po përballen me të njëjtat pyetje. Që nga viti 2018, kanë menduar nëse ata ishin “duke blerë” votuesit e periferive që u larguan nga Trump në shtete si Neu Jersey, Illinois dhe më shumë, duke hedhur poshtë Dhomën. Ata nuk do të kenë zgjedhje të tjera për të provuar teoritë dhe për t’i kuptuar ato para se të duhet të garojnë në rrethe të reja vitin e ardhshëm.
Disa strategë kanë frikë se niveli i pasigurisë do të jetë shumë më i madh sesa kur politikanët po përgatisnin harta të reja 10 vjet më parë. “Ne do të kemi një nivel më të ulët besimi në aftësinë tonë për të parashikuar rezultatet bazuar në të dhënat historike të zgjedhjeve”, tha Tom Bonier, CEO i Target Smart, një firmë Demokratike e të dhënave politike.
Në Floridan e Jugut, në veçanti, “efekti Trump është një thikë me dy tehe”, tha ish rep. Republikan Carlos Curbelo, i cili humbi nga Mucarsel-Pouell në 2018. “Ndërsa gjeneroi këtë prirje, kur republikanët po shkojnë më mirë me votuesit e klasave të të gjitha racave dhe etnive, ata gjithashtu po humbin mbështetjen midis votuesve me të ardhura më të larta dhe të shkolluar në kolegj në periferi. Kjo e bën sfidën e tërheqjes së rretheve më shqetësuese”.
Krijimi i vendeve të kongresit është tashmë një proces i komplikuar që përfshin gjeografinë, rritjen e popullsisë, tekat e ligjvënësve të shtetit dhe një mori të dhënash politike që shtrihen dekada më parë. Në epokën e Trump, ka gjithashtu një mori pikash të të dhënave konfliktuale.
Ashtu si në vitin 2010, republikanët kanë epërsinë në rishpërndarjen, duke kontrolluar plotësisht procesin e hartimit të hartave në 18 shtete. Ata do të tërheqin më shumë rrethe sesa demokratët dhe ata kanë kontroll të plotë në shtetet e pasura me vende si Teksasi, Florida dhe Karolina e Veriut. Por të njëjtat shtete po mbushen me disa nga demografitë më të paparashikueshme, duke përfshirë votuesit Latinë dhe votuesit e pasur të periferisë.
Texas ofron një shembull konkret të rirregullimit të shpejtë. Hillary Clinton dhe Barack Obama fituan tre vendet në zonat rurale dhe me peshë Latine të Kongresit në Rio Grande Valley me diferenca dyshifrore në 2012 dhe 2016. Pastaj Joe Biden i mbajti ato me vetëm disa pikë, ndryshimi më i madh në të djathtë në shtet.
Por e kundërta është e vërtetë në periferi masive të Teksasit. Në vitin 2012, senatori Mitt Romney mbajti 25 nga 36 rrethet e Kongresit të Teksasit, vetëm një prej tyre me më pak se 55 përqind të votave. Deri në vitin 2020, Trump fitoi 10 vende me më pak se 55 përqind ndërsa mbështetja e GOP u regjistrua midis votuesve periferikë. Përfaqësuesi i GOP Dan Crenshau, për shembull, përfaqëson një rreth të zonës së Hjustonit që Romney fitoi me 27 pikë. Në vitin 2016, Trump e mbajti atë me një të tretën e asaj diference dhe deri në vitin 2020 ai e fitoi atë me vetëm 1 pikë, me më pak se 50 përqind të votave.
Megjithatë, në të njëjtën kohë, Crenshau, një Republikan mundi një sfidues të financuar mirë me 13 pikë. Në një intervistë, ai tha se kufijtë e ngushtë të fitores së Trump në rrethet periferike nuk tregonin shumë për kandidatët republikanë për Kongresin. Demokratët nuk morën asnjë vend në Teksas në vitin 2020.
“Nëse jeni të gatshëm të hidhni një vështrim jo emocional dhe të paanshëm në atë që ka ndodhur, është shumë e qartë se ku është publiku i gjerë,” tha Crenshau. “Dhe kjo është një gjë e mirë për republikanët nëse jemi thjesht të gatshëm të mësojmë mësimin dhe t’i përmbahemi axhendës dhe të jemi të mirë”.
Për të maksimizuar avantazhin e tyre, të dy partitë kërkojnë të tërheqin rrethe që shpërndajnë mbështetësit e tyre në sa më shumë vende të jetë e mundur, duke krijuar një numër të madh të vendeve mesatarisht të sigurta, ku mbajtësit e tanishëm mund të fitojnë me rreth 55 përqind të votave apo më shumë.
Ndryshimet demografike dhe ndërrimet e nxitura nga Trump i mposhtën ato, duke i bërë disa nga garat më konkurruese në vend në 2018 dhe duke dorëzuar shumicën e Dhomës te Demokratët atë vit.
Rep. Tom Cole (R-Okla.), një ish kryetar i Komitetit të Kongresit Kombëtar Republikan, paralajmëroi kundër Republikanëve që nxisin këtë formulë dhe vendosin partinë në një pozitë humbjesh të pafalshme.
“Unë kam parë që biem në telashe duke pretenduar shumë”, tha Cole. “Nëse po hasni ato që mund të cilësohen zgjedhje të mira, mos u bëni lakmitar. Pasi në këtë mënyrë do të kemi zgjedhje të këqia”.
Për demokratët, kombinimi i rritjes së shpejtë të popullsisë dhe një rirreshtim i nxitur nga Trump provoi të ishte një formulë fituese. Dhe ata shpresojnë se nuk do të humbin votuesit e rinj që Trump i shtyu në kampin e tyre.
Vargu populist i Trump ndihmoi republikanët të fitojnë tre rrethe të Minesotës në zona të bardha, të klasës punëtore rurale dhe të bëjnë gara më të forta se sa pritej për anëtarët si Rep. Peter DeFazio (D-Ore.), Ron Kind dhe Bustos, ish-kryetari i DCCC i cili përfaqëson Illinois veriperëndimore. Për shkak se këto prirje i paraprinë Trump, operativët nga të dy palët presin që ato të vazhdojnë në dekadën e ardhshme.
Demokratët kishin parë gjithashtu disa fitore në periferi para vitit 2016, por Trump përshpejtoi atë zhvendosje, duke u sjellë atyre vende që më parë ishin jashtë arritjes, por tani mbahen nga përfaqësues të Demokratëve. Colin Allred në Dallas, Lizzie Fletcher në Houston dhe Sean Casten dhe Lauren Underëood jashtë Çikagos.
Sidoqoftë, demokratët janë të kujdesshëm për t’u mbështetur shumë në të dhënat e epokës Trump, në rast se kjo krijon një pamje shumë positive të perspektivave të tyre në vende si ato.
Fakti që republikanët kanë menduar hapur për nevojën për të rindërtuar rrethet për të dhënë llogari për zhurmën e periferive përreth Atlantës dhe Kansas City sugjeron që ata të pranojnë që disa votues që lanë partinë e tyre me grupe nuk do të kthehen.
“Epoka e Trump në periferi nuk do të jetë anomali kur është e qartë se Trump vazhdon të hedhë një hije të madhe mbi partinë”, tha një ish-anëtar republikan i kongresit, i cili përfaqësonte një rreth periferik.
“Ne duhet të jemi jashtëzakonisht të kujdesshëm dhe vigjilentë për atë që Republikanët po bëjnë tashmë për të synuar këto grupe,” shtoi Mucarsel-Pouell, duke thënë se ajo kryesisht mbajti pjesën e saj të mbështetjes midis votuesve Kubano-Amerikanë nga 2018 në 2020. “Na duhen investime afatgjata në këto komunitete dhe ne mund t’i fitojmë ato”.
Përkthyer dhe përshtatur nga Politico/ F.H, Konica.al
