Albin Kurti pati një fitore bindëse në zgjedhjet e fundit. Por ai do të përballet me erëra të forta në krijimin e një rrjedhe të re për vendin e tij, si brenda ashtu edhe jashtë vendit.
Që kur Kosova shpalli pavarësinë në 2008, ajo ka mbajtur gjashtë zgjedhje parlamentare.
Askush nuk ka arritur të përfundojë mandatin e tij katër-vjeçar. Pak më pak se një vit më parë, qeveria e koalicionit e Kryeministrit Albin Kurti, kreu i Vetëvendosjes, u shemb në atë që disa e konsideruan presion nga administrata e mëparshme e SHBA.
Dy javë më parë, shqiptarët e kosovës thyen një rekord duke i dhënë Vetëvendosjes (LVV), partisë së majtë të Kosovës, një mandat bindës.
Pra, çfarë do të thotë kjo për të ardhmen e Kosovës dhe rajonit më të gjerë?
Një kornizë përmes së cilës të shikosh këto zgjedhje është si një refuzim i fortë i elitave të vjetra, të cilët kanë qenë aktive në një mënyrë apo në një tjetër që nga shpërbërja e Jugosllavisë.
Kurti, dhe partnerja e tij e re e koalicionit Vjosa Osmani, kandiduan në një platformë anti-korrupsion, krijimin e vendeve të punës dhe dhënien e drejtësisë sociale. Ishte një refuzim i qartë i status quo-së të përfaqësuar nga rojet e vjetra.
Fusha bëri jehonë te votuesit. Partia Demokratike e Kosovës (PDK) fitoi 17 përqind dhe Lidhja Demokratike e Kosovës (LDK) fitoi 13 përqind. Rezultatet vendimtare nxitën dorëheqjet midis ekipeve udhëheqëse të partive humbëse – një risi në Kosovë – dhe të gjitha partitë kryesore politike u zotuan të mos pengojnë formimin e një qeverie të re.
Përkundër gjithë kësaj, Kurti përballet me një numër sfidash për të bërë mirë në agjendën e tij. Papunësia në Kosovë mbetet një nga më të lartat në rajon, duke kaluar rreth 30 përqind. Pandemia vetëm i ka përkeqësuar gjërat. Ekonomia e vendit u tkurr me më shumë se 8 përqind në vitin 2020.
Ndërkohë, krimi i organizuar dhe korrupsioni mbeten ende aktive. Kurti do të përballet me sfida të thella në çrrënjosjen e rrjeteve të miqësisë dhe patronazhit të ngulitura në qeveri duke shmangur anësinë e tij dhe mos bjerë pre në modelet e vendosura nga paraardhësit e tij, një karakteristikë e përbashkët të vendeve në tranzicion.
Kurti ka deklaruar se reformat e brendshme janë një përparësi dhe ka shtyrë presionin nga jashtë për të rifilluar dialogun e bllokuar Serbi-Kosovë. Në mënyrë të ngjashme, ai nuk ka qenë tepër i ngrohtë ndaj përpjekjeve ekzistuese për të ngritur një zonë të tregtisë së lirë në rajon (e ashtuquajtura zonë “mini-Shengen”) dhe i ka bërë thirrje BE-së që të zhvillojë një “plan mini-Marshall” që rajoni të ndihmojë në rritjen e ekonomisë së rajonit, duke argumentuar se “gjashtë vendet e Ballkanit Perëndimor kishin një PBB të kombinuar me më pak se gjysmën e Republikës Çeke”.
Nuk është e qartë se sa tërheqje do të ketë ai mbi këtë propozim. Një Evropë e shpërqendruar mund të mos jetë në disponimin për të bërë më shumë zhurmë në rajon mes recesioneve të shkaktuara nga Covid në vendet e tyre. Për më tepër, një pyetje e tillë që vjen nga Kosova, e cila ka një nga nivelet më të larta të ndihmës zyrtare të zhvillimit për frymë në botë, mund të mos shihet veçanërisht ngrohtësisht.
Kurti dhe Osmani mund të injorojnë vetëm dialogun Serbi-Kosovë për kaq gjatë. Presidenti i SHBA Joe Biden e theksoi këtë në letrën e tij drejtuar Osmanit me rastin e përvjetorit të pavarësisë së Kosovës.
“Ka ende shumë punë për të bërë,” shkroi Biden, “duke përfshirë arritjen e një marrëveshje gjithëpërfshirëse me Serbinë të përqendruar në njohjen reciproke, e cila forcon shtetin e ligjit, trajtimin e pandemisë dhe nxitjen e rritjes ekonomike që mundëson një të ardhme të prosperuar për të gjithë qytetarët.”
Nëse Kurti shpresonte që administrata e re e SH.B.A.-së do të ndahej plotësisht me paraardhësin e saj dhe nuk do të kërkonte përparim në dialogun me Beogradin, ai gaboi.
Është ende shumë herët të parashikohet se sa e suksesshme do të jetë LVV.
Por numri i pashembullt i votuesve që dolën të mbështesin axhendën e tij duhet të jetë inkurajues. Nëse Kurti mund të arrijë me platformën që kandidoi pastrimin e korrupsionit ai do të fitojë më shumë hapësirë në ndjekjen e politikës së jashtme në mënyrën që dëshiron, si brenda ashtu edhe jashtë vendit.
Përkthyer dhe përshtatur nga cepa/ F.H, Konica.al