Pasi Kina njoftoi sanksionet ndaj 10 individëve dhe katër subjekteve nga BE si një kundërveprim ndaj sanksioneve të njëanshme të BE kundër Kinës, disa njerëz nga BE reaguan ashpër, duke pretenduar se masat ndaj Kinës ishin “të papranueshme”.
Parlamenti Evropian anuloi një takim të Martën për të diskutuar Marrëveshjen Gjithëpërfshirëse për Investime (CAI) me Kinën.
Disa anëtarë të Parlamentit Evropian paralajmëruan se heqja e sanksioneve kineze duhet të jetë një kusht për të nxitur bisedimet mbi CAI. Zërat që mbështesin bllokimin e marrëveshjes në një përpjekje për të ndëshkuar Kinën janë futur nga disa forca anti-Kinë.
Megjithatë, atyre forcave duhet t’u thuhet se CAI midis Kinës dhe BE është reciprokisht e dobishme, sesa një dhuratë nga BE për Kinën.
Nëse Parlamenti Evropian dëshiron të pengojë marrëveshjen, duke e marrë atë si një palë negociuese në bashkëveprimet me Kinën, ai së pari duhet të arrijë një konsensus midis vendeve evropiane.
Nëse të gjithë bien dakord, le ta kuptojmë pasi negociatat midis Kinës dhe BE-së nuk janë zhvilluar kurrë vitin e kaluar. Por mos e shantazhoni Kinën me çështjen. Kina përbuz veprime të tilla të shëmtuara.
Kina është partneri më i madh tregtar i BE-së. Shikoni sa makina gjermane ka në rrugët e Kinës, sa produkte franceze dhe italiane të modës po përdoren nga gratë kineze dhe sa udhëtarë kinezë kanë vizituar Evropën. Pastaj hidhni një vështrim në vrullin e zhvillimit kinez në vitet që vijnë.
Si mund të marrin të drejtën ata politikanë në Parlamentin Evropian të kërcënojnë Kinën duke mos miratuar CAI? Pekini nuk e ka pezulluar ende promovimin e marrëveshjes si një paralajmërim drejt Brukselit!
Shoqëria kineze gjithmonë e ka respektuar Evropën dhe ne kurrë nuk kemi marrë iniciativë për të gjetur gabime në vendet e BE-së. Disa politikanë evropianë anti-Kinë, si dhe disa institucione zyrtare të vendeve evropiane të drejtuara nga këta njerëz, na provokuan së pari.
Ata vunë në veprim arrogancën dhe paragjykimin e tyre ndaj Kinës dhe dëmtuan interesat e Kinës. Nuk ka asnjë arsye pse ne nuk ngrihemi dhe bëjmë kundërsulm.
Këtë herë, BE ka qëlluar sanksionet e para ndaj Kinës në më shumë se tre dekada. A presin vendet evropiane që Pekini ta gëlltisë atë në heshtje? Apo ata dëshirojnë që Pekini të marrë së pari mendimet e tyre para se të bëjë kundërveprim? Kush u dha atyre të drejtën të veprojnë në këtë mënyrë?
Edhe pas sanksioneve dhe kundërveprimeve, ne ende i kushtojmë rëndësi marrëdhënieve tona me BE dhe jemi të gatshëm të kthehemi në ndërveprimet normale midis dy palëve.
Por parimi i parë i ndërveprimeve normale është barazia dhe respekti reciprok. Kina ka interesat e saj thelbësore dhe vijën fundore. Rivendosja e paqes, stabilitetit dhe prosperitetit të Xinjiang është një nga pikat kryesore të këtij parimi. BE nuk duhet të shkel ‘gishtërinjtë’ e Kinës. Nëse vazhdon ta bëjë këtë, Kina nuk do të qëndrojë e sjellshme por do të reagojë.
Kina dhe BE nuk kanë konflikte të mëdha interesi. Të dy palët duhet të ishin partnerë për zhvillim. Disa forca evropiane duan të provokojnë konfrontime midis Kinës dhe BE dhe shumë njerëz në Kinë nuk mund ta kuptojnë këtë.
Shpresojmë që kjo të ketë një efekt të veçantë në rritjen e mirëkuptimit të ndërsjellë. Fërkimi afatshkurtër mund të përfitojë nga kuptimi dhe bashkëpunimi ynë reciprok afatgjatë. Ne gjithashtu shpresojmë që BE të jetë racionale si një e tërë. Nëse BE merr një rrugë të gabuar në politikën e saj ndaj Kinës, ne do të duhet ta luftojmë atë deri në fund.
Kina jo vetëm që mbron në mënyrë proaktive bashkëpunimin me BE-në, por gjithashtu përballet me konflikte me BE-në me qetësi. Aty ku drejtohet marrëdhënia Kinë-BE nuk mund të përcaktohet vetëm nga bisedimet. Drejtimi duhet të formësohet përmes ndërveprimeve komplekse midis dy palëve.
Ne kemi iniciativa të mira, por e kuptojmë se nuk mund ta shtyjmë BE-në me forcë të bëjë asgjë, përndryshe vështirë se mund të ketë ndonjë rezultat të dëshiruar. Zhvillimi i ardhshëm i Kinës do të varet kryesisht nga impulsi i saj i brendshëm. Të bërit mire e gjërave tona, duke përfshirë qeverisjen në Xinjiang, është në axhendën tonë kryesore.
Disa elita evropiane besojnë se Kina ka nevojë për Evropën aq shumë për shkak të tensionit midis Kinës dhe SHBA dhe ata kanë më shumë arrogancë strategjike për shkak të kësaj. Një pamje e tillë është e cekët.
BE, e cila shpreson të rrisë pavarësinë e saj, gjithashtu ka nevojë për Kinën. Fuqia e SHBA po bie. Megjithatë, SH.B.A. vazhdimisht po i kthen vendet evropiane në një mjet për të ruajtur modelin e interesit të “Amerikës së pari”, përmes ngacmimeve përreth.
Kur bëhet fjalë për promovimin e multi-polarizimit në botë, bashkëpunimi Kinë-BE është i dobishëm për të dy palët. Evropa nuk ka asnjë shkak për të shantazhuar Kinën.
Përkthyer dhe përshtatur nga Foreign Affairs/ F.H, Konica.al