Lideri i burgosur i opozitës është ende i aftë të nxisë dhjetëra mijëra njerëz të dalin në rrugë, por një kryengritje e madhe anti-Putin mbetet e pamundur.
Më 20 Prill, dhjetëra mijëra njerëz në të gjithë Rusinë protestuan kundër burgosjes së liderit të opozitës Aleksey Navalny. Navalny u arrestua në janar, kur u kthye në Moskë pasi kaloi disa muaj në Gjermani duke u rikuperuar nga një tentativë helmimi, për të cilin ai fajëson autoritetet ruse. Ai ka qenë në grevë urie për tre javët e fundit dhe gjendja e tij besohet të jetë kritike.
Autoritetet iu përgjigjën tubimeve mbarëkombëtare të së Mërkurës duke i deklaruar të paligjshëm dhe arrestuan më shumë se 1700 protestues. Ata gjithashtu kërcënuan të caktojnë Fondacionin Antikorrupsion të Navalny dhe rrjetin e tij të zyrave rajonale si “organizata ekstremiste”.
Ka qenë një kohë kur Presidenti i Rusisë Vladimir Putin nuk kishte nevojë të ndalonte çdo tubim të opozitës, të arrestonte protestues ose të helmonte rivalët e tij politikë. Por sot Putini është në mbrojtje, siç dëshmohet nga vërshimi i presionit të fortë që po bën mbi shtetasit.
Gjatë dhjetë viteve të fundit, Navalny kultivoi rrjetin më të fuqishëm dhe të mirëorganizuar të opozitës të Rusisë, i cili tani përfshin të gjitha rajonet kryesore të vendit.
Por shtrirja e gjerë e lëvizjes nuk është e lidhur vetëm me Navalny dhe aftësitë e tij udhëheqëse. Ajo gjithashtu pasqyron një zhvendosje sociale tektonike që ndodhi në shoqërinë ruse në vitet e fundit.
Asnjëherë më parë që nga shembja e komunizmit në 1991, kaq shumë rusë , shumë prej tyre në fillim të viteve 20, kanë qenë të etur të sfidojnë një kërcënim të dhunës dhe burgosjes.
Për shumicën e dy dekadave të sundimit të Putinit, një shumicë e rusëve i dha përparësi stabilitetit mbi përparimin. Që nga viti 2017, megjithatë, rusët kanë shprehur një dëshirë të qartë për ndryshim, siç shihet në rezultatet e sondazheve të shumta të opinioneve. Vetë Putini e pranoi këtë kërkesë në vërejtjet kushtuar hapjes së sezonit të ri zgjedhor në shkurt.
Shenja më domethënëse e dëshpërimit të Putinit për të përmbajtur këtë dëshirë të re për ndryshim është përpjekja e qeverisë së tij për të klasifikuar lëvizjen Navalny si një organizatë ekstremiste. Një veprim i tillë jo vetëm që do të kriminalizonte miliona mbështetës aktivë dhe pasivë të Navalny, por gjithashtu do të rezultojë në shkurtimin e të drejtave dhe lirive më themelore të rusëve.
Një goditje e efektshme është vështirë e mundshme pa kufizime të ashpra në internet, duke pasur parasysh që operacioni drejtohet kryesisht nga jashtë Rusisë. Kjo do të ndryshonte plotësisht natyrën e shtetit të Putinit. Represioni masiv dhe izolimi nga bota tjetër nuk kanë qenë kurrë pjesë e kontratës informale shoqërore midis Putinit dhe popullit të Rusisë.
Represioni është zgjidhja e fundit e Putinit. Siç tregoi fjalimi i tij për gjendjen e kombit të Mërkurën, ai nuk ka asgjë të re për të thënë, asgjë për të frymëzuar kombin. Nuk është e pakonceptueshme që ai të mund të përpiqet të marrë një dredhi të re gjeopolitike, si ribashkimi i Rusisë dhe Bjellorusisë.
Por është e dyshimtë që ajo do të prodhonte diçka nga distanca e ngjashme me efektin magjik që kishte aneksimi i Krimesë në vlerësimet e tij të miratimit në 2014.
Në vend të frymëzimit, përballja e tij me Perëndimin dhe një mënyrë gjithnjë e më shtypëse e qeverisjes së vendit po shkaktojnë frikë dhe ankth në shoqërinë ruse.
Një sondazh i kryer nga Levada Center në mars tregoi se numri i rusëve vazhdimisht të frikësuar nga një luftë e re botërore gati u dyfishua që nga viti 2008, duke arritur 62 përqind. I njëjti sondazh demonstroi gjithashtu se numri i njerëzve që kishin frikë nga shtypja masive u rrit nga 17 përqind në 2008 në 52 përqind sot.
Por opozitës ruse gjithashtu i mungon një ide e madhe, një ëndërr që miliona njerëz do të dëshironin ta ndiqnin. Në vitin 1917, ishte një shoqëri e lirë nga ndarja dhe shfrytëzimi shoqëror. Në 1991, ishte kthimi në normalitetin politik dhe ekonomik pas shtatë dekadave të totalitarizmit. Gjatë revolucionit të Ukrainës në Maidan në 2014, ishte integrimi në Bashkimin Evropian. Nuk ka asgjë aq të fuqishme që ofrohet në Rusinë e sotme.
Navalny e ndërtoi lëvizjen e tij mbi parullat anti-korrupsion. 116 milion shikime në videon e tij në YouTube që ekspozon rezidencën luksoze të Detit të Zi të Putin sugjerojnë që axhenda e tij anti-korrupsion ka një ndikim shumë të rëndësishëm.
Në të vërtetë, kjo i tërheq njerëzit në veprim dhe në protestë. Por deri më tani është një numër jo i mjaftueshëm për të filluar një revolucion ose për të shkaktuar një ndryshim domethënës.
Përkthyer dhe përshtatur nga Al Jazeera/ F.H Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
