Një fitore e Marine Le Pen pas një viti nuk mund të përjashtohet. Përveç sondazheve të opinioneve që tregojnë e rregullisht në vendin e dytë, disa, të tillë si Harris Interactive më 7 Mars, e vendosën atë në majën e fitimit të raundit të dytë me 47 përqind ndaj 53 përqind të Macron një përmirësim dramatik në rezultatin e saj të vitit 2017 prej 34 në 66 të Macron.
Fronti tradicional republikan kundër së djathtës radikale po shkatërrohet dhe stigmatizmi i votimit Le Pen po zvogëlohet.
Më shumë elektorat po vijnë në pikëpamjet e Rassemblement National mbi sovranitetin kombëtar, imigracionin, krimin dhe sigurinë, dhe -me menaxhimin e pandemisë nga ana e Brukselit, në vetë BE. Pavarësisht nëse Marine fiton në 2022 apo jo, fuqitë kryesore në botë do, ose duhet, të luajnë skenarë.
Dhe organizata ndërkombëtare me më shumë mundësi për të humbur është BE. RN braktisi Frexit pas garës së fundit presidenciale, por partia mbetet thellësisht euroskeptike. Ajo u bë partia më e madhe e Francës në zgjedhjet evropiane 2019 në një manifest të titulluar: ‘Për një Evropë të kombeve dhe popujve’.
Si do të ishte gjendja e marrëdhënieve midis Francës së Marine Le Pen dhe BE-së?
Duhet parathënë çdo fitore e Le Pen me dy vërejtje.
Së pari, triumfi i saj mund të jetë efektiv vetëm nëse mbështetet nga një shumicë në zgjedhjet parlamentare që normalisht pasojnë në qershor. Numri i deputetëve të RN të zgjedhur do të përcaktojë se sa radikale mund të jenë reformat e Presidentit të ri.
Pavarësisht Marine Le Pen që grumbulloi gati 11 milion vota në garën presidenciale të vitit 2017, ligjvënësit dy raundesh të qershorit i dhanë partisë së saj vetëm shtatë deputetë. Por le të themi për qëllime praktike RN merr një shumicë të qartë parlamentare.
Marrëdhëniet midis Francës dhe Brukselit ne zgjedhjen e Marine Le Pen do të tronditen rëndë mbi procesin dhe politikën. Marrëdhënia tradicionale komode franceze me Brukselin, nxitur nga prejardhjet e përbashkëta arsimore në ato çerdhe eurofile të klasës së mandarinës franceze, Science Po dhe ENA, do të dëmtohet.
RN do të luftojë për të plotësuar ministritë e saj me nëpunës civilë shumë kompetentë në mendje, të aftë për t’iu kundërvënë politikës burokratike të Brukselit, e lëre më të ndryshojë politikat.
Pa dyshim, administrata e re franceze do të flasë dhe do të inkriminojë shtetin e thellë eurofil të Francës, por procesi do të drejtohet gjithashtu nga fundi i Brukselit.
Nëse, siç parashikoi Zhak Delors, 80 përqind e ligjeve franceze e kanë origjinën në Bruksel, eurokratët do të kenë mundësi të mjaftueshme për të grimcuar ndryshimin e politikës në minimum para se të drejtohen në Gjykatën Evropiane të Drejtësisë.
Një luftë e ftohtë midis Francës dhe Berlaymont do ta bëjë Brexit-in të duket miqësor.
Atëherë shtrohet pyetja se si vendet anëtare do të reagojnë ndaj kësaj France të sapo udhëhequr.
Linjat e gabimeve të BE do të thellohen. Marine Le Pen do të gjejë mbështetje nga Polonia, Hungaria, Austria, por kundërshtim i konsiderueshëm nga Gjermania dhe shtetet liberale. Motori franko-gjerman i integrimit më të thellë do të kapë lart.
Por është mbi politikën që do të bëhet luftë e hapur. ‘Manifesti për Aleancën Evropiane të Kombeve’ në 76 faqe të RN bën thirrje për një rregullim rrënjësor të institucioneve të BE, duke përfshirë heqjen me bombë të Komisionit Evropian.
Pastaj është përparësia e të drejtave kombëtare mbi legjislacionin evropian, reforma e imigracionit, sistemi Shengen i kufijve të hapur dhe transferimi i politikës së përbashkët bujqësore për shtetet kombe. Ndërsa ende e shikonte euron si një “gur mulliri”, Marine Le Pen deklaroi në janar 2019 se braktisja e euros nuk ishte “më një përparësi”.
Sidoqoftë, RN bën thirrje për rritje të kompetencave të bankës qendrore kombëtare, veçanërisht për të kontrolluar borxhin kombëtar, sesa raportin arbitrar të BE prej 60 përqind të borxhit ndaj PBB-së.
Në rast të një fitore të Marine Le Pen, Brukseli mund të pendohet për braktisjen e RN të Frexit. Mundësia e një Francë armiqësore vazhdimisht në mosmarrëveshje me Brukselin do të ishte një goditje shkatërruese për BE-në duke e bërë Brexit gati të çuditshëm.
Përkthyer dhe përshtatur nga Foreign Affairs/ F.H Konica.al