Kqto janë ditë të vështira për të qenë një gjerman “I gjelbër”.
Muajin e kaluar, Die Grünen zgjodhi 40-vjeçaren Annalena Baerbock si kandidaten e tyre për kancelare në zgjedhjet federale të shtatorit.
Që nga ajo kohë ka pasur një fluks të madh anëtarësh të rinj të ngazëllyer nga perspektiva e asaj që po formësohet të jetë një ndryshim gjeneratash në politikën e vendit.
Sipas sondazheve të fundit, partia ose po lufton për vendin e parë me ose është përpara Bashkimit Demokristian, i cili po has vështirësi të lidhura me Covid, duke përfshirë një skandal korrupsioni dhe pakënaqësi në përhapjen e ngadaltë të programit të vaksinimit.
Ka pasur “zgjime” të partisë në të kaluarën, të përkohshme.
Pas katastrofës bërthamore të Fukushimës 10 vjet më parë, partia gëzoi një rritje historike të mbështetjes, por pati zhgënjim në zgjedhjet e 2013.
Këtë herë duket ndryshe.
Të Gjelbrit tashmë janë pjesë e qeverive të koalicionit në 11 nga 16 shtetet e Gjermanisë.
Vlerësimet e tyre të sondazheve kanë eklipsuar ato të Social Demokratëve të qendrës së majtë gjatë 12 muajve të fundit, dhe një udhëheqje pragmatike ka qenë e kujdesshme për të gjykuar rrjedhën politike për çështjet e politikës së jashtme siç është angazhimi ndaj NATO-s.
Një sondazhpër një revistë gjermane të biznesit zbuloi se më shumë drejtues të ndërmarrjeve preferuan idenë e Baerbock si kancelarja e ardhshme sesa 60-vjeçarin Armin Laschet, kandidati disi i dobët i CDU.
Duket shumë e mundshme, pra, që qeveria tjetër federale gjermane do të ketë një përbërës të rëndësishëm të Gjelbër, dhe madje mund të drejtohet prej tyre.
Koha do ta bënte këtë një lojë-ndryshuese kontinentale.
Të Gjelbrit e Gjermanisë kanë potencialin të bëhen forca kryesore në një rehabilitim të politikës progresive në Evropë,.
Për të promovuar një tranzicion të drejtë në një ekonomi të gjelbër, Baerbock dhe kolegët e saj kanë premtuar një program 500 miliard dollarë të shpenzimeve publike dhe thanë se ata do të braktisin të ashtuquajturën frenim borxhi, një kufi kushtetues për huamarrjen e qeverisë.
Një rritje prej 50% e pagesave të mirëqenies do të ishte gjithashtu në karta, së bashku me një taksë të pasurisë.
Këto janë gjëra tepër ambicioze në një komb kaq konservator fiskal si Gjermania.
Por bindja e elektoratit dhe tregjeve se mund të bëhet – dhe financimi i rigjenerimit kuptimplotë të rajoneve post-industriale – është detyra kryesore tani me të cilën përballen të gjitha partitë progresive.
Në 2011, një revistë sugjeroi që “e gjelbra është e zeza e re”, një lojë me ngjyrën e lidhur tradicionalisht me CDU.
Këtë periudhë kohore, ndërsa emergjenca e klimës përcakton parametrat kryesorë të politikës, mbështetësit e partisë shpresojnë që, nga nevoja, e gjelbra mund të bëhet normalja e re.
Përkthyer dhe përshtatur nga The Guardian/ konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Të Gjelbrit e Gjermanisë mund të ndryshojnë gjithë Evropën!
Gjermania në udhëkryq: Vazhdimësinë apo ndryshimin?
Gjermania pas Merkel-it mund të ngjyroset “e gjelbër”!
