Negociatorët në Paris po luftojnë për të bindur kombet e ndaluara të nënshkruajnë një marrëveshje globale për taksimin e korporatave këtë javë pasi ata bëhen gjithnjë e më të shqetësuar se kompromiset e nevojshme për të marrë vendet në bord do të ulin marrëveshjen përfundimtare.
Kina, India, vendet e Evropës Lindore dhe kombet në zhvillim kanë ngritur të gjitha kundërshtimet ndaj marrëveshjes së arritur nga grupi i ekonomive kryesore G7 këtë muaj. Bisedimet në OECD po kërkojnë të gjejnë gdhendje për t’i sjellë ato në bord.
Parajsat e taksave dhe qendrat e investimeve si Irlanda, Zvicra dhe Barbados pritet gjerësisht të refuzojnë të nënshkruajnë marrëveshjen, sipas disa prej të përfshirëve. Detajet e propozimeve do të diskutohen nga ministrat e financave nga grupi i vendeve G20 në një samit në Venecia muajin tjetër.
Ata me njohuri të procesit janë bërë më shpresëdhënës për marrjen e një marrëveshjeje, dhe veçanërisht për Kinën që pranon të marrë pjesë, por paralajmëroi se koha ishte e shkurtër.
Një negociator tha për Financial Times: “Unë mendoj se nuk do të dështojë. . . ka ende disa pasiguri, por ne nuk jemi larg një marrëveshjeje.”
Një person tjetër afër negociatave, i cili javën e kaluar ishte shqetësuar për përfshirjen e Kinës, tha se shenjat tani ishin më pozitive, por paralajmëroi se bisedimet mund të ishin shansi i fundit për të arritur një marrëveshje globale që do të ndalonte mosmarrëveshjet e dekadave rreth regjimit global të taksave.
Zyrtari evropian tha: “Nëse nuk mund të marrim një marrëveshje në G20, atëherë shanset janë që ne do të duhet të fillojmë nga e para për 20 vjet të tjera bisedimesh për këtë çështje.”
Ai tha se ekzistonte rreziku i hollimit të marrëveshjes aq shumë sa që u bë e pakuptimtë dhe tregoi aksionet e mëdha të përfshira: “Nëse mund të arrijmë një marrëveshje atëherë do të jetë një fitore e madhe që tregon se diplomacia ndërkombëtare për çështjet më të mëdha është e mundur.”
Administrata e Biden do të kërkojë që çdo marrëveshje të përfitojë qartë nga financat publike dhe kompanitë e SHBA që ajo të ketë një shans të kalohet nga Kongresi, që do të thotë se çdo zbutje e marrëveshjes mund të jetë e rrezikshme.
Një zyrtar i tretë tha se Kina ishte ende pika kryesore e bllokimit por kishte më shumë optimizëm midis negociatorëve sesa disa javë më parë.
Kina dhe shumë vende të Evropës Lindore ankohen se marrëveshja do të prishë marrëveshjet ekzistuese të taksave që u ofrojnë prodhuesve stimuj investimi përmes taksës së korporatës për të ndërtuar fabrika dhe makineri duke pasur një normë efektive të taksës më të ulët se minimumi i propozuar global prej 15 përqind.
Asnjë nga këto vende nuk konsiderohen parajsa fiskale, në të cilat shumëkombëshet kanalizojnë fitime të ulta për të përfituar nga nivelet e ulëta të taksave. Kombet e Evropës Lindore kanë fituar një përjashtim për fabrikat e prodhimit, thanë ata që ishin afër negociatave.
Negociatorët po kërkojnë të sigurojnë që Kina gjithashtu mund të përfitojë nga kjo, por nuk është bërë e qartë nëse ekonomia e dytë më e madhe në botë do të pajtohej me marrëveshjen më të gjerë në këmbim. “Askush nuk e di me të vërtetë se cili është pozicioni kinez,” tha zyrtari evropian. “Ata po luajnë për kohë dhe po i lënë të gjitha opsionet e tyre të hapura”.
Vendet në zhvillim janë të pakënaqur që marrëveshja nuk do t’i lejojë ata të mbledhin më shumë taksa nga kompanitë më të mëdha multinacionale dhe se ata do të marrin të drejtën për të taksuar vetëm një pjesë të vogël të fitimeve të kompanive bazuar në shitje.
Grupi G24 i vendeve të varfra në zhvillim ka kërkuar që një pjesë shumë më e madhe e fitimeve të mbulohet nga marrëveshja dhe kanë kërcënuar të vazhdojnë me taksat e tyre dixhitale.
Atyre u është ofruar një kompromis në të cilin pragu për kompanitë e mbuluara nga marrëveshja globale do të ulet nga 20 miliardë dollarë xhiro në 10 miliardë dollarë pas shtatë vjetësh. Nëse ata e refuzojnë këtë, “do të ishte një mundësi e humbur për ta”, tha një person që përfaqësonte ekonomitë e përparuara.
Vendet në zhvillim gjithashtu duan të rrisin normën minimale të propozuar të taksës globale prej “të paktën 15 përqind”.
Në një konferencë online të hënën Mathew Gbonjubola, ambasadori i Nigerisë në OECD, tha se vendosja e minimumit global në atë nivel “nuk do të bënte shumë për të përfituar vendet në Afrikë” dhe “ka të ngjarë të promovonte vazhdimisht erozionin e bazës [tatimore] nga vendet afrikane” .
Por kur u pyet nëse vendet në zhvillim kishin të ngjarë të refuzonin marrëveshjen, Gbonjubola tha se “presionet politike” e bënë atë një vendim të vështirë. “Çdo juridiksion duhet të deklarojë qartë nëse është për atë që është në tryezë apo kundër tij dhe nuk ka asnjë mundësi të tretë,” tha ai.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga Financial Times
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Ekipi i Biden peshon një tjetër plan ekonomik
Plani global i taksave i Biden nuk ka asgjë për vendet në zhvillim
Ndalimi i taksave G7 dhe fundi i hiper-globalizimit
