*Ky shkrim është përgatitur nga Sandro Galea dhe Chatherine Ettman, studentë të doktoraturës në shkollën e Shëndetit Publik, universiteti Brown, SHBA.
Sot, ekipi ynë publikoi gjetjet nga një studim i gjatë mbi depresionin, i kryer në një mostër përfaqësuese të të rriturve amerikanë të ndjekur nga pranvera 2020 deri në pranverën 2021. Ne ndoqëm të njëjtin grup të rriturish gjatë një viti për të parë se si ndryshoi depresioni. Ndryshe nga ngjarjet e tjera traumatike në historinë e kohëve të fundit, ne zbuluam se depresioni qëndroi i lartë gjatë pandemisë Covid-19 dhe mund të jetë rritur pak midis periudhës mars-prill 2020 dhe mars-prill 2021. Ekipi ynë kreu një nga studimet e para që tregoi se depresioni u trefishua nga para Covid-19 deri në fillimin e tij. Sipas studimit, zbuluam se depresioni shkoi nga 8.5% para Covid-19 në 27.8% në pranverën e 2020-ës dhe 32.8% në pranverën e 2021-shit.
Pra, depresioni i sotëm nuk po zbutet. Pse?
Shëndeti mendor i përgjigjet veçanërisht kontekstit tonë socio-ekonomik. Ne zbuluam se njerëzit që përjetuan stresues, të tillë si sfidat me kujdesin e fëmijëve, vështirësitë në pagimin e qirasë dhe humbjen e një pune, ishin ata që kishin më shumë gjasa të raportonin depresion gjatë Covid-19. Në studimet e mëparshme, ne zbuluam se personat që po raportonin stresues si humbja e punës ishin ata që kishin më pak pasuri për të hyrë në pandemi, dhe për këtë arsye kishin më pak mundësi për të mbrojtur veten nga përçarja e shkaktuar nga pandemia.
Ndryshe nga ngjarjet e tjera traumatike, Covid-19 ka qenë në vazhdim. Ndërsa efektet e pandemisë zgjasin, ato prekin në mënyrë disproporcionale njerëzit që kishin pasuri të ulëta kur hynë në këtë pandemi, duke çuar në stresues shtesë dhe shëndet të dobët mendor.
Çfarë mund të ndihmojë?
Në një afat të shkurtër, do të jetë e nevojshme të sigurohet që ata që kanë nevojë për kujdes të shëndetit mendor të mund ta marrin atë, qoftë përmes tele-mjekësisë ose përmes këshillimit personal. Financimi i kujdesit për shëndetin mendor do të jetë kritik për të lidhur pacientët me ofruesit dhe për të siguruar që të gjithë njerëzit të kenë akses në burimet e nevojshme (jo vetëm ata me mjetet për ta bërë këtë).
Në planin afatmesëm dhe afatgjatë, ne duhet të adresojmë rrënjët themelore socio ekonomike të shëndetit të dobët mendor dhe, në veçanti, pabarazitë që krijojnë një barrë disproporcionale të shëndetit të dobët për grupe të caktuara.
Politikat si kredia për taksën e fëmijëve dhe faturat e infrastrukturës mund të krijojnë kontekste në të cilat njerëzit me të ardhura të ulëta dhe të ardhura të larta mund të lulëzojnë. Lehtësimi i barrës së shëndetit të dobët mendor do të na kërkojë të rindërtojmë një shoqëri ku të gjithë të kenë qasje në burimet që u nevojiten për të qenë të shëndetshëm, si mendërisht ashtu edhe fizikisht.
Burimi: Psychology Today
