Lideri bjellorus mund të ketë fituar biseda telefonike me Angela Merkelin, por Evropa mbetet e bashkuar kundër tij…
Teksa migrantët bënin kamp në pyll, përgatiteshin për një natë tjetër me temperatura nën zero, ministrja e jashtme e Estonisë, Eva-Maria Liimets, zbuloi të martën në një program lajmesh të mbrëmjes thelbin e asaj që Alexander Lukashenko i kërkoi Angela Merkelit në bisedën e parë ndërmjet një lideri evropian dhe diktator i Bjellorusisë në më shumë se një vit.
“Ai dëshiron që sanksionet të ndërpriten, [dhe] të njihet si kreu i shtetit në mënyrë që të mund të vazhdojë”, i tha ai Merkelit.
Asnjëherë nuk ishte shumë sekret se çfarë donte Lukashenko, por indikacionet për një pro quo efektive të propozuar për liderin gjerman janë gjithsesi të habitshme.
Vitin e fundit, lideri bjellorus është shndërruar nga një shqetësim në kufijtë e Evropës në një kërcënim shumë më të madh, ai që ndalon fluturimet e Ryanair ose krijon krizat e emigrantëve në kufijtë e Evropës me dëshirë. E megjithatë, Lukashenko duket se mbetet i bindur se mënyra e tij më e mirë për të dalë nga telashet është të përshkallëzohet më tej, i dëshpëruar për të rifilluar kontaktet me Evropën duke u bërë gjithnjë e më i neveritshëm.
Në një farë mase, ai mund të pretendojë se ka pasur sukses. Merkel e telefonoi Lukashenkon për herë të dytë të mërkurën. Shërbimi i tij për shtyp tha se të dy palët kishin rënë dakord të zhvillonin bisedime të drejtpërdrejta me BE-në për zgjidhjen e krizës dhe se Merkel kishte kërkuar nga presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, për të lejuar organizatat ndërkombëtare të ofrojnë ndihmë.
Kjo është lloji i vëmendjes që ka kërkuar Lukashenko, i cili është futur në listën e zezë që kur shtypi brutalisht opozitën e tij në vitin 2020.
Bisedimet kanë zemëruar zyrtarët e lartë në qeveritë e vendeve që kufizojnë Lukashenkon. Presidenti i Polonisë, Andrzej Duda, tha se ai nuk do të njihte asnjë marrëveshje “mbi kokat tona”.
“Asnjë udhëheqës serioz nuk ka folur me Lukashenkon deri më tani,” tha ai, duke premtuar se Polonia do të zbatonte sovranitetin e saj të “pamëshirshëm”.
Por në thelb, gambiti i Lukashenkos është dukur një llogaritje e gabuar. Evropa ka treguar se është e gatshme të mbështesë Poloninë, pavarësisht shqetësimit për masat e saj ekstreme kufitare, për t’i treguar Minskut se nuk mund të shantazhohet. Janë konfirmuar sanksione të reja që do ta çojnë Bjellorusinë më tej në izolim, duke e lënë Putinin si litarin e vetëm të vërtetë të Lukashenkos.
Dhe liderët evropianë nuk do të zhvaten të njohin një lider, “taktikat e stilit gangster” të të cilit kanë krijuar krizën e tij më të keqe kufitare në dekada.
“Sipas mendimit tonë, është e rëndësishme që Bashkimi Evropian të mbetet i bashkuar dhe të ushtrojë ndikimin e tij në Bjellorusi përmes veprimeve”, tha Liimets.
Fundi i liderit bjellorus mbetet i paqartë. “Ai nuk ka frikë nga vdekjet në kufi,” vuri në dukje një panel ekspertësh nga Këshilli Evropian për Marrëdhëniet me Jashtë. “Për të, kjo ka të bëjë me hakmarrjen dhe është një çështje e mbijetesës së regjimit – që do të thotë se ai është gati të përshkallëzohet më tej dhe të kërkojë mbështetjen e Rusisë në proces”.
Vetëm të mërkurën, Bjellorusia tha se do t’i duhet përkohësisht të kufizojë furnizimet me naftë në Poloni dhe të pezullojë dërgesat e energjisë elektrike në Ukrainë. Qeveria ka pretenduar se të dyja janë për shkak të çështjeve teknike.
Nga ana tjetër, mund të jetë një moment i mirë sa çdo tjetër që ai të shpallë fitoren. Të mërkurën, Kremlini përshëndeti bisedimet e Lukashenkos me Merkelin, duke i quajtur ato “shumë të rëndësishme”. Agjencia kryesore e shtypit e Bjellorusisë ka folur për bisedimet e reja me Brukselin, pavarësisht mungesës së konfirmimit nga zyrtarët evropianë.
Dhe në ditën e kaluar, Bjellorusia ka filluar të strehojë deri në 1,000 emigrantë në një strukturë transporti dhe logjistike, duke lejuar gazetarët shtetërorë dhe të huaj të filmojnë zyrtarët që u dërgojnë azilkërkuesve një vakt të ngrohtë të ofruar nga e njëjta qeveri që ndihmoi në nisjen e krizës.
Për një lider bjellorus gjithnjë e më thellë në disfavor, kjo mund të jetë shumë mirë.
Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A është kjo rënia e “diktatorit të fundit të Evropës”?
“Lukashenko të lirojë të burgosurit politikë!”
