Olaf Scholz mund të jetë kancelari i ri i Gjermanisë, por ai tashmë është një fytyrë e njohur dhe e besuar në Berlin dhe Bruksel.
Ai shërbeu si zëvendës i kancelares Merkel dhe ministër i saj i financave. Këtë vjeshtë, ai u tregua për votuesit gjermanë “të uritur” për ndryshime, por të kujdesshëm, si një lloj Merkel 2.0, megjithëse nga një parti tjetër politike.
Pra, nuk ka të bëjë vetëm me vazhdimësinë – dhe miqtë dhe partnerët tregtarë të këtij kombi të pasur dhe të fuqishëm do ta shikojnë nga afër.
Scholz merr postin nga Merkel si kancelare
Ekipi Scholz premton një Gjermani të re
Qeveria e Scholz-it është një “martesë e komoditetit e paparë ndonjëherë mes socialdemokratëve, të gjelbërve dhe demokratëve të lirë të fokusuar në biznes. L
Ajo që i bashkon ata, thonë ata, është vendosmëria për të modernizuar Gjermaninë me theksin në:
Një shoqëri më e drejtë, duke përfshirë një pagë minimale më të lartë dhe akses më të lehtë në mirëqenien
Një Gjermani më e gjelbër, duke nxitur burimet e rinovueshme të energjisë dhe duke nxitur neutralitetin e karbonit
Një politikë e jashtme dhe e sigurisë më dinamike
Dhe, në këtë proces, ruajtja e stabilitetit të çmuar ekonomik dhe politik të Gjermanisë.
Kjo është më shumë se një urdhër i lartë.
Duke marrë parasysh peshën dhe ndikimin e Gjermanisë në skenën evropiane dhe botërore, pa marrë parasysh reputacionin e saj si një central elektrik eksportues, le të shohim prioritetet e jashtme dhe të sigurisë të qeverisë së re të koalicionit.
Vëreni në provë Rusinë
Në krye të tabakasë së ekipit Scholz (krahas krizës së re Covid të Gjermanisë) është kërcënimi i perceptuar i një pushtimi të Ukrainës nga Rusia.
Merkel shpesh akuzohej se e kishte vënë tregtinë përpara politikës; për të pasur një marrëdhënie shumë komode me Moskën – dhe Pekinin gjithashtu.
Qeveria Scholz pritet të jetë disi më e ashpër, pavarësisht goditjes së mundshme ekonomike për biznesin gjerman nëse tensionet rriten.
Kjo, natyrisht, mund të përmirësojë marrëdhëniet me Uashingtonin. Administrata e Biden i shikon Rusinë dhe Kinën me dyshim dhe dëshiron që fuqitë evropiane të veprojnë si dhe të flasin ashpër.
Lidhjet më të ngushta transatlantike janë të dukshme në planet e Scholz. Por Presidenti Biden e vuri atë në provë, edhe para se të ishte betuar në detyrë.
Si pjesë e një pakete masash që presidenti amerikan shpreson se do të pengojë Moskën nga pushtimi i Ukrainës, ai dëshiron që Berlini të jetë gati për të “hequr prizën” në Nord Stream 2. Ky është gazsjellësi i diskutueshëm, megjithëse ende jo në funksionim, i drejtpërdrejtë nga Rusia , synonte të sillte gaz të lirë direkt në Gjermani.
Është kontestuar brenda dhe jashtë vendit dhe është një çështje përçarëse edhe brenda qeverisë së Scholz.
Sa i përket Kinës, një ish-ambasador gjerman në Kinë dhe Japoni, Volker Stanzel, më tha se Angela Merkel ishte “jashtë kontaktit me median gjermane, opinionin publik dhe industrinë”, të cilat ai tha se ishin të prirur të distancoheshin nga Pekini. Opinionet gjermane për Moskën janë më të ndara.
Të Gjelbrit dhe liberalët e FDP në qeveri po kërkojnë një rimendim. Ata janë qartazi të shqetësuar nga trajtimi i Kinës ndaj pakicës ujgure, Hong Kongut dhe Tajvanit, ndërsa Olaf Scholz është më i vështirë për t’u identifikuar, thotë Stanzel. Deri kohët e fundit ai përfaqësonte politikën e kancelares Merkel për Kinën në takimet e G20 – vendeve më të pasura dhe më të fuqishme në botë – dhe më gjerë.
Lidhja franceze
Emmanuel Macron shkroi në Twitter “À vendredi!” (Shihemi të premten), duke shtuar se të dy liderët do të “shkruajnë së bashku kapitullin tjetër. Për francezët, për gjermanët, për evropianët”.
Por fjalët e ngrohta dhe një qëndrim i vullnetshëm nuk do ta pengojnë afrimin e vërtetë të Berlinit dhe Parisit.
Qeverisë Scholz do t’i duhet të bëjë lëvizje me të cilat socialdemokratët dhe të gjelbërt zakonisht nuk mund të jenë të kënaqur. Të bësh më shumë për industrinë evropiane të armëve, të vazhdosh me marrëveshjen e NATO-s për ndarjen e fuqisë bërthamore dhe të nënshkruash diçka të ngjashme me shtytjen e Francës për autonomi strategjike të BE-së: me fjalë të tjera largimi nga mbështetja (mbi) në mbrojtjen ushtarake të SHBA-së dhe nga Kina në tregti.
Scholz ka nënshkruar atë që koalicioni i tij e quan “sovranitet strategjik”.
Merkel në përgjithësi preferoi të mos vepronte sipas planeve të Macron për reformimin e BE-së, për shkak të acarimit të Parisit.
Por Scholz, ish-ministri i saj i financave, punoi shumë në projekte të përbashkëta me homologun e tij francez. Tani në krye të detyrës, ai është i bindur se një marrëdhënie dinamike franko-gjermane është çelësi për mbijetesën dhe avancimin e BE-së.
Që na çon në stacionin numër dy të turneut të stuhishëm të kancelares në fundjavë: Selia e BE-së në Bruksel.
Për në BE, Scholz
Qeveria Scholz është jashtëzakonisht entuziaste për BE-në.
Ministrja e Jashtme gjermane Annalena Baerbock kaloi tre vjet duke punuar në Parlamentin Evropian më herët në karrierën e saj. Aspirata e saj: që Gjermania të jetë një anëtare më aktive dhe bashkëpunuese e BE-së.
Kritikët e Merkelit thonë se ajo prirej ta vendoste Gjermaninë të parën në biznesin e BE-së dhe se ajo thjesht reagoi ndaj krizave të BE-së (emigrimit, eurozonës dhe më shumë) në vend që të vepronte në nivel evropian, për t’i parandaluar ato në radhë të parë.
Gjatë qëndrimit në Bruksel, Scholz do të vizitojë edhe selinë e NATO-s. Qeveria e tij ka premtuar të rrisë shpenzimet e saj të mbrojtjes, ndërkohë që nuk arrin ende 2% të PBB-së, të kërkuar nga SHBA.
Kishte gjithashtu njëfarë ankthi në NATO për të ardhmen e marrëveshjes së saj të ndarjes bërthamore dhe mundësinë e një përçarjeje të re në formë të Berlinit në aleancë në një kohë tensionesh të rritura me Moskën.
Megjithatë, në fund, Scholz ka nënshkruar pjesëmarrjen e vazhdueshme në programin e ndarjes bërthamore.
Brexit
Marrëdhëniet më të mira, më të ngushta pas Brexit me Mbretërinë e Bashkuar gjithashtu shfaqen në marrëveshjen e koalicionit gjerman.
Kjo nuk ka të bëjë me dëshirën e Berlinit për një ndryshim të Brexit. Kjo shihet si një fakt i kryer, por ekipi Scholz duket i prirur të konsultohet më shumë me Mbretërinë e Bashkuar, duke punuar së bashku, aty ku është e mundur, për çështje me rëndësi ndërkombëtare: Rusi-Ukrainë, për shembull, ose në fushën e abuzimeve të të drejtave të njeriut.
Por kancelari Scholz e ka bërë gjithashtu shumë të qartë se nëse dhe kur lindin tensionet pas Brexit midis MB dhe BE-së, si për shembull për marrëveshjen e tyre për Irlandën e Veriut, besnikëria e Berlinit, thotë ai, qëndron drejtpërdrejt me Brukselin.
Burimi: BBC
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
