Kompanitë kryesore të importimit dhe shitjes së karburanteve në Shqipëri, kanë deklaruar se “rritja e çmimeve në Shqipëri erdhi si pasojë e krizës aktuale në botë”. Sa qesharake. Pa u “tharë boja” e fillimkrizës në botës, në Shqipëri nisën rritjen e çmimit. Karburantet vetëm në 5 ditët e fundit i rritën me 40 per qind të çmimit, kur vetëm në 3 muajt e fundit u shkarkuan në portet shqipëtare, sasi të parazvlefshme me furnizimin e 6 muajorit të parë të vitit 2022.
Si ka mundësi, që sa nisin “krizat”, tek ne rritet mielli, nafta, benzina, dhe produkte të tjera në çmim kur, firmat dhe kompanitë importuese i kanë depot plot, dhe i kanë blerë ato në tregun botëror me çmim të arsyeshëm qysh më parë ? Si ka mundësi, që Maqedonia ka vendosur “ngrirjen e çmimeve”, kurse tek ne Ministria e Financave dhe strukturat e tjera kontrolluese deklarojnë se “nuk e ndalim dot rritjen e tyre”, dhe mjaftohen me kontrolle rutinë, dhe përfundime favorizuese për grosistët ?
Shqiptarët nuk duhet të paguajnë nga xhepat e tyre, tekat dhe dëshirat e pronarëve të mëdhenj që deri sot kanë sfiduar shtetin, duke u justifikuar me pretendimin se “jemi tatimpaguesit kryesorë, çmimin e ka rritur kriza, jo ne”. Aspak kriza, aspak situata, aspak “humbja e madhe nga prishja e kontratave”. Një kompani e madhe importimi dhe tregëtimi, nuk ka pse ndikohet nga prishja e ndonjë kontrate, kur diçka e tillë dihet se është e përkohshme. Depot me ligj duhet të kenë rezerva nga 4 deri 6 muaj, duke llogaritur gjetjen e një tregu të ri.
Në rast se ti, si kompani nuk e ke llogaritur këtë, kostot duhet të bien mbi ty, dhe jo xhepat e shqiptarëve.Tre prej grosistëve të importit dhe shitjes së karburanteve në Shqipëri, kanë sot rezerva për 6 muaj, pasi kanë kryer blerje të përmuajshme, kurse çmimin e një litri karburant e kanë rritur 40 apo 50 per qind. Atëhere, përse na duhet Ministria e Financave, Task-Forca, Tatim-Taksat, apo dhe organet e hetimit,kur bosëve të karburanteve nuk u kërkohet as llogari, dhe as penalizohen? Shteti funksionon njëlloj, si në Maqedoni ashtu edhe në Shqipëri, por ndryshojnë angazhimi dhe vullneti për të zbatuar ligjin strukturat, duke lehtësuar oligarkun dhe jo popullin.
Shqipëria harxhon karburant, aq sa harxhon gjysma e Milanos apo 1/3 e makinave në Paris, dhe nuk ka treg të madh, që grosistët të justifikohen se “kemi humbje, e marrim shtrenjtë”. Kjo logjikë duhej të ishte e pranueshme, pas 2-3 muajsh nga nisja e krizës, por ata nuk duan të kenë asnjë dollar apo euro humbje, ndaj sapo nisin “krizat” rrisin edhe çmimin. Makinat që kanë sot shumica e shqiptarëve, janë modeste, 10-15 ose 20 vjeçare, dhe përdoren vetëm për të maruar punë, hallet dhe problemet familjare, ndaj dhe e ndjejnë rritjen e çmimit.
Kurse një pakicë, ble makina të shtrenjta, (ka prej tyre që kanë 2 ose 3 të tilla) dhe as që bëhet fjalë se pyesin sa është rritur çmimi naftës apo benzinës. Atëhere i bie se, grosistët e karburanteve janë “OK”, malli u shitet edhe kur 1 litër shkon me 230 apo 250 lekë, pasi janë parexhinjtë që e blejnë pa u dridhur dora. Ata blejnë edhe bukën me rritje çmimi, edhe miellin, edhe produktet e tjera ushqimore, ata nesër kur të rritet edhe çmimi energjisë, e paguajnë pa problem fare. Atëhere tek ne nuk paska krizë, “ne jemi popull i lumtur”.