Zakonisht nuk është një ide e mirë që një president të nënkuptojë një objektiv të politikës së jashtme që ai ose ajo nuk ka në fakt synimin ose aftësinë për ta arritur.
Dhe kështu ishte e nevojshme dhe e përshtatshme që ndihmësit e Presidentit Biden t’i thonin shpejt botës se komenti i tij i pashkruar për Presidentin rus Vladimir Putin në Poloni të shtunën – “Për hir të Zotit, ky njeri nuk mund të qëndrojë në pushtet” – nuk do të thoshte ndryshimin e regjimit në Moskë. Kjo është në axhendën e politikës amerikane në Ukrainë. Vetë presidenti pohoi se ai po “shprehte zemërim moral”, jo një “ndryshim politikash”, në një konferencë shtypi të hënën.
Megjithatë, mund të jetë një ide e mirë që presidentët të flasin me një zë të qartë për çështjet botërore.
Në këtë pikë, vërejtja e Biden kishte diçka për të: të vërtetën. Pasi e kishte etiketuar më parë Putin një “kriminel lufte” dhe një “kasap”, fjalimi i fundit i presidentit, me siguri, nuk i shtoi shumë portretit të zymtë dhe tepër të saktë që ai ka bërë të diktatorit dhe të Rusisë, regjimit që ai drejton.
Fjalimi të cilit Biden ia bashkangjiti ishte një thirrje elokuente për armë, duke i bërë apel Perëndimit për t’i rezistuar agresionit dhe masakrës së të pafajshmëve që regjimi i Putinit ka bërë në Ukrainë dhe për të parandaluar përhapjen e konfliktit.
Në këtë kontekst, momenti “për hir të Zotit” errësoi mesazhin kryesor. Megjithatë, të paktën shërbeu për të lidhur vlerësimin e Biden për regjimin e Putinit me përfundimin e pashmangshëm: Nuk mund të ketë paqe dhe siguri për sa kohë që ai është në pushtet.
Shtetet e Bashkuara dhe aleatët e tyre nuk kanë zgjidhje tjetër veçse të ndërtojnë një strategji të bazuar jo në realitetin afatgjatë, por në realitetin afatshkurtër që duhet, duke përjashtuar një revolucion në Moskë, që nuk mund të parashikohet.
Në këtë kuptim, fjalët e Biden ndryshuan pak – edhe pse ato mund të kenë zemëruar rusët që kanë rrezikuar jetën e tyre për të kundërshtuar regjimin.
Ndoshta Biden përforcoi besimin e Putin se Shtetet e Bashkuara janë të vendosura për përmbysjen e tij, gjë që do ta bëjë atë më pak të prirur për të negociuar një armëpushim në Ukrainë. Por Putin ka besuar prej kohësh se gjithsesi është në shënjestër të ndryshimit të regjimit; as nuk kishte shumë mundësi që ai të negocionte një marrëveshje të pranueshme me Presidentin Volodymyr Zelensky.
Kërkohet dhe po zhvillohet një strategji e mbrojtjes nga anëtarët evropianë të NATO-s. Ndërkohë, rruga më e mirë për Perëndimin është të vazhdojë të bëjë atë që po bën: të sanksionojë ekonominë ruse, duke armatosur dhe mbështetur ukrainasit, bujarisht dhe shpejt, në mënyrë që të garantojë dështimin e Rusisë në fushën e betejës.
Kjo politikë po funksionon: Rusia tashmë është detyruar të zvogëlojë objektivat e saj të deklaruara publikisht, një pranim i heshtur se i mungon aftësia për të marrë Kievin ose qytete të tjera të mëdha.
I vetmi skenar që duket se garanton mbajtjen e pacaktuar të Putin në pushtet është një fitore e qartë ushtarake ruse – dhe kjo po bëhet më pak e mundshme çdo ditë që kalon.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Rusia do ta humbas LUFTËN, por edhe peshën gjeopolitike” !
“The Times”: Dilema hamletiane e Zelenskyt
