Kur Gianni de Biasi pranoi ofertën për t’u bërë trajner i Shqipërisë, nuk e dinte se çfarë “malli” kishte kjo kombëtare. “Ishte një fatkeqësi”, – kujton italiani për median spanjolle “Ara”.
Nuk kishte baza të dhënash apo dokumente për të vërtetuar se cilët lojtarë mund të thirreshin. Përveç kësaj, shumica luanin në Kategorinë e Dytë ose të Tretë të vendeve të huaja.
De Biasi vendosi që metodologjia e tij të bazohej në kërkimin në internet për lojtarë me emra apo mbiemra të ngjashëm me shqiptarët dhe më pas në “shtetëzimin” e tyre. Dhe kështu bëri histori.
Këtë të shtunë, me një tjetër italian në stol, Edoardo Reja, Shqipëria do të përballet me Spanjën në stadiumin RCDE. Një nga ata që do të jetë në radhët e kombëtares ballkanike është Ivan Balliu, i lindur në Caldes de Malavella, i stërvitur te Barça dhe me mbiemër shqiptar.
Eksperiencën e fundit në pankinë, para se të kalonte te Shqipëria, De Biasi, “vagabondi” i futbollit italian, e kishte pasur tek Udinese. Kishte vetëm një duzinë lojërash. Në vitin 2011 ishte gati ta ulte perden kur Federata Shqiptare e Futbollit i ofroi një projekt me gjithçka që dëshironte një trajner: kohën.
“E kam marrë përsipër sfidën me synimin që të dëshmoj veten. Isha i bindur që nëse më jepnin hapësirë për të punuar mund të bëja mirë. Kam përvojë dhe lidership”, – tha De Biasi, i cili e drejtoi Shqipërinë deri në vitin 2017. Aktualisht është trajner i Azerbajxhanit.
“Më duhej të ndërtoja një projekt nga e para, duke bindur lojtarë që nuk kishin qenë kurrë pjesë e kombëtares shqiptare. Po kërkoja në internet emra dhe mbiemra të ngjashëm me shqiptarët dhe më pas video të futbollistëve që gjeta. Nëse do të mendonim se ishte një person me aspirata dhe ëndrra, që donte ta përmirësonte karrierën e tij, do ta merrnim në kombëtare”, – kujton italiani.
Për të kapërcyer barrierat burokratike, De Biasi punësoi një avokat për ta ndihmuar të kuptonte ligjin shqiptar. “Pasi arritëm të nacionalizonim të parin, me pjesën tjetër ishte më e lehtë”, – shton trajneri.
Serbi-Shqipëri; përvoja më e keqe e tij – Kosova është pikë kontakti mes Serbisë dhe Shqipërisë. Ndërsa serbët e konsiderojnë atë pjesë të territorit të tyre dhe nuk e njohin pavarësinë e saj, ashtu si Spanja, e shpallur në vitin 2008, shqiptarët mbrojnë autonominë e Kosovës dhe ideja e bashkimit në atë që dihet ka qenë gjithmonë e planifikuar, siç është Shqipëria e Madhe.
Kosova është shtëpia e një komuniteti të madh shqiptar. Në vitin 2014, në një ndeshje kualifikuese për Kampionatin Evropian, shorti fiksoi Serbinë dhe Shqipërinë.
“Kur u shpall kalendari, u çudita se si ishte e mundur që ne të luanim kundër Serbisë. Disa të afërm dhe miq të futbollistëve kishin vdekur në luftë nga duart e serbëve”, – tha De Biasi.
Ndeshja e luajtur në Beograd shkoi pa probleme derisa një dron me flamurin e Shqipërisë së Madhe fluturoi mbi stadiumin e Partizanit të Beogradit, në pjesën e fundit të pjesës së parë.
Një lojtar serb e rrëmbeu atë dhe shpërtheu një zënkë që përfundoi me sulmin e tifozëve serbë ndaj lojtarëve shqiptarë, që ishin hedhur në fushë. Vizitorët u ngujuan në dhomën e zhveshjes.
“Arbitri donte të rifillonte lojën, por ne refuzuam. Vuajtëm për jetën tonë, ishte eksperienca më e keqe që kam pasur si trajner”, – kujton De Biasi. UEFA dhe CAS përfunduan duke i dhënë fitoren 3-0 në tavolinë Shqipërisë.
Shqiptarët u kualifikuan në Kampionatin Evropian për herë të parë në historinë e tyre dhe nuk kaluan në fazën finale për shkak të golaverazhit. Në Botërorin 2018, në Rusi, Serbia u përball me Zvicrën. Xherdan Shaqiri, me origjinë shqiptare, ka festuar golin e tij me kombëtaren e Zvicrës duke bërë simbolin e shqiponjës. Përveç kësaj, gjatë ndeshjes në tribuna është kënduar edhe “Kosova është Serbi”.
Disa muaj më vonë, Liverpool-i i Shaqirit po udhëtonte për në Beograd, për t’u përballur me Crvena Zvezda, por trajneri Jürgen Klopp e la jashtë atë, që të mos shkelte në territorin serb.
Nga ana tjetër, lidhja mes Shqipërisë dhe Zvicrës shpjegohet përmes vëllezërve “Xhaka”. Taulanti i Baselit mbron ngjyrat shqiptare, ndërsa Graniti i Arsenalit luan me zviceranët.
Në përfundim të Kampionatit Europian, Ivan Balliu, i lindur në Caldes de Malavella, u bashkua me kombëtaren e Shqipërisë. Arsyeja? Kishte mbiemër prejardhjeje ose me mbaresë tipike të zonës.
“Nuk e mendova dy herë, ishte një mundësi e shkëlqyer për të vazhduar rritjen si futbollist”, – tha Balliu, lojtari aktual i Rayo Vallecano. Anësori bëri debutimin e tij kundër Spanjës në vitin 2017. Këtë të shtunë, Balliu do të përballet sërish me kombëtaren spanjolle. Në këtë kombëtare ka më shumë lojtarë të lindur jashtë se në Shqipëri.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
Nuk ka hakmarrje, Çekia na mund edhe në Elbasan
“Të dalim me kokën lart ndaj Spanjës”
