MENU
klinika

Analiza

Po nëse Putin e humb luftën, çfarë do të ndodhë me Xi Jinping?

21.03.2022 - 19:52

Xi Jinping vë bast se krijimi i një miqësie “pa kufij” me Vladimir Putinin mund të pengojë SHBA-në të kontrollojë Kinën. Tani ajo marrëveshje kërcënon ta lërë Pekinin më të izoluar dhe më të vetmuar.

Një telefonatë mes Xi dhe Presidentit të SHBA Joe Biden të premten dukej se nuk arriti asnjë përparim të madh. SHBA vazhdoi të kërcënonte me pasoja të paspecifikuara nëse Kina i jep mbështetje Rusisë dhe Pekini këmbënguli se po mbështeste bisedimet e paqes teksa fajësonte SHBA-në për shkaktimin e konfliktit.

Kjo dinamikë deri më tani duket se po shtyn më shumë vende në “skuadrën” e SHBA-së, me Bashkimin Evropian të vendosur të përforcojë paralajmërimin amerikan ndaj Pekinit në një samit virtual të planifikuar për 1 prill. Kina, ndërkohë, po përpiqet të bindë botën se është një lojtar neutral , pasi garancitë për audiencën ndërkombëtare minohen nga mesazhet në vend që pohojnë partneritetin Kinë-Rusi.

Ngurrimi i Partisë Komuniste për të braktisur Rusinë përmban disa rreziqe kyçe si për Kinën ashtu edhe për Xi personalisht. Në një afat të afërt, mund të dëmtojë marrëdhëniet e Pekinit me partnerët kryesorë tregtarë kur ai ende ka nevojë për investime dhe teknologji kyçe për të përmbushur objektivat e tij të zhvillimit. Ndoshta më e rëndësishmja, ajo mund të sjellë presion mbi Xi dhe Partinë Komuniste nëse lufta përfundon kundërPutinit.

“Xi duket se ndjen se është shumë e rëndësishme të kemi Rusinë si një kundërpeshë strategjike ndaj SHBA-së, si diplomatikisht ashtu edhe ushtarakisht,” tha Julian G. Ku, një profesor i së drejtës kushtetuese në Universitetin Hofstra, i cili studion Kinën dhe të drejtën ndërkombëtare.

“Por nëse Putini rrëzohet, ose nëse Rusia dobësohet në mënyrë dramatike, kjo ul strategjinë bazë të politikës së jashtme të Xi-t për të pohuar në mënyrë agresive interesat e Kinës kundër SHBA-së dhe vendeve të tjera”.

Tani për tani, Pekini po mbështet efektivisht arsyetimin e Rusisë për luftën, pasi ajo distancohet nga luftimet, një pozicion i krijuar për të mbështetur Rusinë duke shmangur çdo sanksion të SHBA-së që mund të dëmtojë ekonominë kineze. I dërguari i Kinës në SHBA, Qin Gang, të dielën tha se Kina “do të bëjë gjithçka” për të de-përshkallëzuar luftën dhe tha se Pekini nuk i kishte dërguar asnjë “armë dhe municione” asnjërës palë.

Por vetëm një ditë më parë zëvendësministri i Jashtëm Le Yucheng përsëriti qëndrimin e Kinës se zgjerimi i NATO-s drejt lindjes shërbeu si katalizator për luftën e Rusisë, një pikëpamje e artikuluar gjatë samitit Xi-Putin në Pekin muajin e kaluar përpara Olimpiadës. Për më tepër, Le e barazoi atë politikë me strategjinë e SHBA-së për Indo-Paqësorin.

Hu Xijin, ish-kryeredaktor i gazetës Global Times, e financuar nga Partia Komuniste, ka argumentuar se pse Kina duhet të qëndrojë me Rusinë në një postim në Weibo të Kinës si Twitter, ku ai ka rreth 24 milionë ndjekës. Hu nuk i postoi komentet në llogarinë e tij në Twitter, ku ai shpesh mbron politikat e Kinës për një audiencë ndërkombëtare, duke sugjeruar se ato ishin të destinuara për konsum të brendshëm.

Hu Xijin e quajti Rusinë “partnerin më të rëndësishëm” për Kinën. Ai i quajti ata që kërkojnë pajtimin me SHBA-në “naivë”.

Kina ka censuruar pikëpamjet e kundërta nga studiuesi i shquar i mbështetur nga shteti Hu Wei, një nënkryetar i Qendrës së Kërkimit të Politikave Publike të lidhur me Këshillin e Shtetit, duke treguar konsensusin që formohet rreth nocionit se Rusia mbetet një partner i domosdoshëm.

Debati i rrallë mbi mënyrën se si Kina duhet të ndërveprojë me Rusinë shtoi shenjat se Pekini ishte i papërgatitur nga pushtimi i Putinit.

Xi personalisht ka shumë gjëra rrezik në rezultatin. Ai pritet të zgjasë mandatin e tij në një kongres të partisë dhe ka hartuar planet për ta kthyer Kinën në një fuqi botërore udhëheqëse deri në mesin e shekullit.

Nuk ka gjasa që mbështetja e tij për Putinin të prishë ofertën e Xi-t për një mandat të tretë precedent në detyrë, veçanërisht pasi ai ka konsoliduar kontrollin e partisë dhe kjo vetëm do të ngrinte pikëpyetje për stabilitetin politik të Kinës.

Por kjo mund të dëmtojë aftësinë e Kinës për të riformuar institucionet globale dhe të nxisë më shumë vende të sfidojnë vetëbesimin ushtarak të Pekinit.

Burimi: Bloomberg

Përktheu dhe përshtati: Konica.al