Vëllezër të ndryshëm lanë emrat e tyre në futboll. Njëri ndoshta më shumë se tjetri, duke u konsideruar si vëllai i filanit. Janë shumë dyshe vëllezërish, por më poshtë do të pasqyrojmë më të famshmit:
Vëllezërit Laudrup – Danimarka bëri mrekullinë në vitin 1992. Për Kampionatin Evropian të atij viti, trajneri i kombëtares vendosi të lërë në shtëpi yllin Michael Laudrup. Në vend të tij, me fanellën e kuqe ishte vëllai i vogël, Bryan.
Ky i fundit njihej fillimisht vetëm si vëllai i vogël i kampionit dhe më pas si i vetmi që arriti të fitonte një titull europian mes të dyve. Prandaj nuk u thirr më “vëllai i….”, por thjesht Bryan Laudrup.
Vëllezërit Maradona – Në vitin 1987, Diego Armando Maradona iu kërkoi drejtuesve të Napolit të blinin vëllain e tij, Hugo, i cili u nda nga jeta para disa muajsh, në moshën 52-vjeçare. Napoli favorizoi kampionin e vet, por e huazoi Maradona jr. tek Ascoli, pastaj luajti në Serie A.
Megjithatë, Hugo Maradona do të luante me blutë 13 ndeshje, pa e bindur asnjëherë trajnerin me një gol. Në fund të sezonit do të dërgohej te Rayo Vallecano.
Vëllezërit Baggio e Vieri – Ancona e sezonit 2000-2001 kishte emra të rëndësishëm në përbërje: Baggio dhe Vieri. Është e qartë se jo Roberto dhe Bobo, por vëllezërit e tyre më pak të njohur, Eddy dhe Massimiliano.
Për të dy, fati në botën e futbollit nuk ishte aq bujar sa me vëllezërit, por gjithsesi të kesh luajtur në ekipe që kanë pasur rëndësinë e tyre në historinë e futbollit italian është ende një burim kënaqësie.
Vëllezërit Inzaghi – I njëjti mbiemër, i njëjti rol; por asnjëherë në të njëjtin ekip: Filippo dhe Simone Inzaghi. Për dy sulmuesit, karriera ishte krejt ndryshe: Pippo fitoi disa tituj me fanellën e Juventusit dhe Milanit, përveç Kupës së Botës.
Ndërsa vëllai i tij, trajneri aktual i Interit, në skuadrën bardhekaltër pati kulmin si futbollist mes viteve 1999 dhe 2005, duke fituar një kampionat. Simone po e tregon veten edhe si trajner.
Vëllezërit Milito – Një rast i vëllezërve me role të ndryshme, të cilët megjithatë kanë marrë kënaqësitë e tyre, është ai i Milito-ve. Si në Argjentinë, ashtu edhe në Itali, Diego ishte një idhull, ndërsa vëllai i tij Gabriel ishte më pak i famshëm.
Pas katër vitesh te Real Zaragoza, ku debutoi me vëllain e tij, Gabriel Milito kaloi për tre sezone te Barcelona.
Vëllezërit Kaka – Një histori e ngjashme ka të bëjë me Digão, vëllai më i vogël i Ricardo Kakà së famshëm. Një vit pas ardhjes së mesfushorit-sulmues fenomenal te Milani, kuqezinjtë vendosën të blenin vëllain e tij, një mbrojtës.
Megjithatë, nën hijen e Duomo-s kuptuan se djaloshi brazilian nuk ishte ende gati për kampionatin italian, ndaj mbrojtësi i ri u bë protagonist i një sërë eksperiencash huazimi. Me Milanin bëri shumë pak paraqitje, duke përfshirë një kundër Catania, ku spikati me disa gabime vendimtare. Dy vëllezër, ku më i vogli është më me fat.
Vëllezërit Pogba – Nuk ka nevojë të flitet për Paul, por duhet argumentuar më tej pozicioni i vëllait të tij të madh, Florentin, i lirë aktualisht pas një eksperience të trishtë në Turqi.
Pse fatkeq? Sepse në Turqi e la ekipin e tij me 10 lojtarë vullnetarisht, kur trajneri i kishte shteruar tashmë zëvendësimet e lejuara. Ndërhyrja e policisë ka qenë e nevojshme për t’i larguar shokët e tij të inatosur.
Vëllezërit Cannavarro – Për ta përfunduar listën kemi zgjedhur vëllezërit Cannavaro. I njëjti mbiemër, i njëjti rol. Zakonisht dikush do të mendonte se Paolo, më i gjati nga vëllezërit, mund të ishte më i suksesshëm në rolin e qendërmbrojtësit. Por jo.
I vogli, Fabio, ngjitet si kapiten dhe protagonist i Kupës së Botës në vitin 2006 dhe fitues i “Këpucës së Artë”, ndërsa tjetri fiton vetëm një Kupë të Italisë me Napolin.
Vëllezërit e tjerë – Janë edhe shumë dyshe të tjera, si holandezët Ronald dhe Erëin Koeman, vëllezërit de Boer, apo belgët Hazard, Eden dhe Thorgen, me këta të fundit që janë ende aktiv.