Ministri i Mbrojtjes i Kinës, Wei Fenghe, shprehu hapur retorikën e ashpër në Samitin e Dialogut Shangri-La që sapo përfundoi në Singapor.
Diçka i kishte tronditur. Cfare ndodhi? Joe Biden kishte pasur guximin të bënte disa komente, të cilat dukej se i acaruan nervat.
Kjo është shqetësuese.
Sekretari i Mbrojtjes i SHBA-së, Lloyd Austin, iu përmbajt planit, duke përsëritur pa mëdyshje qëndrimin e politikës së SHBA-së ndaj Tajvanit.
Kina nga ana tjetër tani po tregon që synon qartë qeverisjen e ngushticës së Tajvanit.
Është vetëm lëvizja më e fundit e shahut e Kinës për të dominuar ngjarjet botërore dhe për të dominuar botën.
Thjesht hidhini një sy listës:
Duke filluar me shpalljen e tyre të njëanshme të pothuajse të gjithë zonës gjeografike të Detit të Kinës Jugore si territor sovran kinez.
Më pas, “Rruga e Re e Mëndafshtë”, për vendet në zhvillim të kufizuar financiarisht ose të botës së treti.
Gjithashtu manovrat ushtarake në rajonin e Himalajës, si në Tibet ashtu edhe në Indi, të cilat tashmë çojnë në konfrontime të dhunshme për mosmarrëveshjet territoriale.
Pastaj, sigurisht, kemi ndërhyrjen e tmerrshme politike të Kinës në Hong Kong, e cila në fakt i ka dhënë fund rolit të ish-kolonisë britanike si një qendër financiare dhe tregtare.
Lista vazhdon.
Kina ka fuqi të madhe ekonomike, e matur kryesisht në PBB.
Qeveria kineze e kryeson një goliat ekonomik.
Por po bëhet gjithnjë e më e qartë se autoritetet kineze thjesht nuk luajnë sipas rregullave universale. Ata priren të bëjnë atë që u duan kur duan ta bëjnë atë.
Një ndryshim nevojitet urgjentisht.
Bota nuk mund dhe nuk duhet të mbahet peng i ambicies nacionaliste të Kinës dhe dëshirës për pushtim dhe kontroll.
Jetojmë në kohë të rrezikshme.
Vladimir Putin vazhdon të jetë i shqetësuar në Ukrainë, megjithëse ai po merr goditje pas goditjeje.
Po kështu, PKK po kërkon të dominojë dhe kontrollojë botën.
Në MB ne jemi dëshmitarë të një sulmi ndaj Commonwealth-it tonë nga oportunistët e CCP, të cilët po joshin disa nga ato shtete anëtare në kurthe borxhi që do të kenë pasojat më të tmerrshme.
Fatmirësisht hoqëm një kompani të madhe teknologjike kineze nga përfshirja në zhvillimin e rrjetit tonë 5G, por shumë nga institucionet tona arsimore mbeten nën kërcënimin e parave dhe ndikimit kinez.
Ekziston një emërues i keq i përbashkët si në Republikën Popullore të Kinës ashtu edhe në Federatën Ruse – autoritarizmi.
Çdo kundërshtim ndaj status quo-së së dëshiruar, real apo i perceptuar, shtypet pa mëshirë nga të dy.
Ne sapo u larguam nga një entitet i tillë autoritar, BE-së, i cili, meqë ra fjala, tregon një paaftësi kolektive të mahnitshme për të reaguar kundër një sulmi autoritar kinez/rus dhe pasojave të tmerrshme që vijnë me të.
Megjithatë, kjo nuk është e vështirë për t’u kuptuar, pasi të gjithë autoritarët kanë një nevojë të madhe për të kontrolluar, përfshirë BE-në.
Ne pothuajse e kemi mbaruar Brexit-in dhe nëse udhëheqja jonë funksionon, atëherë ne mund të përballemi me sukses me dy përbindëshat e tjerë autoritarë.
Nga CHRISTOPHER SMITHERS
Burimi: Express UK
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
A mund ta besojë Amerika Kinën?
