Nicklas Bendtner, për të gjithë “Lord Bendtner”, nuk ishte tamam prototipi i futbollistit ideal, të paktën për ata që duhej ta menaxhonin. Gjeniu dhe pamaturia bashkohen në mënyrë të përsosur në një sulmues të aftë për të shënuar shumë gola.
Por edhe për t’u arrestuar për rrahjen e një taksisti ose për t’u gjobitur për shfaqjen e të brendshmeve të sponsorizuara pas një goli në Kampionatin Europian.
Prandaj nuk është për t’u habitur që autobiografia e tij, me titull “Both sides – Të dyja anët” është pikërisht një elozh i kësaj natyre të dyfishtë. Dhe se përmban të paktën histori të veçanta, si ajo në të cilën ish-lojtari i Juventus-it çmendi një legjendë të Topçinjve (por edhe të Zonjës) gjatë një dite … leksioni.
ORA E MËSIMIT – Siç raporton Sun, në një fragment nga libri Bendtner thotë se kur mbërriti tek Arsenal vetëm në moshën gjashtëmbëdhjetë vjeç, përveç stërvitjes ai duhej të ulej edhe në bankë dhe të mësonte disa gjëra. Por ai sigurisht nuk ishte një student shumë i mirë.
“Të martën dhe të enjten kishim mësim, ishte si të ishim në shkollë. Kishte lëndë të ndryshme, si menaxhimi i shtypit dhe menaxhimi financiar. Por mendoja se kisha mbaruar studimet dhe e urreja ta bëja, madje më shumë se kur isha në shkollë në Danimarkë.
Një ditë e lashë mësimin dhe u fsheha në banjën e grave dhe dëgjoj të gjithë duke bërtitur si të çmendur se nuk më gjejnë”. Por dikush, pas mësimit, shkon ta kërkojë: Liam Brady, shef i sektorit të të rinjve.
HENRY – “Më vonë, Liam Brady vjen në sallën e mensës, më merr dhe më thotë: “Çfarë ke në mendje, djalë? Ku ishe?”. Ai kishte dëgjuar dikë të thoshte se isha fshehur nën një tavolinë.” Gjë që, teknikisht, nuk ishte e vërtetë. Dhe prandaj Bendtner mund ta mohojë me qetësi atë legjendë urbane.
“Unë u përgjigja me ndërgjegje të pastër: ‘Vërtet, zoti Brady, nuk isha i fshehur nën një tavolinë. Ky është thjesht një keqkuptim i madh’. Dhe nëse tallja me një legjendë të Arsenalit nuk mjafton, Bendtner thotë se ai gjithashtu kishte një përballje të ashpër edhe me Henry.
“Ne bëmë një stërvitje me dy prekje, Henry bën tre dhe unë bërtas ‘është tre’! Ai më bën me gjeste që ta mbyll gojën. Unë bëj të njëjtën gjë dhe japin goditje dënimi kundër meje, ndaj ankohem.
“Ai më fyen më bërtet që të hesht, por unë them se duhet të heshtë ai. Ai vrapon drejt meje dhe ne fillojmë të grindemi, pastaj mbërrijnë Campbell dhe Ashley Cole dhe unë qetësohem. “Por këto gjëra ndodhin kur një nga sulmuesit më të mirë në botë të bërtet në fytyrë…”.
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
1 miliard euro për 10 vjet, klubi që shiti më shumë
