Pasi u larguan nga kryeqyteti, Kievi dhe qytetet e tjera të mëdha në veri të vendit, forcat ruse u rigrupuan dhe filluan një sulm më të fokusuar në rajonin juglindor të Donbasit.
Porti i Mariupolit ra më 16 maj dhe rusët janë në prag të marrjes së Severodonetsk, qyteti i fundit i madh që ata nuk e kanë marrë në provincën e Luhansk. Është zhdukur gati-euforia për sukseset e hershme ushtarake të Ukrainës.
Një kohë e re testimi është afër, si për vetë ukrainasit ashtu edhe për mbështetësit e tyre në aleancën e NATO-s të udhëhequr nga SHBA.
Ne nuk dyshojmë në fuqinë e të parëve; por po kjo e fundit?
Ka pasur indikacione shqetësuese. Qeveri të ndryshme kanë lënë të kuptohet se do të nxisin për një armëpushim që mund të lejojë Rusinë të mbajë disa territore.
Gjermania dështoi t’i zbatonte me shpejtësi premtimet për të furnizuar Ukrainën me sisteme të armëve të rënda. Dhe Bashkimi Evropian 27-anëtarësh diskutoi për javë të tëra lidhur me një embargo të importeve të naftës së papërpunuar ruse, ndërsa blerjet me vlerë miliarda euro ndërkohë vazhduan – duke financuar përpjekjet e Moskës për luftë.
Në frontin e bashkuar të Evropës mund të ketë përçarje, duke pasur parasysh pasojat ekonomike që po përjeton kontinenti për shkak të luftës dhe sanksioneve të lidhura me luftën, dhe se sa e pabarabartë ndihet kjo dhimbje nga vendet në varësi se sa mbështeten në energjinë ruse.
Në vend që të nxitonte sistemet e nevojshme të raketave me rreze të gjatë veprimi në Ukrainë, administrata Biden shpenzoi kohë duke u siguruar që ato të mos përdoreshin për të sulmuar drejtpërdrejt territorin rus, me sa duket nga frika për të provokuar një agresion më të gjerë rus.
Pa dyshim, një arsye pse presidenti rus Vladimir Putin ka këmbëngulur në luftën e tij pas pengesave të tij të hershme, është supozimi se Perëndimi gjithnjë e përçarë nuk do të jetë në gjendje të mbajë një front të bashkuar kundër tij.
E megjithatë, koalicioni ndërkombëtar pro-ukrainas është ende i qëndrueshëm.
BE më në fund ranë dakord këtë javë për të ndaluar të gjitha, përveç rreth 10 për qind të importeve të naftës ruse deri në fund të vitit. Gjermania njoftoi të mërkurën se do t’i dërgonte Ukrainës sistemin e saj më modern kundërajror, së bashku me 15 tanke. Presidenti Biden ka vendosur t’i dërgojë Ukrainës Sistemin Raketor të Artilerisë së Lëvizshmërisë së Lartë të Shteteve të Bashkuara, të aftë për të goditur objektivat e largëta, megjithëse vetëm me municion më pak të aftë për të parandaluar sulmet në Rusi.
Më e rëndësishmja, Shtetet e Bashkuara kanë objektiva të qarta për konfliktin. Biden i tregoi ato, në një shkrim të New York Times. Shtetet e Bashkuara “nuk do të përpiqen të rrëzojnë Putinin”, theksonte Biden. Përndryshe, pozicioni i presidentit ishte, në thelb, paqe përmes forcës.
Shtetet e Bashkuara kërkojnë një Ukrainë demokratike, të pavarur, sovrane dhe të begatë që mund të mbrojë veten.
Shtetet e Bashkuara nuk do të imponojnë lëshime territoriale ndaj Ukrainës ose nuk do të parandalojnë një zgjidhje të negociuar, por gjithashtu nuk do të zgjasin luftimet “vetëm për t’i shkaktuar dhimbje Rusisë”.
Qëllimi i armatosjes së Ukrainës është që ajo të mund të luftojë është “në pozicionin më të fortë të mundshëm në tryezën e negociatave”.
Zëdhënësit e Putin shprehën hapur zemërimin për dërgesat e reja të armëve të SHBA-së dhe fjalët e presidentit, një shenjë që Kremlini ka frikë se Perëndimi po qëndron së bashku dhe se Ukraina do të rifitojë guximin.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
‘Amerika e Para’ është Amerika në gjendjen më të keqe
“Asetet e ngrira të Rusisë të përdoren për rindërtimin e Ukrainës”
