“Protestë e madhe në DC më 6 janar”, shkroi në Twitter Presidenti Donald Trump në dhjetor të 2020. “Jini atje, do të jetë e egër!” Mbështetësit e tij dëgjuan.
Seanca dëgjimore e kësaj jave nga komiteti i përzgjedhur i Dhomës së Përfaqësuesve që hetonte sulmin e 6 janarit 2021 në Kapitol, theksoi lidhjet midis bashkëpunëtorëve kryesorë të Trump dhe grupeve të milicisë së krahut të djathtë, së bashku me të tjerët që morën pjesë në kryengritje.
Takimi i “pavarur” gjashtë orësh përpara 6 janarit, i mbushur me fjalë shpifëse dhe britma aq të forta sa mund të dëgjohej jashtë Zyrës së mbyllur Ovale, mbetet shqetësues si kurrë më parë. Po kështu edhe projekt-urdhri ekzekutiv i paraqitur presidentit që do të kishte autorizuar Departamentin e Mbrojtjes për të sekuestruar të gjitha kutitë e votimit. Akoma më alarmante është zbulimi se avokatja Sidney Powell besonte se ajo ishte emëruar këshilltare speciale, një pjesë tjetër e atij plani.
Ndoshta më e rëndësishmja është lajmi, se në fund të seancës dëgjimore të së martës, Trump u përpoq të thërriste një dëshmitar të paidentifikuar në hetimin e Dhomës. Ky kontakt shqetësues , së bashku me pjesën tjetër të sjelljes së Trump, meriton një hetim të mëtejshëm.
Fokusi i komitetit të martën, megjithatë, ishte se si fjalët e presidentit të atëhershëm frymëzuan ndjekësit e tij për veprime të dhunshme.
Të paktën një grup pro-Trump thuri planet për një tubim në janar. Më e rëndësishmja, mesazhet me tekst treguan se nxitja e Trump për të marshuar në Capitol Hill ishte e planifikuar dhe jo spontane – dhe se ata që ishin të përfshirë në koordinimin e tubimit u përpoqën ta fshihnin këtë qëllim, sepse e dinin se kjo do t’i futte në telashe.
Kongresi dëgjoi një nga protestuesit që hyri ilegalisht në Kapitol. Ai erdhi në D.C. sepse Trump i tha; ai marshoi drejt Kapitolit sepse Trump i tha; ai u largua, pas kaq orësh, sepse më në fund pas 187 minutash heshtje Trump i tha.
Komiteti i 6 janarit ka treguar se Trump e dinte më mirë: këshilltarët e tij më të afërt, avokatët e tij të brendshëm, Departamenti i tij i Drejtësisë i thanë atij se nuk kishte prova të mashtrimit të votuesve siç ai pretendonte.
Megjithatë, shumë nga mbështetësit e tij nuk e dinin fare – sepse ata i besonin një presidenti që nuk interesohet aspak për të vërtetën.
Trump u gëzua nga ndikimi që fjalët e tij patën te mbështetësit e tij.
Një president i përgjegjshëm do ta kishte përdorur për të mirën e përbashkët, por ai e përdori atë duke i çuar ndjekësit e tij më tej në iluzion. Një Parti Republikane e përgjegjshme do të luftonte, sot, për faktet në vend që t’i rezistonte përpjekjeve për t’i gjetur ato.
Këto gënjeshtra kanë rëndësi – për demokracinë dhe për njerëzit individualë.
Brad Parscale, ish-menaxheri i fushatës së Trump, tha pas sulmeve se ndihej fajtor që ndihmoi shefin e tij të fitonte në 2016.
“Sikur të isha Trump dhe ta dija që retorika ime do të vriste dikë..”, i shkroi ai koleges së tij Katrina Pierson. Pierson u përgjigj: “Nuk ishte retorika”. “Katrina,” u përgjigj ai, “Po ishte.”
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al