Të hënën, autoritetet daneze dhe suedeze zbuluan shpërthime nënujore në Detin Baltik që shpërthyen tubacionet Nord Stream 1 dhe 2 të projektuar për të transportuar gaz nga Rusia në Gjermani.
“Të gjitha informacionet e disponueshme tregojnë se rrjedhjet janë rezultat i një akti të qëllimshëm”, tha shefi i politikës së jashtme të Bashkimit Evropian, Josep Borrell. Pra, siç thonë në misteret e vrasjeve, kush e bëri atë?
Kremlini, në mënyrë të parashikueshme, mohoi çdo përgjegjësi dhe fajësoi qeverinë amerikane – siç ka bërë më parë për gjithçka, nga përhapja e SIDA-s gjatë viteve 1980 deri te rrëzimi i një avioni malajzian mbi Ukrainë në vitin 2014 nga një bateri raketore ruse.
Po aq e parashikueshme, “idiotët e dobishëm” të Rusisë në Perëndim, si prezantuesi i Fox News, Tucker Carlson dhe ish-presidenti Donald Trump, i bënë jehonë propagandës së Moskës.
Trump, i cili kurrë nuk e kritikon Vladimir Putinin, tani po ofron madje të negociojë një marrëveshje me diktatorin rus për të shmangur përshkallëzimin e mëtejshëm.
Është e vërtetë që administrata Biden, ashtu si paraardhësit e saj, kundërshtoi gazsjellësit Nord Stream sepse ato do të rrisnin varësinë evropiane nga Rusia. Por është e çuditshme të mendosh se Shtetet e Bashkuara do të ndërmerrnin një akt sabotimi që mund të dëmtonte aleatët tanë më të afërt në Evropë dhe të shtonte presionin inflacioniste në vend.
Presidenti Biden ka bërë një punë të shkëlqyer për të nxitur vendet evropiane për të kundërshtuar agresionin rus.
Ai kurrë nuk do të rrezikonte goditjen nga një sulm ndaj infrastrukturës energjetike evropiane.
Supozimi midis zyrtarëve evropianë është se Rusia është përgjegjëse, dhe bën sens.
Asnjë komb tjetër nuk do të kishte motivin dhe mjetet për një sulm. Mjetet janë të lehta: Moska mund të kishte dërguar një dron nënujor, siç raportohet nga Times e Londrës, ose një nëndetës.
Motivi është më spekulativ, sepse do të dukej kundërproduktive që Rusia të sabotonte tubacionin e vet.
Por Rusia ka një histori të gjatë të përdorimit të ndërprerjeve të gazit si një mjet gjeopolitik. Në të vërtetë, Kremlini kishte njoftuar tashmë në fillim të shtatorit se gazsjellësi Nord Stream 1 do të mbyllej për një kohë të pacaktuar për riparime, në një lëvizje që u interpretua gjerësisht si një përpjekje për të rritur presionin ndaj Evropës për të ndaluar mbështetjen e Ukrainës.
Mark Galeotti, një ekspert britanik për çështjet ruse kriminale dhe të sigurisë (tema që janë të ndërthurura ngushtë), argumenton në Spectator se sulmi i gazsjellësit ishte një goditje paralajmëruese nga Putin: Nëse rusët mund të sabotonin Nord Stream 1 dhe 2, ata mund të bënin e njëjta gjë me tubacionin e ri Baltik që transporton gaz natyror norvegjez nga Deti i Veriut në Poloni ose me tubacionet e shumta nënujore të internetit nga të cilat varen kaq shumë Shtetet e Bashkuara dhe Evropa.
Analistë të tjerë rusë, përfshirë Dmitri Alperovich, bien dakord se Kremlini është fajtori.
Duke lexuar shpjegimin e Galeottit m’u kujtua një bisedë që pata javën e kaluar me një zyrtar të lartë amerikan, i cili paralajmëroi se Putini, me “ushtrinë e tij”, mund të “frikësojë Perëndimin që të ndalojë së mbështeturi Ukrainën”.
Ky zyrtar përmendi një numër opsionesh shqetësuese përtej kërcënimeve bërthamore. Këto përfshinin sulme kundër satelitëve perëndimorë në hapësirë, sulme kibernetike kundër infrastrukturës perëndimore, operacione të ndikimit për të ndikuar në zgjedhjet perëndimore, sulme kundër trupave amerikane në Siri dhe Irak, sulme me raketa mbi bazat e NATO-s që po përdoren për të furnizuar Ukrainën – dhe sulme kundër kabllove nënujore.
Ky zyrtar tha se republikat baltike dhe Finlanda ishin “nervoz”, sepse Putin “është një kafshë e plagosur” me “shpinën e tij pas murit”.
Sabotimi i tubacioneve Nord Stream 1 dhe 2 mund të shihet si një goditje paralajmëruese relativisht e ulët nga Putini.
Si Shtetet e Bashkuara ashtu edhe Evropa duhet të jenë në gatishmëri të lartë për të mbrojtur infrastrukturën e tyre, dhe jo vetëm infrastrukturën energjetike, nga sabotimi rus.
Por ne nuk mund të lejojmë që lufta hibride e Putinit të ndryshojë politikën tonë për të mbështetur luftën e Ukrainës për liri.
Me forcat e tij të ‘dobëta’ në fushën e betejës, ai mund të jetë duke orfuar armëpushim, duke aneksuar katër provinca të Ukrainës nëpërmjet referendumeve të rreme.
Por nëse Perëndimi do t’i bënte presion Ukrainës që të ndalonte kundërsulmin e saj të suksesshëm, rusët thjesht mund të rigruponin forcat e tyre të goditura dhe të linin sulmet e tyre për në një datë të mëvonshme.
Putinit i duhet kohë për t’u mobilizuar për të kompensuar humbjet e rënda të Rusisë. Perëndimi nuk duhet t’ia japë atij.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al