Rezulton se ka një arsye të mirë që diktatori rus Vladimir Putin priti kaq gjatë – gati shtatë muaj – pasi filloi luftën e tij të dështuar të agresionit kundër Ukrainës, përpara se të fillonte edhe një mobilizim të pjesshëm të fuqisë njerëzore.
Mobilizimi, i shpallur javën e kaluar, kishte për qëllim të shfaqte forcën ruse. Në vend të kësaj, po zbulon dobësinë e fshehur të sundimit kleptokratik të Putinit.
Ashtu si shumë diktatorë, Putini është i mirë për të qëndruar në pushtet dhe për të grabitur thesarin – por asgjë më tepër. Ai mund të udhëheqë si një autoritar, por në raste si ky, ai shfaqet si një frikacak i mjerë.
Interneti është i mbushur me imazhe të protestave kundër luftës në Rusi, të sulmeve të armatosura në zyrat e rekrutimit dhe të burrave të moshës ushtarake që ikin nga vendi me makinë ose aeroplan.
Ndërsa mobilizimi supozohej të zbatohej vetëm për 300,000 personel me përvojë të mëparshme ushtarake, ka raporte se edhe burra pa përvojë ushtarake – ose me probleme shëndetësore – po dërgohet në front.
Mbetet e paqartë nëse kjo është për shkak të direktivave qendrore nga Kremlini.
Ky proces shambolik nuk do të prodhojë ushtarë të disiplinuar dhe të armatosur mirë. Kjo mund t’i shërbejë qëllimeve të Putinit për momentinpor kjo do të ketë një kosto të rëndë, duke nxitur trazira dhe kundërshtime të brendshme.
Shumica e rusëve ishin të gatshëm të pranonin në luftë për sa kohë që nuk u duhej të sakrifikonin për të.
Tani Putini po e kthen luftën në shtëpi në mënyra që janë të rrezikshme për një despot me pak legjitimitet.
Putin erdhi në pushtet pas periudhës kaotike post-sovjetike të viteve 1990, kur krimi dhe korrupsioni ishin të shfrenuar dhe shteti mezi funksiononte.
Ai e stabilizoi vendin për një kohë, por tani po gjeneron një destabilitet të paparë dhe po kërkon një sakrificë të paparë. Nuk ka asnjë arsye për të menduar se sundimi mizor i Putinit do të përfundojë së shpejti, por ai ka marrë padyshim lojën më të rrezikshme të më shumë se dy dekadave në pushtet.
Putini ka vendosur gjithçka në një luftë që ai po e humbet.
Në vend që të kërkojë një rrugëdalje, ai vazhdon të gjejë mënyra që rezultojnë kundërproduktive.
Ashtu si Hitleri që refuzoi lejen e ushtrisë së tij për t’u tërhequr nga Stalingradi, Putini mund të jetë duke i çuar ushtarët e tij drejt masakrës. Nëse ukrainasit arrijnë të kapin dhe ndalojnë rreth 10,000 deri në 15,000 trupa ruse në bregun perëndimor të Dnieper, kjo do të jetë fatkeqësia më e kushtueshme për regjimin e Putinit.
Me përkeqësimin e situatës taktike të ushtrisë ruse, Kremlini vazhdon të kërcënojë se do të përdorë armë bërthamore.
Por nuk është aspak e qartë se Putini mund t’i arrijë objektivat e tij edhe kështu. Kjo lojë e dëshpëruar mund të rezultojë aspak efektive. Kjo është padyshim spekulative, por ne e dimë se kërcënimi nuk e ka bërë Ukrainën të nënshtrohet.
Ndërsa ne duhet të shqetësohemi për përdorimin e mundshëm të armëve bërthamore nga Rusia, duhet të shqetësohemi edhe për kostot e lënies së Putinit të largohet nga kjo luftë e keqe agresioni.
“Politikanët kanë të drejtë të kenë frikë nga një Rusi e dobësuar dhe e poshtëruar,” shkruan James Nixey nga grupi i mendimit Chatham House në Londër. “Por logjika sugjeron se ata duhet të jenë edhe më të kujdesshëm ndaj një Rusie të fortë dhe të guximshme.”
Herët a vonë, ky përbindësh duhet ndalur. Ukrainasit janë të gatshëm të paguajnë çmimin e lartë të ndalimit të tij. Ata meritojnë mirënjohjen dhe mbështetjen tonë.
Është ende e pamundur të dihet, pas më shumë se gjysmë viti, se si do të përfundojë ky konflikt. Por mbështetja për Ukrainën mbetet e fortë si në Evropë ashtu edhe në Shtetet e Bashkuara. Për shkak se ato janë të bazuara në mbështetjen popullore, demokracitë tregojnë një elasticitet që u mungon shumë diktaturave.
Në këtë pikë, duket se shteti rus mund të plasaritet i pari.
Max Boot është një kolumnist i Washington Post, një anëtar i lartë në Këshillin për Marrëdhëniet me Jashtë dhe autor i “Rruga që nuk u mor: Edward Lansdale dhe Tragjedia Amerikane në Vietnam”.
Burimi: The Washington Post
Përktheu dhe përshtati: Konica.al
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
“Paqja në Ukraine, përtej të marrosurve nga ambiciet e përgjakshme” !
