Partia Konservatore rrezikon ta kthejë politikën në një tallje me publikun.
Brenda shtatë ditëve të ardhshme, Britania do të ketë një kryeministër të ri konservator – i treti në dy muaj. Favoriti ishte Rishi Sunak, ish-kancelari. Rivali i tij kryesor midis ministrave të kabinetit ishte Penny Mordaunt.
Megjithatë, konkursi rrezikonte t’i dorëzohej spektaklit të Boris Johnson që po kthehet nga pushimet e tij në Karaibe. Votuesit duket se nuk duan të argëtohen nga kthimi i kllounit në cirkun politik.
Johnson nuk është zgjidhja për problemet e konservatorëve – ai është shkaku kryesor i tyre.
Kur u largua nga detyra në korrik, ai ishte paksa më pak i papëlqyer se Liz Truss. Administrata e tij u karakterizua nga paaftësia, gënjeshtra dhe skandalet. Ai ishte gjobitur për fstat që shkelnin ligjin Covid.
Johnson u përpoq të fshihte të metat e tij me shpërqendrime dhe gjëra të parëndësishme të pafundme. Por publiku e pa qartazi, prandaj ai duhej të largohej.
Johnson nuk ishte i vetmi fajtor. Sunak ishte kancelari i tij dhe gjithashtu mori penalitete. Shumë deputetë konservatorë nuk do ta falin atë për rolin e tij në rrëzimin e Johnson.
Në çdo rast, programi i Sunak – i shkurtimeve agresive, të shpenzimeve publike dhe rritjes së taksave – ka formësuar buxhetin aktual.
Ide të tilla janë saktësisht e kundërta e asaj që nevojitet. Një numër në rritje njerëzish nuk janë në gjendje të përballojnë të rinovojnë hipotekat e tyre, të paguajnë qira në rritje, të ushqejnë familjet e tyre ose të ngrohin shtëpitë e tyre.
Qeveria duhet të ndërhyjë për të mbrojtur njerëzit nga kostot e një krize që ata nuk e krijuan vetë.
Asnjë kryeministër nuk mund të presë në mënyrë të arsyeshme që të marrë pushtetin të premten e ardhshme dhe më pas kancelarja të vendosë një buxhet të hënën.
Britanisë do t’i bënte mirë një pauzë.
Një udhëheqës mund të përcaktojë se çfarë do të thotë një zgjedhje e përgjithshme vetëm nëse ai ka fituar një të tillë.
Truss i mungonte një mandat popullor, duke u votuar në detyrë nga 81,000 anëtarë konservatorë – vetëm 0.17% e të gjithë votuesve.
Në vend të kësaj, kandidatët kanë kohë deri në orën 14:00 të së hënës për të gjetur 100 mbështetës në Commons, me anëtarët e partisë që bëjnë zgjedhjen përfundimtare nga një listë e ngushtë prej dyshes së vendosur nga deputetët.
Kjo i jep Mordaunt një shans.
Kryeministri i ardhshëm nuk ka gjasa të zgjasë shumë. Laburistët janë shumë përpara në sondazhe. Pas pesë liderëve, katër zgjedhjeve të përgjithshme dhe një krize të zgjatur të Brexit-it, konfliktet e brendshme dhe rebelimet fraksionale janë bërë zakone që kanë rezultuar të vështira për t’u ndryshuar për deputetët konservatorë.
Parlamenti nuk mund të prodhojë një qeveri të qëndrueshme dhe funksionale. Kryeministrin e ardhshëm duhet ta zgjedhin votuesit, jo anëtarët e partisë konservatore.
Burimi: The Guardian
Përktheu dhe përshtati: Konica.al