MENU
klinika

Dominojnë italianët

“Top 10” klubet me më shumë kampionë bote ndër vite

18.11.2022 - 18:02

Ka shumë klube që sjellin krenari dhe prestigj në Kupën e Botës përmes futbollistëve. Më poshtë do t’ju njohim me 10 klubet që dërguan më shumë lojtarë në kombëtaret e tyre, para se t’i shihnin të ktheheshin me medaljen e artë në qafë.

1.Barcelona (9) – Blaugranët janë të fundit që hyjnë në “Top 10”. Pjesa më e madhe e meritave i takon Spanjës, kampione e botës në vitin 2010, së cilës Barcelona i ka dhënë 7 protagonistë: Romario (1994); Rivaldo (2002); Pique, Puyol, Busquets, Iniesta, David Villa, Valdes (2010); Umtiti, Dembélé (2018).

2.Milani (10) – Skuadra italiane e parë në renditje (janë edhe tri të tjera) e ka fryrë koleksionin e vet të fituesve mbi të gjitha falë triumfeve të “Azzurri”. Nga kuqezinjtë, për shembull, ishin pesë lojtarë në ekspeditën e vitit 2006: Arcari (1934); Collovati, Baresi (1982); Desailly (1998); Roque Junior (2002); Nesta, Gattuso, Gilardino, Pirlo, Inzaghi (2006).

3.Real Madridi (11) – Ashtu si Barcelona, edhe Real Madridi ishte protagonist i madh i Botërorit 2010, me katër kampionë te “La Roja”, përfshirë kapitenin Sergio Ramos: Netzer (1974); Valdano (1986); Karembeu (1998); Roberto Carlos (2002); Casillas, Sergio Ramos, Albiol, Xabi Alonso (2010); Khedira (2014); Varane (2018).

4.Santos (11) Santos ishte një rezervuar për kombëtaren braziliane. Sidomos për Pelé, i cili i vetëm fitoi tre edicione: Pepe, Zito (1958) Pelé (1958, 1962 dhe 1970); Gilmar, Mauro, Coutinho, Mengalvio (1962); Carlos Alberto, Clodoaldo, Joel, Edu (1970).

5.Nacional (13) Lavdi të vjetra, të gjitha uruguajane, nga Nacional de Montevideo, që numëron në radhët e saj 13 nga fituesit e dy kampionateve të vetme botërore të kombëtares “Charrua”: Scarone, Urdinaran, Andrade, Castro, Cea, Petrone, Piriz, Recoba (1930); Gambetta, Paz, Perez, Pini, Tejera (1950).

6.Peñarol (14) – Ka një tjetër klub uruguajan që ka bërë më mirë. Penarol, një ekip legjendash të lojës magjike si Schiaffino, Ghiggia dhe Varela, protagonistë ndër të tjera të finales së vitit 1950, e njohur si “Maracanazo”: Riolfo, Gestido, Fernandez, Capuccini, Anselmo (1930); Schiaffino, Britos, Ghiggia, Gonzalez, Maspoli, Miguez, Ortuno, Varela, Vidal (1950).

7.Roma (15) – Ne gjejmë një skuadër tjetër italiane në renditje, sërish jashtë podiumit. Roma ka kontribuar në të gjitha fitoret e Italisë në Kupën e Botës, me 10 lojtarë të dërguar në kombëtare: Ferraris, Guaita, Masetti (1934); Donati, Monzeglio, Serantoni (1938); Conti (1982); Voller, Berthold (1990); Aldair (1994); Qiri (1998); Cafu (2002); De Rossi, Perrotta, Totti (2006).

8.Interi (19) –  Vendi i tretë për zikaltrit, të cilët dërguan 19 lojtarë të shpërndarë në shtatë edicione të ndryshme të Kupës së Botës. Deri në pesë morën pjesë në ekspeditën e vitit 1982, të fituar nga Italia në Spanjë: Allemandi, Castellazzi, Demaria, Meazza (1934); Ferrari, Ferraris, Locatelli, Olmi, Meazza (1938); Bergomi, Marini, Bordon, Oriali, Altobelli (1982); Matthaus, Brehme, Klinsmann (1990); Djorkaeff (1998); Ronaldo (2002); Materazzi (2006).

9.Bayern Munich (23) – I pari në listë është Hans Bauer, i cili triumfoi në vitin 1954 me Gjermaninë Perëndimore; i fundit, deri më sot, është Corentin Tolisso, kampion në fuqi me Francën. Në vitin 2014, shtatë lojtarë ishin pjesë e kampiones së botës, Gjermanisë: Bauer (1954); Breitner, Schëarzenbeck, Maier, Beckenbauer, Muller, Hoeness, Kapellmann (1974); Reuter, Kohler, Augenthaler, Aumann, Thon, Pflügler (1990); Jorginho (1994); Lizarazu (1998); Neuer, Schëeinsteiger, Muller, Lahm, Kroos, Gotze, Boateng (2014); Tolisso (2018).

10.Juventusi (25) – Juventus është para të gjithëve. Asnjë ekip nuk ka pritur më shumë kampionë bote në kohën e kurorëzimit të tyre. Veçanërisht mbresëlënës janë 9 bardhezinjtë që fituan Kupën e Botës 1934, e para për Italinë: Bertolini, Varglien, Caligaris, Borel, Combi, Ferrari, Monti, Orsi dhe Rosetta (1934); Foni dhe Rava (1938); Zoff, Cabrini, Gentile, Scirea, Tardelli dhe Rossi (1982); Deschamps dhe Zidane (1998); Buffon, Cannavaro, Del Piero, Camoranesi dhe Zambrotta (2006); Matuidi (2018).

VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN