Kapja e Soledarit nga Rusia ka zbuluar prapaskena të forta brenda fuqisë ruse.
Vladimir Putini ka një detyrë të vështirë përpara tij, në të cilën do t’i duhet të balancojë interesat konfliktuale të të gjitha atyre forcave që marrin pjesë në pushtimin e Ukrainës. Kështu, të paktën, pretendon komandanti famëkeq i njësive paraushtarake nga Donbasi, i dënuari terrorist Igor Girkin. Ushtria ruse njoftoi të premten e kaluar se kishte pushtuar qytetin Soledar, i cili teorikisht duhet ta lejonte të përparonte drejt qytetit Bahmut, pak më në jug, ku luftime të ashpra po zhvillohen prej muajsh.
Kreu i grupit wagner, Yevgeny Prigozhin , më vonë, në një fjalim të veçantë, pohoi se Soledar nuk u kap nga ushtria ruse, por se kapja e qytetit ishte rezultat i përpjekjeve të mercenarëve të tij. Ministria ruse e Mbrojtjes në fillim nuk e pranoi rolin e kompanisë private ushtarake në pushtimin e Soledar, por përfundimisht u përkul para presionit të Prigozhin. Beteja se kush do të marrë meritat për avancimin e supozuar vazhdon.
Girkin pohoi në kanalin e tij të mediave sociale Telegram se kishte një “konflikt akut” midis forcës së pushtimit jozyrtar dhe komandës tradicionale ushtarake ruse.
Ai gjithashtu theksoi se një dinamikë e tillë në vorbullën e luftës është “plotësisht e papranueshme”.
Ai gjithashtu thekson se rreziku më i madh për operacionet e grupit wagner në Ukrainë përfaqësohet nga kreu i Shtabit të Përgjithshëm rus Valeriy Gerasimov, i cili së fundmi u promovua në pozicionin e komandantit të të gjithë fushatës ukrainase. Thuhet se Gerasimov dhe ministri i Mbrojtjes Sergei Shoigu duan të shpërndajnë grupin Wagner dhe të përfshijnë trupat mercenare në ushtrinë e rregullt ruse. Kjo do t’i largonte të gjithë ata që personalisht i konsiderojnë Shoigu dhe Gerasimov si armiq politikë, thekson Girkin. Sipas hulumtimit të Institutit për Studimin e Luftës (ISW), komentet e Girkin zbulojnë gjithashtu një dilemë të madhe për Putinin.
Nga njëra anë, lini Wagnerin në luftë, nga ana tjetër, hiqni Prigozhin dhe eliminoni ndikimin e tij politik në rritje. Rasti i fundit do të forconte pozicionin e komandës tradicionale ushtarake ruse, veçanërisht Sergei Shoigu, ministri rus i Mbrojtjes. Por Shoigu, kjo është e sigurt, nuk renditet mirë në rrethin e brendshëm të Putinit, thotë Girkin.
Si do të dukej mënyra për të dalë nga kjo situatë? Sipas Girkin, Putinit do t’i duhet të ndalojë praktikën e distancimit nga dështimet ushtarake në Ukrainë dhe “të pranojë personalisht rolin e komandantit të përgjithshëm”. “Presidenti i është shmangur me kokëfortësi përgjegjësisë personale për 11 muaj,” shkruan Girkin, duke shtuar se Putini së shpejti do të duhet të zgjedhë midis Prigozhin, Shoigu, ose t’i marrë gjërat në duart e tij. ISW thekson se zvarritja e Putinit në përpjekjen për të arritur një ekuilibër midis këtyre dy faktorëve “mund të ndikojë seriozisht në fuqinë e tij”.
Lufta ruso-ukrainase do të vazhdojë për një kohë të gjatë, siç parashikoi gjenerali italian Maurizio Boni, nga viti 2007 deri në vitin 2010 i dërguar në komandën e përbashkët të NATO-s në Lisbonë, nga viti 2011 deri në 2012 komandanti i brigadës së kalorësisë “Pozzuolo del Friuli” dhe nga 2014 deri 2016 Shefi i Shtabit të Trupave të Shpejtë të Dislokueshme të NATO-s. “Sektori Bakhmut, me Soledarin afër, ka qenë gjithmonë jashtëzakonisht i rëndësishëm për rusët, të cilët nuk kanë pushuar kurrë së sulmuari atje edhe kur u refuzuan në zona të tjera, si në Kharkiv.
Shtylla kurrizore e forcave ruse në atë zonë përbëhet nga grupi Wagner, udhëheqësi i të cilit Evgeni Prigozhin po kërkon dukshmëri politike për t’i demonstruar Presidentit Vladimir Putin se ai vlen më shumë se gjeneralët tradicionalë. Megjithatë, Bakhmuti është i vlefshëm sepse është porta për në pjesën e Donbasit që ende nuk është pushtuar nga rusët.
Nëse ata marrin plotësisht zonën e Bakhmutit, rusët do të kenë një pozicion të avancuar në të cilin do të rivendosin artilerinë e tyre dhe më pas do të kryejnë një zjarr të thellë në pjesën e pasme të armikut”, u shpreh gjenerali italian.
