Muaji i fundit ka qenë një muaj feste në Bashkimin Evropian. Kërkesa për gaz është ulur për shkak të motit jashtëzakonisht të ngrohtë. Si rezultat, çmimet janë ulur dhe kriza, sipas analistëve, duket se është shmangur. Problemi është se disa nga ata analistë po shtojnë kualifikuesin “Për momentin”. Komisioni Evropian u mburr me një rënie prej mbi 20 për qind të kërkesës për konsumin e gazit në kontinent gjatë periudhës midis gushtit dhe nëntorit të vitit të kaluar. Ky nuk ishte vetëm rezultat i motit të ngrohtë, por edhe veprim i bashkërenduar nga qeveritë evropiane për të dekurajuar më shumë kërkesë.
Më pas dhjetori doli të ishte po aq i ngrohtë sa tetori dhe kërkesa ra natyrshëm, ashtu si edhe çmimet. Disa filluan të flasin për një fund të krizës dhe një fund të dimrit, edhe pse në dhjetor, dimri astronomik sapo kishte filluar.
Janari po rezulton të jetë i ngrohtë deri më tani, duke i shtuar substancën parashikimeve se Evropa pati fat në një mënyrë të madhe këtë dimër dhe do ta përfundojë atë me një jastëk të mjaftueshëm gazi, nëse evropianët do t’i vizitojnë një periudhë tjetër të ftohtë.
Në fakt, dimri ka qenë aq i butë sa në fakt ka pasur një rritje të paarsyeshme në ruajtjen e gazit, vuri në dukje John Kemp i Reuters në një kolonë të fundit. Vetëm ai vuri në dukje edhe diçka tjetër në atë rubrikë. Faktori i dytë që çoi në këtë rritje të paarsyeshme ishte rënia e konsumit të gazit industrial. Dhe e vetmja mënyrë se si konsumatorët industrialë mund të reduktojnë konsumin është tkurrja e operacioneve të tyre.
Kjo është ana e errët e suksesit që shumë media po festojnë përkrah Brukselit. Këto festime duket se injorojnë faktin se rënia prej 20.1 për qind e konsumit të gazit në të gjithë bllokun u mundësua gjithashtu nga çmimet e tepruara të gazit që rëndonin mbi konsumin ashtu si çmimet e tepërta rëndojnë gjithmonë mbi konsumin e një malli.
Pastaj është fakti se megjithëse çmimet e gazit janë ulur nga majat e verës së kaluar, ato nuk janë aspak afër vendit ku ishin në 2019. Siç theksoi Politico në një artikull të fundit në lidhje me kërkesën dhe çmimet evropiane të gazit, me afër 70 euro për megavat-orë, Çmimet standarde evropiane të gazit ishin rreth pesë herë më shumë se sa ishin në vitin 2019.
Problemi për të cilin politikanët evropianë nuk duan të flasin është se për sa kohë që BE-ja mbështetet në LNG, këto çmime nuk do të ulen shumë për arsyen shumë të thjeshtë se LNG nuk mund të jetë kurrë aq i lirë sa gazi i tubacionit.
Arsyeja tjetër është se dërgesat e tubacioneve ruse nuk do të kthehen së shpejti, jo përgjatë Nord Stream 1, gjithsesi, dhe kjo do të thotë se BE-ja do të vazhdojë të mbështetet në LNG si me zgjedhje ashtu edhe nga nevoja për të ardhmen e dukshme.
Në afat të shkurtër, ka disa lajme të mira për evropianët. Ndërsa çmimet e shitjes me shumicë në tregun TTF bien, po ashtu do të bien edhe çmimet e shitjes me pakicë kur të arrijnë çmimet e shitjes me shumicë—furnizuesit me pakicë të energjisë blejnë gazin e tyre në tregun me shumicë muaj më parë—dhe dimri mund të vazhdojë i butë. Por kjo ka të ngjarë të nënkuptojë gjithashtu një verë të thatë dhe të nxehtë. Dhe kjo do të rriste kërkesën për energji për qëllime ftohjeje.
Me të drejtë, Evropa në tërësi është një përdorues shumë më i vogël i teknologjisë së ftohjes sesa Shtetet e Bashkuara, por kjo është kryesisht për shkak se është, në pjesën më të madhe, një vend më i ftohtë. Nëse ky dimër i ngrohtë është ndonjë tregues për verën e këtij viti, do të jetë vërtet një verë e nxehtë, duke e shtyrë kërkesën më të lartë.
Ndonëse nuk ka gjasa të tejkalojë kërkesën tradicionale të dimrit, kjo kërkesë e re potenciale e verës për energji mund të vështirësojë paksa detyrën e vendeve evropiane që nxitojnë të mbushin depozitat e tyre të gazit, edhe me gazin e mbetur në ruajtje nga sezoni i kaluar i ngrohjes.
Synimi për sezonin e ardhshëm të ngrohjes do të jetë sërish 90 për qind norma mbushjeje për të gjitha shpellat e depozitimit në të gjithë bllokun. Vitin e kaluar, kishte shumë LNG – me çmimin përkatës – me BE-në që u shndërrua në importuesin më të madh në botë të LNG-së në botë falë oreksit të saj të papritur për zëvendësimin e tepërt të ftohtë të gazit të tubacionit rus.
Megjithatë, këtë vit, sipas analistëve, Evropës do t’i duhet të importojë edhe më shumë LNG për të siguruar furnizimin e saj dimëror, sepse do të kishte shumë më pak gaz të tubacionit rus se sa vitin e kaluar. Dikush mund të shpresojë për një dimër tjetër të ngrohtë, por mbështetja në shpresa nuk është një strategji e shëndoshë e sigurisë së energjisë.
Agjencia Ndërkombëtare e Energjisë ka paralajmëruar tashmë se BE po përballet me një boshllëk oferte prej 30 miliardë m3 gaz, edhe me gjithë shkatërrimin e kërkesës dhe shkurtimet e qëllimshme të kërkesës. Dhe ky boshllëk mund të jetë i ndërlikuar për t’u mbushur me kthimin e oreksit për LNG të Kinës, gjithashtu, ndërsa vendi rihapet, edhe pse dyshimet për suksesin e kësaj rihapjeje janë ende të shumta.
Prandaj, mund të rezultojë se është shumë herët që Bashkimi Evropian të festojë dimrin e ngrohtë, veçanërisht pasi duket se i ngrohtë ose jo, moti nuk po ndikon pozitivisht në emetimet e BE-së.
/Përkthyer dhe përshtatur për Konica.al nga “OilPrice.com“
VAZHDO TË LEXOSH MË TEPËR PËR TEMËN
